شهروند| درباره واکنش پرسروصدا و غیرمنتظره رئیس فدراسیون کشتی به محرومیت علیرضا کریمی شاید فقط بتوان این گونه موضوع را توصیف کرد که شما باید «رسول خادم باشی» تا بتوانی به این شکل درباره بحث عدم رویارویی ورزشکاران ایرانی با اسراییل صحبت کنید! رسول خادمی که در دوران ورزش قهرمانی مدال طلای المپیک و جهان و آسیا را در کارنامه دارد. در عرصه مدیریت ورزشی و سیاسی تجربه‌هایی گرانبها دارد و در قامت ریاست فدراسیون کشتی و سرمربیگری تیم‌ملی کشتی نیز موفقیت‌های بی‌شماری کسب کرده و از همه مهمتر این‌که پول هنگفتی را به کشتی وارد کرده است. رسول خادم‌بودن کافی است تا در هیأت‌رئیسه اتحادیه جهانی کشتی هم کرسی بگیرید و به یکی از 3 چهره تأثیرگذار بزرگ دنیای کشتی در جهان تبدیل شوید.
تازه‌ترین صحبت‌های رسول خادم چاشنی تند انتقاد از سیاست‌های مربوط به عدم رویارویی ورزشکاران ایرانی مقابل اسراییل را به همراه دارد و همین مسأله باعث بهت و حیرت اهالی ورزش ایران شده است؛ آن هم در شرایطی که تمام اظهارنظرها و اتفاقات توسط خارجی‌ها رصد می‌شود و به همین ترتیب صحبت‌های رسول خادم مسئولان کشور را در یک دو راهی بزرگ تصمیم‌گیری قرار داده است؛ اما خادم چه گفته است؟ بدون مقدمه و تحلیل باید واو به واو حرف‌های او را با تأمل مرور کنیم.
پنهانی‌باختن چه معنایی دارد؟
خادم با این صحبت‌ها شروع می‌کند و می‌گوید: «اگر سیاست کشور بر عدم به رسمیت شناختن ورزشکاران رژیم اشغالگر قدس و عدم رویارویی با ورزشکاران تیم‌های منتخب این رژیم است، پس پنهانی به حریف پیشین باختن و برای تهیه گواهی بیماری یا ضرب‌خوردگی، به درمانگاه‌ها و پزشکان در خارج از کشور مراجعه‌کردن چه معنایی دارد؟ اگر قرار است عدم رویارویی با ورزشکاران رژیم اشغالگر قدس اصل باشد، پس چرا باید زمین و آسمان را به هم دوخت و هر آنچه داشت هزینه کرد تا بتوان با توجیه چرایی موضوع عدم رویارویی با نماینده رژیم اشغالگر قدس، برای نهادهای بین‌المللی که به لطف ارسال فوری تمامی اخبار از داخل کشور، مستنداتی بیش از ما در اختیار دارند، از تعلیق گریخت؟»
خطر تعلیق؛ 8 مسابقات جهانی در 4 ماه با حضور اسرايیل
رسول خادم در ادامه يک آمار نگران‌کننده از برنامه مسابقات جهانی کشتی به مردم میدهد و روی یک واقعیت تأکید می‌کند: «جهت اطلاع مردم عزیز از تیرماه ٩٧ تا حدود مهرماه ۹۷، کشتی ایران، ٨ مسابقه جهانی در رده‌های سنی نوجوانان، جوانان، امید و بزرگسالان در رشته‌های آزاد و فرنگی پیش رو دارد. در تمامی این ٨ مسابقه تیم‌های کشتی رژیم اشغالگر قدس حضور دارند و کشتی‌گیران آنها رقابت می‌کنند. کمیل قاسمی‌ها، سعید عبدولی‌ها، حسن یزدانی‌ها، محمدعلی گرایی‌ها، حسن رحیمی‌ها، حسین نوری‌ها باید در این مسابقات جهانی شرکت کنند و هر لحظه ممکن است با قرعه ناجوانمردانه رویارویی با اسرائیل روبه‌رو شود. در چنین شرایطی حتما باید زبان را گاز گرفت اما چه می‌شود کرد قرعه است دیگر» این مدیر و قهرمان ملی کشتی همچنین می‌گوید: «با اتفاقی که در جریان کشتی علیرضا کریمی در لهستان افتاد، دیگر نمی‌توانیم گواهی پزشکي تهیه کنیم. دیگر نمی‌توانیم به حریف پیشین ببازیم. باید با رفتاری صادقانه در مواجهه با حریف رژیم اشغالگر قدس براساس سیاست‌های ابلاغی کشورمان رسما از رویارویی با آنها خودداری ورزیم و صادقانه تبعات ناشی از آن را بپذیریم. بعد هم به دنبال هزینه‌کردن همه داشته‌های بین‌المللی‌مان نباشیم که ما را تعلیق نکنند.»
آقایان عقب می‌ایستند
«گلایه» از برخوردهای اخیر موضوع بعدی مورد انتقاد آقای رئیس است. او توضیح میدهد چه کارهایی انجام شده و درنهایت چه برخوردی با آنها صورت گرفته است. خادم ادامه میدهد: «چگونه می‌توان عضو هیأت‌رئیسه اتحادیه جهانی کشتی بود و تمام اندوخته حاصل از مناسبات بین‌المللی خود را به جای کمک به بهبود شرایط و موقعیت فنی کشتی کشور، کمک به توسعه کشتی در دنیا و حفظ کشتی در المپیک وقف اصرار و خواهش برای تعلیق‌نشدن کشتی ایران کرد؟ نکته جالب‌تر این‌که همه کسانی که مسئولان اصلی این تصمیم‌گیری هستند، در این شرایط نه‌تنها کوچکترین نقشی را در کمک به ورزشکار، مربی و فدراسیون مربوطه ندارند، بلکه کلا آن‌قدر عقب می‌ایستند که اصلا دیده نشوند. آن وقت در صفحات داخلی و خارجی شبکه‌های اجتماعی می‌بینید که به علیرضا کریمی ناسزا گفته‌اند، مربی‌اش را تحقیر کرده‌اند و فدراسیونش را بی‌عرضه خوانده‌اند.»
