احتمالا پیش از این درخصوص «هرم مزلو» چیزهایی شنیده‌اید. نظریه‌ای که نیازهای اساسی انسان را طبقه‌بندی کرده و ارضای هر یک از آنها را مقدمه ورود به مرحله بعدی عنوان می‌کند. مبدع «هرم سلسله‌مراتب نیازها» یا هرم مزلو کسی نیست جز آبراهام مزلو، روانشناس شهیر آمریکایی که 49سال پیش در چنین روزی، برابر 8 ژوئن 1970 در کالیفرنیا درگذشت. براساس نظریه مزلو، هنگامی که ارضای نیازها آغاز می‌شود، تغییری در انگیزش فرد رخ می‌دهد به این صورت که به جای نیازهای قبل، سطح دیگری از نیاز، اهمیت یافته و محرک رفتار خواهد شد. نیازها به همین ترتیب تا پایان سلسله‌مراتب نیازها اوج گرفته و پس از ارضاء، فروکش کرده و نوبت به دیگری می‌سپارند. این نیازها براساس نظریه مزلو عبارتند از «نیازهای زیستی» مثل خوراک، پوشاک، غریزه جنسی و...، «نیازهای امنیتی» مثل رهایی از وحشت و تأمین جانی، «نیازهای اجتماعی» مثل احساس تعلق و محبت و نهایتا «نیازهای احترامی» و «نیازهای خودشکوفایی». مزلو که پدر روانشناسی انسان‌گرا نیز شناخته می‌شود در‌سال ۱۹۵۴ کتاب «انگیزه و شخصیت» را درباره نظریه سلسله مراتب نیازها منتشر کرد.