معرفی برگزیدگان هفدهمین جشن تصویر‌سال به صورت آنلاین و مجازی
 
سلام آقای کیارستمی چقدر جای شما خالی است
 
‏عکس امدادگری که فرهاد کولبر را در آغوش گرفته بود، برنده تصویر سال شد
 

[نیره خادمی]‏ جشنی که در دومین روز اسفند‌سال گذشته با نمایش فیلم سوهانک ساخته بهمن کیارستمی، ‏یادی از عباس کیارستمی و طعم گیلاس آغاز شده بود، عصر جمعه ششمین روز تیرماه‌سال 99 با ‏معرفی برگزیدگان به پایان رسید. تا پیش از هفته نخست اسفند ماه‌سال 98 و همه‌گیری کرونا ‏هیچ تصوری از برگزاری مراسم مجازی و آنلاین وجود نداشت، چه برسد به اینکه جوایز و دیپلم ‏افتخاری در کار باشد. جشن تصویر‌سال در هفدهمین دوره به شکلی هنرمندانه با حضور ملموس ‏سیف‌ا.. صمدیان و نریشن‌های تخیل‌ساز حبیب رضایی برگزار شد؛ جشنواره‌ای که به علت ‏محدودیت برای حضور، بیش از هر‌سال متکی به تصاویر بود. حبیب رضایی پله‌های ورودی خانه ‏هنرمندان را بالا رفت و بعد از گذر از اسب‌های جذاب و نجیب پاگرد، آنجایی که مقابل سازه جذاب ‏عباس کیارستمی در خانه هنرمندان رسید به آسمان تعبیه ‏شده در بالای سازه، چشم دوخت و گفت: «سلام آقای کیارستمی، چقدر جای شما خالی ‏است.» ‌سال 98 برای ثبت قصه‌هایی که در دل تصاویر حک شده، ‌سال دست پری بود؛ سالی که ‏وقت رفتنش همه گفته بودند: «‌ای‌ سال بری که دیگه برنگردی.» حبیب رضایی هم وقتی از سالن‌‏های تو در توی خانه هنرمندان و قاب‌های چسبیده به دیوار حرف می‌زند، روایتگر تلخی‌های ‏روزهای رفته است. «در شرایط کرونایی همه چیز فرق کرده و قوانینی جدید بر جهان حاکم شده ‏است، شرایطی که در آن دست‌کم می‌توان تخیل کرد، تخیل راه نجات ما از چهاردیواری و قوانین ‏محدود‌کننده است، بنابراین می‌خواهم هفدهمین اختتامیه را تخیل کنم.‌ سال پر خبر، پر خطر و پر ‏حادثه 98. اول به عکس‌های سیل می‌رسم و بعد عکس کولبر عزیز و جوان ناکامی که آتش بر دل ‏ما انداخت.» یک‌به‌یک از مقابل قاب‌های سیاسی و اجتماعی می‌گذرد و به سالن جلیل شهناز ‏می‌رسد. آنجا که خاطره برگزاری 16دوره جشن تصویر‌سال را با آدم‌های بزرگ زیادی در دل ‏خود جای داده. حبیب رضایی که در پنج دوره گذشته هم اجرای این جشن را برعهده داشت با ‏شیطنت میکروفن را ضدعفونی کرد و به سیف ا.. صمدیان، دبیر نمایشگاه تصویر‌سال  و جشنواره ‏فیلم تصویر و کنداکتور برنامه  که رسید، به شوخی گفت کنداکتور یعنی برنامه‌ای که در ‏نهایت آقای صمدیان آن را بر هم خواهد زد. «در جهان کرونا اختتامیه را در شکلی تازه، تخیلی و ‏مجازی و البته با برندگانی واقعی و بسیار لایق، برای ثبت بر جریده عالم آغاز می‌کنم، لطفا فاصله ‏اجتماعی را رعایت کنید، ماسک را هرگز فراموش نکنید و برای هم دعا کنیم.»‏

