روزنامه شهروند کد خبر: 158964 تاریخ خبر: ۱۳۹۸ يکشنبه ۲۵ فروردين خوزستان! خوزستان! عباس عبدی روزنامه نگار سیل در منطقه خوزستان امر غیرمعمولی نیست. هر جا که رودخانه است، سیل یک واقعیت جاری آن است حتی هر سال یا هر دو سال یک بار می آید ولی سیل های بزرگ طی هر چند سال یا10 سال و بیشتر رخ می دهند. در ۵۰ سال اخیر سه سیل بزرگ در خوزستان جاری شده است؛ اولی در بهمن ۱۳۴۷ دومی نیز در بهمن و اسفند ۱۳۵۸ و سومی در فروردین ۱۳۹۸. فاصله سومی با دو مورد قبلی خیلی بیشتر بود. علت نیز احداث سدهای گوناگون بر روی رودخانه های کارون، دز و کرخه، سیمره و... است به همین علت سیل با فاصله طولانی روی داد ولی به همین میزان شدت آن بیشتر بود که توانست اثرات ذخیره ای سدها را خنثی کند. در واقع اگر در گذشته با ۱۰۰ واحد ورودی آب سیل راه می افتاد، این بار ۲۰۰ واحد آب باید شکل می گرفت تا منجر به سیل شود و چون سدها نیز توان ذخیره سازی این حجم زیاد را نداشتند، سیل با شدت بیشتری به سوی خوزستان سرازیر شد. ولی مشکل از اینجا آغاز شد که به دلیل چند دهه آرامش نسبی جریان آب در زیردست سدها و کل رودخانه ها دچار تغییرات شد. از یک سو کف رودخانه ها بالاتر آمد و ظرفیت آن کمتر شد. احداث برخی از پل ها روی رودخانه به نوعی ظرفیت عبور را کم کرد و پل مثل یک سد نصفه و نیمه عمل کرد. تجاوز به حریم رودخانه ها خیلی شدید بود و درمجموع سدها از یک سو سیل را به تأخیر انداختند یا حذف کردند ولی شدت آن را بالاتر بردند و از سوی دیگر ظرفیت عبور سیل از رودخانه و سیل ها کاهش یافته و همین موارد موجب افزایش خسارت شده است. خوزستان اکنون در چنین وضعی قرار دارد. خوزستان نه، بلکه ایران در چنین وضعی است و همه باید چون پیکره ای واحد در برابر این هجوم سهمگین آب بایستد. ما مثل بدنی هستیم که هرگاه سلول های یک عضومان مثل پا یا دست یا گردن مجروح یا مصدوم یا بیمار می شوند، همه سلول های بدن مان در برابر آن واکنش نشان می دهند. خوزستان در موقعیت خطیری قرار دارد. برخلاف لرستان که آب و سیل به سرعت تخلیه شد و البته خسارات سنگینی بویژه در پلدختر بر جای گذاشت، در خوزستان این امر اتفاق نمی افتد. عبور یا فرورفتن آب طول می کشد، ضمن اینکه زمین اشباع شده است و باید آب ها از منطقه تخلیه شوند، ولی این اتفاق نیازمند زمان است. خوزستان یک عضو ایران عزیز است، پس هنگامی که با مشکلی مواجه می شود، همه ایران و اعضای این پیکر نیز در برابر این وضع واکنش نشان خواهند داد. این دردی است که به جسم و جان ایران عارض شده است. همه پشت مردم خوزستان هستیم؛ به تعبیر دیگر در برابر درد و رنجی که به خودمان وارد می شود، واکنش نشان می دهیم. امروز ویدیویی منتشر شد که یک کودک حدودا پنج ساله خوزستانی با مشت های کوچک خود در حال پر کردن کیسه ای خاک است. بعید بود زودتر از نیم روز بتواند چنان کیسه ای را پر کند. اینجا وظیفه ما است که با تمام توان برای نجات خوزستان به یاری هموطنان مان بشتابیم.