با افزایش تغییرات اقلیمی، خشکسالی‌ها در خاورمیانه و شمال آفریقا، منطقه‌ای که از نظر حجم منابع آب شیرین در یکی از پایین‌ترین سطوح جهان قرار دارد، طی ۴۰ سال گذشته بیشتر و متداول‌تر شده است. به همین دلیل سازمان ملل متحد اخیرا گزارشی منتشر کرده است که طبق آن، هر کشوری که به ازای هر نفر سالیانه کمتر از ۱۰۰۰ متر مکعب آب داشته باشد با مشکل کمبود آب جدی مواجه است و در صورتی که این میزان به ۱۰۰۰ تا ۱۷۰۰ متر مکعب برای هر فرد برسد آن کشور با مشکلات تامین آب رو به رو خواهد بود. به گزارش ایسنا در حال حاضر با توجه به فراگیر شدن معضل بی‌آبی، کشورهای مختلف به رویکردهای بزرگ و کوچک متفاوتی روی آورده‌اند تا طبق گزارش سازمان ملل با بحران کم آبی مقابله کنند
کنیا
در کنیا بسیاری از کشاورزان در حال یادگیری روش‌هایی هستند که در آن‌ها آب باران به بیشترین میزان ممکن جمع‌آوری و به طور مستقیم به ریشه محصولات منتقل شود. به عنوان مثال در یکی از این روش‌ها کشاورزان چاله‌هایی با پهنا، طول و عمق ۶۰ سانتی متری کنده و پشته‌هایی از خاک در سه طرف آن به منظور هدایت آب باران به داخل چاله‌ها ایجاد می‌کنند. سپس پنج دانه از محصول مورد نظر در چهار گوشه و مرکز چاله کاشته و روی آن‌ها را با مخلوط خاک و کود می‌پوشانند.
این چاله‌ها برای متمرکز کردن آب و مواد مغذی روی ریشه‌های محصول بسیار موثرند. یکی از دیگر روش‌هایی که کشاورزان کنیایی به آن رو آورده‌اند تراس بندی زمین‌های کشاورزی به ویژه زمین‌های تپه‌ای است.
این سیستم‌های لایه‌ای جریان آب را کاهش داده که خود منجر به کاهش فرسایش خاک و حفظ آب می‌شود.
تاجیکستان
تاجیکستان نیز از شر خشکسالی‌های اخیر در امان نمانده است. مهمترین منابع آبی این کشور را رودهای آمودریا و سیردریا تشکیل داده‌اند که در نهایت به دریاچه «آرال» می‌ریزند. این دو رود حدود ۷۷ کیلومتر مکعب آب دارند که ۹۶ درصد از آن جهت آبیاری در کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این رودخانه‌ها خود توسط یخچال‌های طبیعی در مناطق کوهستانی تغذیه می‌شوند. اما گزارش‌ها حاکی از آن است که آب این یخچال‌ها تا سال ۲۰۵۰ به دلیل گرمایش جهانی می‌تواند تا یک سوم کاهش یافته و منجر به کاهش جریان آب رودخانه‌ها شود. برای کشوری مانند تاجیکستان که تنها هشت میلیون نفر جمعیت داشته و فقط هفت درصد از زمین‌های آن قابل کشت هستند، این اتفاق می‌تواند
فاجعه آمیز باشد. در حال حاضر این اتفاق باعث سهمیه بندی آب و برق برای هزاران خانواده در این کشور شده است. به همین دلیل است که این کشور امید زیادی به نیروگاه آبی و سد «راغون» که در حال ساخت روی رودخانه «وخش» در منطقه «پامیر» تاجیکستان است، بسته است. این سد سنگی با هسته خاکی که با ارتفاع ۳۳۵ متر بلندترین سد دنیا محسوب می‌شود، علاوه بر مدیریت بهتر آب به تولید دو برابری انرژی در تاجیکستان کمک خواهد کرد.
مکزیک
در مکزیک نیز چندین سال پیش یک مهندس تصمیم گرفت با جمع‌آوری آب باران، خود به مشکل کمبود آب و منابع طبیعی کمک کند. او با نصب یک مخزن در
پشت بام خانه، چندین فیلتر و شبکه لوله کشی، یک سیستم جمع‌آوری آب باران به حجم ۹۰ متر مکعب ایجاد کرده که حداقل نیاز ۱۲ نفر به آب را در سه خانه این منطقه به آب به مدت هفت ماه از سال تامین می‌کند. «گوستاوو رودریگز» مصرف روزانه هر فرد را بین ۸۰ تا ۹۰ لیتر اعلام کرده است. آب مورد نیاز شهر «سن بارتولوآمیالکو» با جمعیت حدود ۲۰ هزار نفری که این مهندس در آن زندگی می‌کند، از یک چشمه متصل به شبکه محلی آب تامین می‌شود و با وجودی که ساکنان آن برای آب لوله کشی هزینه پرداخت می‌کنند بسیاری از مردم از آن محرومند. در این شهر تجارت آب تانکرها مرسوم است و این خود دلیلی است برای محرومیت بسیاری از ساکنان این شهر از آب! آب باران می‌تواند به مکزیک ۱۳۰ میلیون نفری برای مقابله با بحران آبی که به گفته کارشناسان از سال ۲۰۳۰ به معضلی جدی در این کشور تبدیل می‌شود، کمک کند.