روزنامه شهروند کد خبر: 157086 تاریخ خبر: ۱۳۹۷ سه شنبه ۲۱ اسفند از کمک رسانه‌ها غافل نشوید آقای رئیسی این که با تغییر ریاست قوه قضائیه بسیاری در کشور به اصلاحات و توسعه در این حوزه امیدوار شده اند، تازگی ندارد؛ در گذشته نیز شاهد این خوشبینی ها بودیم و اساسا باید که خوشبین بود. این جمله آیت الله شاهرودی در ابتدای منصوب شدن در این قوه معروف است که <<ویرانه ای را تحویل گرفتم>>. جمله ای که در زمان خودش با استقبال بسیاری مواجه شد و حتی منتقدان هم از نگاه سازنده مرحوم شاهرودی خوشحال شدند و انتظارات برای تحول و مدرن سازی قوه قضائیه بالا رفت؛ انتظاری که همیشه وجود داشته است. قوه قضائیه به دلیل ماهیت خود مدام در معرض ناخشنودی است؛ طبیعی هم هست، هیچ محکمه ای نیست که همه راضی از آن بیرون بیایند اما جز این معنا که ذات این رکن از حکومت است، دستگاه قضا با نقدهای دیگری هم مواجه بوده است؛ این که تعداد زندانیان بالاست، به پرونده ها در زمان کوتاه رسیدگی نمی شود و این که در پرونده های اقتصادی برخورد با صاحبان قدرت سخت تر انجام می شود. مشکلاتی که اغلب از طرف مسئولان این قوه هم تایید شده است. بر کسی پوشیده نیست که تعداد شکایات و پرونده های قضائی در ایران بسیار زیاد است و در دهه های گذشته هم حجم آن چند برابر شده که رشدی بسیار سریع تر از افزایش جمعیت داشته و دلایل آن باید واکاوی شود؛ به دلیل همین پرونده ها و حجم بالای جرایم طبیعتا تعداد محکومان هم بالاتر از حد خواهد بود و زندان ها هم لبالب از زندانی خواهد شد و امکانات پاسخگویی نخواهد بود. پرونده ها در نوبت می مانند و قاضیان ممکن است برای رسیدگی دچار مشکل شوند و مثل بسیاری از محاکم در دنیا، نفوذ و رابطه و خدای نکرده ناسالم بودن قاضی هم مزید بر علت و افزایش نارضایتی ها می شود؛ مسائلی که روسای قوه همیشه با آن مواجه بوده اند و تلاش کرده اند ضعف ها را برطرف کنند و چه بسا قاضیانی که البته به ندرت به دلیل تخلفات خود برکنار و جریمه و تنبیه شده اند که چیز عجیبی نیست؛ چون قاضی هم انسان است و انسان از خطا مبرا نیست. اما آن چه امیدواری ها را در مورد حجت الاسلام رئیسی بیشتر کرده، آشنایی او با این فضا و تجربه اش در دستگاه قضاست. بسیاری می گویند دستگاه ها مثل ماشین اند و راننده فقط ممکن است کمی کندتر و تندتر حرکت شان دهد. اعتقاد بسیاری بر این است که با توجه به سنگینی دستگاهی به بزرگی نهاد قضا، ایجاد تحول و اصلاح در آن ساده نخواهد بود و چه بسا نشدنی است؛ اما قدرت هر مدیر در این است که بتواند فراتر از همه عواملی که با او کار می کنند، برنامه های خود را اجرایی کند و نقاط بحران زا را از بین ببرد و ماشین خود را تقویت کند که از حجت الاسلام رئیسی هم همین انتظار می رود. شاید نکته ای که نیاز بر تاکید داشته باشد، بهبود رابطه قوه قضائیه و محاکم با رسانه هاست. بدبینی دستگاه عدالت به رسانه ها در ایران سابقه ای به قدمت خود رسانه دارد. قوه قضائیه همیشه نگران نقش رسانه ها بوده و تا جایی که توانسته سعی کرده از خطاهای احتمالی پیشگیری کند؛ تصور و اراده ای که ممکن است در کوتاه مدت به آرام شدن ظاهری فضا کمک کند اما در بلندمدت به برقراری عدالت و نظارت بر اجرای قانون کمکی نخواهد کرد. اگر رئیس تازه قوه قضائیه بپذیرند که رسانه ها در کنار آسیب های اندک خود نقشی مهم در کشف و علنی کردن فساد دارند، اگر قبول داشته باشند که با حمایت رسانه ها می توان با دانه درشت ها برخورد کرد و از فشارهای پشت پرده برای تاثیر بر دادگاه ها کم کرد شاید در مجموعه خود سیاستی جاری کنند که مبنای آن بر حمایت از رسانه ها باشد و نه کنترل و محدودکردن آنها. آقای رئیسی مطمئنا آگاهند که بعضی از همکاران شان در این قوه بنا بر سنت قدیمی ممکن است روی خوشی به اطلاع رسانی نشان ندهند، ترجیح دهند پرونده ها و پیگیری ها حتی اگر وجه امنیتی نداشته باشد، در خفا انجام شود. می دانند که بسیاری از بزرگواران قوه قضائیه ترجیح می دهند رسانه ها سرشان به کار خودشان باشد و اگر می خواهند وارد معقولات شوند، اجازه بگیرند و زیاد کنجکاوی به خرج ندهند. اما آقای رئیسی می توانند رسانه ها را بازوی نظارتی خود ببینند، می توانند با اعتماد بیشتر بر نقش روشنگری رسانه ها تاکید و حمایت کنند و اجازه دهند رسانه ها به مسئولیت خود عمل کنند، رسانه ها را مثل چراغ قوه ای در نظر بگیرند که جلوتر حرکت می کند و با نوری به وسعت همه جامعه، تاریکی ها و مفاسد را برملا خواهد کرد. حضور ایشان به عنوان نامزد ریاست جمهوری و تولیت آستان قدس شاید ایشان را با این مفاهیم آشناتر کرده باشد. شاید دوره ریاست ایشان دوره رونق دوباره و نشاط مطبوعات هم باشد و رکن چهارم دموکراسی برای موفقیت هر چه بیشتر در کنار ایشان باشد؛ نه در حاشیه.