عکاس فرهاد، عکاس‌سال شد ‏
پس از این صحبت‌ها، برگزیدگان بخش‌های مختلف مسابقه جایزه جوانان زیر ۲۵‌سال (جایزه ‏محسن رسول‌اف، هنرمند جوانی که‌سال ۸۷ در سانحه سقوط هواپیما درگذشت) معرفی شدند. ‏مصطفی رودکی، تندیس بخش عکاسی خبری را دریافت کرد. در بخش نگاهی دیگر (خلاقه) علی ‏شهسواری، تندیس را از آن خود کرد. در بخش مستند اجتماعی بهرام بیات و مریم دشتی شایسته ‏دریافت دیپلم افتخار شدند اما بخش هنر و هنرمندان هیچ برگزیده‌ای نداشت‎.‎‏ مجید خواهی، ‏تندیس عکس‌های بخش ورزشی را دریافت کرد و عابد جلیل‌پوران هم شایسته دریافت جایزه ‏عکاس‌سال (جایزه عکاس‌سال وحید ابد) شد.  جلیل پوران، عکاس اهل اورامانات است که زمستان ‏سال گذشته در جریان امدادونجات برای پیدا کردن پیکر دو برادر کولبر در میان برف همراه گروه ‏حضور داشت و با دوربین خود تصویر تأثیرگذاری از فرهاد خسروی ثبت کرد. محمد راعی در ‏بخش کاریکاتور، پارسا دیبازر در بخش گرافیک (پوستر)، مریم مهدیه کارگردان سونا در بخش ‏فیلم‌های بالای ۱۵دقیقه و صمد علیزاده، کارگردان ناهید در بخش فیلم‌های زیر ۱۵دقیقه برنده ‏تندیس شدند. رسول همتی بهترین تصویر را برای فیلم تله ثبت کرده بود و جایزه ویژه هیأت داوران ‏هم به محمد حسنی، کارگردان «اینجا به تمام آزادی‌ام فکر می‌کنم»، اختصاص یافت. محمد ابراهیمی، ‏مجتبی اسماعیل‌زاده، سیدمحمدصادق حسینی، حامد خلیلی، مجید حجتی، عارف زیودار، شهریار ‏دبیری، امیر عنایتی، مریم کرمی و محمدرضا معصومی هم به‌عنوان برگزیدگان بخش مسابقه عکس ‏‏«ایران ما‎»معرفی شدند. همچنین در بخش عکس موبایلی هم فواد اشتری، علی خارا،‌ هادی ‏دهقان‌پور، ژوان رضایی، محمدصالح شریفی، سیدجمال مرتضوی امیری، نغمه مقصودلو، مینا ‏نوعی‌نوشهر، میثم همرنگ و مهسا همتی به‌عنوان برگزیدگان معرفی شدند. در میانه‌های معرفی ‏برگزیدگان هم البته سامان احتشامی با همراهی‌ هانا کامکار، سایه و صدا سدیفی، مهدی مختاری و ‏هژیر مهرآوران قطعاتی اجرا کردند.‏
‏«چهل‌سال تهران» عنوان بخش ویژه این جشن قرار بود با حمایت سازمان زیباسازی شهرداری ‏تهران پانزدهم اسفندماه ۱۳۹۸ همزمان با افتتاح خانه اتحادیه برگزار شود اما آن هم به تأخیر افتاد. ‏حالا طبق برنامه‌ریزی‌ها، 50فیلم منتخب مستند ۴۰‌سال گذشته تهران به‌ همراه ۲۶فیلم ‏بخش مسابقه از هشتم تا بیست‌وسوم تیرماه ۱۳۹۹ در سالن شهناز خانه هنرمندان ایران به نمایش گذاشته ‏خواهد شد.  ‏
این جشن بنا بود در اسفند ماه پارسال در بخش‌های مختلف تصویری، برندگان خود را بشناسد اما ‏کووید- 19 از همان روزهای نخست این ماه پرتلاطم، همه را در تمام جهان شوکه کرد و تمام ‏رویدادهای فرهنگی هنری ازجمله اکران فیلم، اجرای تئاتر و کنسرت در بسیاری از نقاط دنیا از ‏جمله ایران و تهران ممنوع شد. خانه هنرمندان هم مثل همه سالن‌ها بسته شد و درنهایت هجدهم ‏خرداد ماه با رعایت پروتکل‌های بهداشتی ستاد ملی کرونا فعالیت‌هایش را به صورت محدود از سر ‏گرفت. ‏

