شهروند|  راننده ایرانی که اخیرا با نایب‌قهرمانی در یکی از مسابقات معتبر اتومبیلرانی درسطح اروپا نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت،‌ با وجود این‌که در ایران ساکن نیست، به این افتخار می‌کند که با پرچم کشور خودش در مسابقات حاضر شود. او در چند‌سال اخیر در دوبی زندگی کرده و با وجود تمام مشکلات سعی کرده هر روز مسابقات سطح بالاتری را تجربه کند. یکی از اهداف این راننده ایرانی بعد از کسب افتخارات بین‌المللی، ایجاد یک آکادمی در ایران است تا بتواند نفراتی که با مشکلات بودجه‌ای دست و پنجه نرم می‌کنند را به پیش سوق بدهد. در ادامه گفت‌وگوی «شهروند» با میثم طاهری، راننده‌ ایرانی که اخیرا در مسابقات «یورو نسکار» با حضور 120‌هزار تماشاگر انگلیسی به مقام نایب‌قهرمانی رسیده را می‌خوانید:
* در ابتدا از مسابقات اخیری که در انگلیس شرکت کردید، صحبت کنید.
این مسابقات در راند 3 و 4 رقابت‌های یورو نسکار بود که در جنوب شرقی لندن برگزار می‌شد. بعد از نتیجه نه‌چندان خوبی که در والنسیا کسب کرده بودم، در این رقابت نایب‌قهرمان شدم و امتیاز بسیار عالی در رده‌بندی کل‌ سال به دست آوردم.
* برنامه بعدی شما برای حضور در مسابقات چیست؟
مسابقه بعدی که در آن شرکت می‌کنم، 16 جولای در هلند و با استایل آمریکایی برگزار می‌شود. پیست به صورت حلقوی است و احتمال تصادف در آن زیاد خواهد بود که همین کار را سخت می‌کند. امیدوارم آن‌جا نیز نتیجه خوبی کسب کنم.
* این‌طور که شنیده‌ایم، شما ساکن ایران نیستید و در خارج از ایران اتومبیلرانی را دنبال می‌کنید. درست است؟
بله، من چند سالی است که دوبی زندگی می‌کنم. با این حال بزرگ‌شده شهر تاکستان هستم و در دانشگاه آزاد قزوین تحصیل کردم. وقتی در ایران بودم، از نظر مالی توانایی حضور در مسابقات را نداشتم. البته از همان ابتدا به اتومبیلرانی علاقه داشتم و تنها مشکلم مالی بود. الان در همان باشگاهی که در دوبی کارم را آغاز کردم،‌ به جوانان و نوجوانان آموزش می‌دهم. شاید جالب باشد بدانید که ابتدا در کارتینگ فعالیت داشتم که هزینه کمتری داشت و سعی می‌کردم در همان زمان رانندگی‌ام بهتر شود. با شکست‌های زیادی رو‌به‌رو شدم اما ناامید نشدم، ادامه دادم و سعی کردم بهتر شوم. درنهایت هم با تأمین هزینه‌ها توانستم در مسابقات سطح بالا شرکت کنم.
* برای حضور در مسابقات بین‌المللی حامی مالی دارید؟
چندین‌ سال بود که به صورت شخصی برای حضور در مسابقات هزینه می‌کردم، اما امسال برای نخستین‌بار یکی از مشتریانم در بحث کامپیوتر و شبکه، بخشی از هزینه حضورم در رقابت‌ها را پرداخت کرد. او متوجه شد که من چقدر برای حضور در مسابقات علاقه دارم و تنها مشکلم مالی است. البته همچنان مشکلات هست چون وقتی حرفه‌ای‌تر می‌شوی، هزینه‌ها بالاتر می‌رود و کار هم سخت‌تر می‌شود.
* وقتی با هزینه شخصی در مسابقات شرکت می‌کنید،‌ قطعا اهداف بزرگی در سرتان دارید.