ما چوب بخوریم
تا مسئولان همیشه غایب دیده نشوند؟
«خیلی جالب است» رسول خادم با این جمله صحبت‌های کنایه‌دار خود را ادامه میدهد: «پس از چنین اتفاقاتی فدراسیون کشتی در داخل کشور از سوی مراجع مسئول با خط و خطوط دادن به برخی رسانه‌ها چوب می‌خورد که چرا کشتی‌گیرت قرعه‌اش با کشتی‌گیر رژیم صهیونیستی افتاده و فدراسیون نتوانسته است با کمک از الهامات غیبی این مسأله را قبل از قرعه‌کشی حل کند؟ اصلا فدراسیون چرا کشتی‌گیرش را به مسابقات جهانی که در آن رژیم اشغالگر قدس شرکت می‌کند، برده است؟ گویا مسابقات جهانی دیگری هم هست که بدون رژیم اشغالگر قدس برگزار می‌شود. فدراسیون و کشتی‌گیرش باید چوب بخورند تا کسانی که مسئولیت دارند و باید سینه ستبر کنند و پاسخگوي افکار عمومی و هیجانات اجتماعی باشند، دیده نشوند. سیاسی‌کاری تا کجا؟» خادم در ادامه می‌گوید: «نقطه مقابلش جالب‌تر است. در حالی که فدراسیون در داخل کشور برای اجرای دستوری که در فرآیند تصمیم‌گیری آن هیچ‌کاره بوده، بازخواست می‌شود، نماینده فدراسیون در هیأت‌رئیسه اتحادیه جهانی کشتی، پیش هر کس و ناکسی باید خواهش کند که ورزش ملی کشورم را تعلیق نکنید. کشتی‌گیر جوان کشورم را محروم نکنید و مربی زحمتکشی که با دریافت ماهانه یکصد‌هزار تومان حقوق، عاشقانه به تربیت جوانان کشورم می‌پردازد را جریمه نکنید. آن وقت در داخل کشور همان مسئولان همیشه غایب، موج رسانه‌ای را هدایت می‌کنند که کدام تعلیق؟ اینها همه بزرگنمایی است!»
اگر توان مردانه ایستادن پای اعتقادات و تصمیماتتان را ندارید...
به این قسمت از صحبت‌های رئیس فدراسیون کشتی هم دقت کنید: «گویا باور نداریم میلیون‌ها نفر در داخل و خارج از کشور با دقت رفتارهای دوگانه و چند‌گانه‌مان را می‌بینند. گمان می‌کنیم با «هیس» گفتن و از یک «رویداد» تا «رویداد» بعدی «سکوت‌کردن» در حال مدیریت‌کردن چنین مسأله آشکاری هستیم. اگر توان مردانه ایستادن پایِ اعتقادات و تصمیماتتان را ندارید، حداقل آزادگی کنید و پایِ کشتی‌گیر و مربی‌اش بایستید. بگذارید بدون منت‌کشی از دیگران با حفظ عزت صادقانه تعلیق شویم و یا اگر معتقد نیستید، حداقل حرف جدیدی بزنید.»
دیگر نمی‌توانم
خادم در آخر باز هم انتقاد می‌کند و می‌گوید كه دیگر نمی‌تواند. او تأکید می‌کند: «این‌گونه است که من دیگر نمی‌توانم عضو اتحادیه‌ای جهانی باشم که مجبورم به جای حضور با عزت و مقتدر در دفاع از حقوق کشتی ایران و کمک به توسعه کشتی در دنیا، با خواهش و تمنا متقاضی چشم‌پوشی از رویدادی شوم که قهرمان ملی مردمم، با تبعیت از سیاست‌های ابلاغی کشورش، صادقانه از موفقیتش چشم می‌پوشد و تعمدا می‌بازد اما مسئولانش به جای حضور مستقیم و پاسخگویی در برابر سوالات و هیجانات مردم، کشتی‌گیر، مربی و فدراسیون را سیبل می‌کنند و کار را به جایی می‌رسانند که از فدراسیون کشتی به عنوان مسئول فن و بند کشتی، بازخواست شود که چرا با استفاده از ظرفیت‌های دیپلماسی خود نمی‌تواند مسأله رژیم صهیونیستی را در مجامع بین‌المللی حل‌وفصل کند! به قول معروف گفتی که شاهکار شما در زمانه چیست؟ والله که زنده‌ماندن ما شاهکار است....»
هشتگ خادم تنها نیست
همان‌طور که از صحبت‌های خادم مشخص است، حالا زمان تصمیمی است که مسئولان کشور باید درباره بحران تقابل با ورزشکاران اسراییل بگیرند. خادم تمام آن چیزی که باید می‌گفت را برای نخستين‌بار با صراحت تمام گفت و تأکید کرد كه احتمال تعلیق و برخوردهای سنگین با ورزش ایران در صورت ادامه این روند وجود دارد. بعد از این صحبت‌ها تمام کشتی‌گیران و بسیاری از مردم هشتگ «رسول خادم تنها نیست» را در فضای مجازی به راه انداختند تا بالاخره تصمیم نهایی درباره این پرونده اتخاذ شود.