خروج رسمی آمریکا از پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد، آن هم چند روز مانده به سالگرد بمباران اتمی هیروشیما از جمله طنزهای تلخ تاریخ است که گویی فقط کسانی چون دونالد ترامپ توانایی خلق آن را دارند. ایالات متحده جمعه گذشته از پیمانی که ساخت (انباشت) موشک‌های اتمی با برد 5هزار کیلومتر را برای آمریکا و روسیه محدود می‌کرد خارج شد. خروجی که به عقیده بسیاری از تحلیلگران سیاسی سوت آغاز مسابقه تسلیحاتی از نوع اتمی را بار دیگر در جهان به صدا درآورد. احتمالا امروز نیز همچون سالیان گذشته جهان خاطره کشته‌شدگان بمباران اتمی هیروشیما را گرامی خواهد داشت، اما این یقینا باعث نخواهد شد تا قدرت‌های اتمی به دنبال راهکار برای عقب نماندن از واشینگتن و مسکو در توسعه تسلیحات اتمی خود نباشند.
نامه آلبرت اینشتین به روزولت
74سال پیش در چنین روزی، برابر 6 آگوست 1945 میلادی، ساعت
15: 8 به وقت محلی، نخستین بمب اتمی تاریخ بر فراز هیروشیما منفجر شد. اما برای دانستن تاریخچه این بمب باید چند سالی به عقب برگردیم و نامه مشهور آلبرت اینشتین خطاب به فرانکلین روزولت رئیس‌جمهوری وقت آمریکا را مرور کنیم. در این نامه که‌سال 1939 به نگارش درآمده اینشتین به روزولت هشدار داده بود آلمان نازی بشدت مشغول تحقیق بر روی ساخت سلاح‌های هسته‌ای است و با توجه به این حقیقت، ایالات متحده نیز باید هرچه زودتر تحقیقات مشابهی را برای دستیابی به این فناوری آغاز کند. این نامه را باید سرآغازی بر اجرایی شدن پروژه منهتن - مجموعه فعالیت‌های منجر به ساخته شدن نخستین بمب اتمی آمریکا - قلمداد کرد. در این پروژه که بریتانیا و کانادا نیز ایالات متحده را همراهی می‌کردند دانشمندان و فیزیکدان‌های بزرگی چون رابرت اوپنهایمر و انریکو فرمی تنها با هدف استفاده نظامی از دانش هسته‌ای گرد هم آمدند و به کمک هم شیطانی‌ترین سلاح تاریخ بشر را تولید کردند.
قتل 100هزار نفر در 3 روز
فرانکلین روزولت آن‌قدر زنده نماند که به ثمر رسیدن پروژه منهتن را ببیند و این جانشین او هری ترومن بود که نهایتا افتخار استفاده از نخستین سلاح هسته‌ای تاریخ و دود کردن بیش از 100هزار انسان در یک لحظه را به نام خود ثبت کرد. در جریان کنفرانس پوتسدام - 17 جولای تا 2 آگوست- که ژوزف استالین، وینستون چرچیل و هری ترومن مشغول تقسیم غنایم جنگ بودند، ترومن از طریق یک تماس محرمانه در جریان آزمایش موفق بمب اتمی در ایالت نیومکزیکو قرار گرفت. این در حالی بود که در آن تاریخ 3 ماه از مرگ آدولف هیتلر می‌گذشت و جنگ جهانی دوم در اروپا به پایان رسیده بود، اما ژاپن همچنان در شرق آسیا سرسختی از خود نشان می‌داد. حالا همه چیز مهیای یک آزمایش واقعی با قربانیان واقعی بود. ماموریت به یک بمب افکن بویینگ بی-۲۹ نیروی هوایی ایالات متحده به اسم «انولاگی» که برگرفته از نام مادر خلبان آن سرهنگ پل تیبت بود سپرده شد تا نخستین بمب اتمی تاریخ به اسم «پسر کوچک» را بر فراز هیروشیما رها کند. 3 روز بعد نیز «مرد چاق» تقدیم اهالی ناکازاکی شد تا کسی گمان نبرد قتل‌عام هیروشیما فقط یک تصادف بوده است!