روشنایی گالری‌ها پس از سه ماه تاریکی مطلق

[سیف الله صمدیان- دبیر نمایشگاه تصویر‌سال] هر‌سال به واسطه انقلاب دیجیتال -چه بخواهیم و ‏چه نه - تعداد عکس‌های ارسالی به این تصویر‌سال بالا می‌رود. گاهی برای عکسی که قرار است ‏برای داوری از بین صد عکس روی دیوار برود یک عکس را انتخاب کنیم و این کار ما را مشکل‌تر ‏می کند. امسال هم این‌طور بود و حتی در بخش کاریکاتور و گرافیک یا در بخش فیلم‌ها، ‏ویدیو آرت و مستند کوتاه. تعداد فیلم‌های ساخته شده به‌ویژه در اندازه زمانی کوتاه، خیلی زیاد ‏شده است. این اتفاق هم می‌تواند مایه دلخوشی و کشف استعدادهای زیاد باشد و هم کار دبیرخانه‌ای را مشکل کند. تنوع آثار ارسالی خیلی مهم بود و ما برای نخستین بار در کشور پر تضادی مثل ‏ایران، به‌ویژه در بخش خبری توانستیم همه ابعاد اتفاقات رخ داده‌سال گذشته از سیل، تشییع ‏سردار سلیمانی، سقوط هواپیما، مسائل مربوط به آبان ماه، بنزین و اتفاقات تلخ و شیرین دیگر ‏روزگار از کولبر گرفته تا مجلس را یک جا ببینیم و منصفانه به‌عنوان یک گزارش تصویری از ایران ‏به نمایش بگذاریم. البته در اجرای این دوره به دلیل  وجود نامیمون ویروس کرونا دچار مشکل ‏شدیم. دوم اسفند زمانی که هفدهمین دوره را افتتاح کردیم، خبری از کرونا و جدی شدن آن نبود ‏اما بعد از دو روز به دستور کرونا تعطیل کردیم. حسرت بدی در دل این همه جوان که انتظار ‏داشتند حاصل کار یک ساله‌شان را ببینند، به وجود آمده بود و سه ماه تمام گالری‌های خانه ‏هنرمندان در تاریکی مطلق منتظر حضور بازدیدکنندگان بودند. خوشبختانه شرایط کمی برای باز ‏شدن گالری‌ها بهتر شد و با رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی دو هفته‌ای است که دوباره دایر شده ‏است. عصر جمعه روز آخر برای نمایشگاه تصویر‌سال بود، اما مخاطبان تا بیست‌وسوم تیر می‌توانند فیلم‌ها ‏را در سالن ناصری و شهناز تماشا کنند. عصر جمعه لایوی برای اختتامیه جشن تصویر سال پخش شد که البته از نظر ‏فنی کار مشکلی بود، شکل اجرایی این برنامه در واقع متأثر از کرونا بود و اگر این طور پیش برود، برای سال‌های بعد هم ‏تجربه اجرای برنامه به این صورت را داریم. البته امیدوارم ‏همه درها زود برای زندگی عادی مردم باز شود‎.‎


 
http://shahrvand-newspaper.ir/News/Main/186404/سلام-آقای-کیارستمی -چقدر-جای-شما-خالی-است