در تاریخ جهان هنرمندان بسیاری به دلیل برخی آثار خود به لقب پیشگو مفتخر شدند. آثاری که در زمان خود یا فهمیده نشدند یا زیادی تخیلی به نظر می‌رسیدند، اما دهه‌ها بعد عین به عین و واو به واو در عالم واقع به ظهور رسیدند و از دید وسیع خالق خود خبر دادند. 83سال پیش در چنین روزی، تاریخ سینمای جهان شاهد اکران فیلمی بود که در زمان خود شاید اغراق‌آمیز بود، اما بعدها آن را نوعی آینده‌بینی قلمداد کردند. صحبت از «عصر جدید» ساخته چارلی چاپلین است که در 5 فوریه 1936 به روی پرده رفت و فرو رفتن تدریجی انسان در باتلاق زندگی ماشینی را به تصویر کشید. در این فیلم نیز شخصیت ولگرد کوچک برای به دست آوردن یک لقمه نان وارد دنیای مدرن شده و البته که به دلیل منطبق نبودن با این دنیای جدید به سختی تنبیه می‌شود. از یک دهه قبل و با فیلم «خواننده جاز» صدا وارد عرصه سینما شده بود، اما چاپلین همچنان در برابر آن مقاومت می‌کرد و درست به همین دلیل«عصر جدید» را نیز به شکل صامت ساخت.