اسم بعضی بزرگان را روی خیابان‌ها نگذاریم، سنگین‌تریم
 

 

این که شورای شهر پایتخت به یاد بزرگان مملکت است و تصمیم می‌گیرد نام آنها را بر معابر تهران ‏بگذارد، کار قابل تقدیری است. جایش قبلا خالی بوده و بابت این‌که حواس‌شان هست از منتخبان ‏شورا تشکر کرد. به‌خصوص وقتی می‌بینیم اسامی از دایره بسته قبلی خارج شده و بزرگانی را در بر ‏می‌گیرد که نه فقط نزد مسئولان بلکه برای مردم عزیزند و اهمیتی دارند. از بازیگرانی مثل انتظامی و ‏رشیدی و نصیریان -که خدا عمرش را دراز بدارد- گرفته تا شجریان، عمران صلاحی، فروغ ‏فرخزاد، سپانلو، آتشی و بقیه. اما کاش عزیزان شورای شهر متوجه باشند که این کار را برای چه ‏انجام می‌دهند. اگر نام‌گذاری اماکن و معابر برای بزرگداشت و یادآوری نام و خاطر هنرمندان و ‏زحمتکشان کشور است، بهتر است این تصمیم نسبتی هم با بزرگی آن فرد داشته باشد. همان‌طور که ‏مهمترین میادین شهر می‌توانند اسامی هنرمندان درجه یکی مثل فردوسی و مولوی و سعدی را بر ‏خود داشته باشند که هم رضایت عمومی را به همراه دارد، هم شأن آن نام‌آوران را رعایت کرده‌اند، برای ‏شجریان، اخوان ثالث، فروغ و بقیه هم باید چنین نسبتی را رعایت کرد. این ناهمگونی پیش از این ‏یک بار بر سر نام‌گذاری  میدان و خیابانی با عنوان «هاشمی رفسنجانی» به چشم آمد. البته در آن ‏زمان فرزندان مرحوم با کج‌سلیقگی اولیه مخالفت کردند و ماجرا رسانه‌ای شد و بعد بزرگراه نیایش به ‏نام ایشان خورد که درست هم بود. اما حالا به نظر می‌رسد توجه و دغدغه درست اعضای شورای ‏شهر، به خوبی آن‌چه را که باید برآورده نمی‌کند. به این ترتیب که اگر کوچه و خیابان پرتی را به نام ‏یک هنرمند پرآوازه کنیم، نه فقط رعایت شکوه و جایگاهش را نکرده‌ایم که چه بسا در مسیر ‏تحقیرش رفته‌ایم. در این حالت همان بهتر که جایی به نام این عزیزان نشود و همین‌طور دست‌نخورده ‏و محترم بمانند. یادمان باشد که در همین تهران، خیابان‌ها و میادین و پارک‌های بسیاری هستند که ‏نام‌های عجیبی دارند. شاید اغلب با انتخاب‌های احساسی به نام‌هایی مزین شده‌اند که حتی ‏توضیح و توصیف آن نام به راحتی ممکن نباشد و توجیه این نام‌گذاری هم. اجازه بدهید مثال نزنیم که ‏همه حتما نمونه‌های روشنی در ذهن دارند. آن وقت در این وضع، این‌که میدانی کوچک در یک ‏گوشه شهر به نام ‌هاشمی شود یا برای شجریان و اخوان و فروغ، معبری دور و کم رفت‌و‌آمد در نظر ‏گرفته شود، اصولا نقض‌ غرض است. بگذریم که ظاهرا هنوز نمی‌شود از شاملو و دولت‌آبادی و ‏اصغر فرهادی و خیلی‌ها اسم آورد.
بار دیگر از شورای شهری‌ها به خاطر توجه‌شان تشکر می‌کنیم. استقبال مردم در فضای مجازی هم ‏نشان می‌دهد که این کارها، هرچند کوچک، می‌تواند اثر مثبتی بر روحیه جامعه بگذارد. اما وظیفه ما ‏این است که اگر نقدی هست، بگوییم و انتظار رفتار باز  را هم حرفه‌ای‌تری داشته باشیم. ‏


 
http://shahrvand-newspaper.ir/News/Main/159245/اسم-بعضی-بزرگان-را-روی-خیابان‌ها-نگذاریم،-سنگین‌تریم