شهروند| علیرضا فغانی با قضاوت در دیدار مهمی مثل بازی آلمان و شیلی در جام کنفدراسیون‌ها افتخار دیگری به کوله‌بار قضاوت‌های مهم و حساسش در دنیای فوتبال اضافه کرد. او با قضاوت در فینال جام ملت‌های آسیا، فینال باشگاه‌های جهان، فینال باشگاه‌های آسیا و فینال المپیک پا به دیدار آلمان و شیلی گذاشت. علی خسروی قضاوت علیرضا فغانی در این بازی را تحلیل کرده است.
حاضر در همه صحنه‌ها
علیرضا فغانی در قضاوت دیدار ایران و شیلی نشان داد چابکی و دوندگی لازم برای یک داور بین‌المللی را در اختیار دارد. او دوندگی و چالاکی مناسبی داشت و در تمام صحنه‌ها حضور داشت. فغانی از دو تیم و حتی دوربین‌ها هم سریع‌تر است. فغانی به اندازه‌ای خوب می‌دوید که آدم متحیر می‌ماند که در عضلات این داور چه می‌گذرد و قطعا همه دنیا هم به توانایی این داور ایرانی غبطه می‌خورند و او را تحسین می‌کنند. البته ما در ایران داوران زیادی داریم که چنین توانایی‌هایی دارند که بتوانند در مسابقات جهانی سوت بزنند. با این وجود فغانی را به خاطر قضاوت‌های بین المللی‌اش تحسین می‌کنم.
درگیری با سانچز
در یک صحنه‌ای الکسیس سانچز شانس آورد که اخطار نگرفت. او در صحنه‌ای که کاملا مشخص بود که بازیکنان آلمان روی او خطا کردند، نباید اعتراض می‌کرد چون فغانی آدمی نیست که بازیکن اعتراض بکند و کارت ندهد! اعتراض سانچز بی‌مورد بود و در صحنه بعدی او باید حتما اخطار می‌گرفت. این‌که آفساید میلی متری و ایزوتوپی رضا سخندان درست بود یا نه اما در یک صحنه‌ای که چندان هم واضح نبود آفساید به نظر درست می‌آمد و اعتراض سانچز کارت زرد داشت که فغانی تصمیم درستی گرفت. فغانی با این مدل اخطاردادنش که سوت را می‌گذارد داخل دهنش، دستانش را جدا می‌کند و کارت زرد می‌دهد اقتدارش را به بازیکن دیکته می‌کند.
ویدیو چک قدغن
در این دیدار این‌که تا دقیقه 70 ویدیو چک نداشتیم یعنی داوران ایرانی طوری قضاوت کردند که هیچ نیازی به ویدیو چک نبود. این اولین دیداری بود که در آن نیازی به ویدیو چک احساس نشد و در حقیقت ویدیوچک دایورت شد روی همان اتاق ویدیوچکینگ و این موضوع جای خوشحالی و افتخار دارد. در سایر بازی‌ها از ویدیو چک استفاده‌های زیادی شد اما خوشبختانه در قضاوت ایرانی‌ها خبری از این نبود.
بهترین قضاوت فغانی
آقای فغانی یکی از قضاوت‌های برتر مسابقات را به نمایش گذاشته. امروز خوب بود. حرکات قُطری‌اش خوب بود، زبان بدنش در مواجهه با بازیکنان خوب بود، ارتباطش با کمک‌داورانش خوب بود، رفتارش با دو تیم منصفانه بود، اخطارها منصفانه بود. تا جایی که توانست کارت نداد، مدیریت کرد. هرچه بازی بیشتر پیش رفت، قدرت فغانی در زمین بیشتر نمود پیدا کرد. این قضاوت برای فغانی خیلی مهم بود و باعث می‌شود که او در دیدارهای بین‌المللی دیگری شانس قضاوت داشته باشد.