بله، مسلما همین‌طور است. هدف من رسیدن به سطح بالاتر است و هدف نهایی‌ام رسیدن به مسابقات 24 ساعته لمان و مسابقات نسکار آمریکاست. اگر بتوانم اسپانسرهای خوبی جذب کنم و رسانه‌های ایرانی نیز مرا کمک کنند، می‌توانم در سطح خیلی بالاتری مسابقه بدهم و افتخارآفرینی کنم. تابه‌حال خیلی از رقابت‌ها بوده که می‌توانستم در آنها شرکت کنم و مقام بیاورم اما فقط به خاطر هزینه‌های سرسام‌آور نتوانستم این کار را انجام دهم.
* گفتید در دوبی آموزش اتومبیلرانی می‌دهید، برنامه‌ای دارید که این آکادمی در تهران هم راه‌اندازی شود؟
یکی از اهداف من همین است. خودم با مشکلات زیادی بالا آمدم و مطرح شدم و می‌دانم افراد بااستعدادی در ایران هستند که به خاطر نداشتن بودجه کافی نمی‌توانند به سمت این رشته بیایند. باید زیرساخت‌های این مسأله فراهم شود و من به‌زودی سفری به ایران خواهم داشت تا شرایط را ارزیابی کنم. اگر فدراسیون ایران به من کمک کند، کارها بهتر پیش می‌رود. چندی پیش چند گروه دانش‌آموز ایرانی را به دوبی آوردیم و آموزش‌هایی را دادیم که نتایج خوبی از آن گرفتیم.
* پس برای این کار نیاز به حمایت فدراسیون و مسئولان ورزش دارید؟
برای این‌که در ایران آکادمی بزرگی راه‌اندازی کنیم، هم نیاز به حمایت مالی هست و هم همکاری برخی نهادها که در آن صورت من قول می‌دهم افراد علاقه‌مند و بااستعداد به سمت این ورزش جذب شوند. من در چند ماه اخیر تماس‌هایی از ایران داشتم که از من کمک می‌خواهند و می‌گویند راهنمایی کنید که چگونه اتومبیلرانی را حرفه‌ای دنبال کنیم. از دست من به تنهایی کاری برنمی‌آید چون با دو سوال و جواب کسی چیزی یاد نمی‌گیرد و باید زیرساخت‌ها هم فراهم باشد. ما راننده‌های خیلی خوبی در ایران داریم که به دلیل همین کمبودها از ادامه دادن این رشته منصرف می‌شوند.
* قبلا راننده‌ای از ایران در سطح بین‌المللی مطرح بوده یا این‌که الان چنین افرادی در ایران هستند؟
متاسفانه راننده‌های ایرانی تا به حال در مسابقات بین‌المللی موفقیت خاصی کسب نکرده‌اند. با چند تن از راننده‌های داخل ایران صحبت کردم اما اگر بخواهم رُک بگویم، این است که سطح اتومبیلرانی ایران پایین است. همه چیز به همان یک پیست کوچک آزادی محدود می‌شود و هنوز راننده‌های ایرانی باید تجربه‌های بیشتری کسب کنند. از نظر من سطح مسابقات در ایران باید بالاتر برود و حتی به قوانین و ایمنی هم بیشتر اهمیت بدهیم. در اکثر مسابقاتی که من تا به حال شرکت کرده‌ام، اولین ایرانی تاریخ بودم و به این موضوع هم افتخار می‌کنم که با پرچم ایران در رقابت‌ها حاضر می‌شوم و دور افتخار می‌زنم.
* صحبت پایانی.
دوست دارم روزی برسد که وقتی من در مسابقات سطح بالا شرکت می‌کنم، تنها ایرانی نباشم و راننده‌های دیگری هم از کشورم باشند چون الان برای مسئولان برگزاری مسابقات بین‌المللی حضور یک ایرانی اتفاق جدیدی است و آنها با شنیدن این موضوع تعجب می‌کنند.