دبیرکل جبهه پیروان خط امام و رهبری می‌گوید منظور قالیباف از نواصولگرایی و پوست اندازی در جریان اصولگرایی را متوجه نشده. به گفته محمدرضا باهنر اسم خیلی هم مهم نیست این موضوع اهمیت دارد که اصولگرایان تحت چه محتوایی می‌خواهند مسائل خود را بررسی کنند.
به گزارش مهر، محمدرضا باهنر همچنین درمورد پیشنهاد چند هفته پیش قالیباف درباره ایجاد جریانی به نام نواصولگرایی گفته است: من اصلا نفهمیدم ایشان چه گفت؛ باید از خودشان سوال کنید. اگر بحث این است که جریانات سیاسی اعم از اصولگرا، اصلاح‌طلب و معتدل کشور، مانیفست اعلام کنند و موضع بگیرند، من این را قبول دارم. ممکن است اسمشان هم چیز دیگری بشود؛ چون این اسم‌ها را یا ما برای خود یا برای رقیب انتخاب کرده‌ایم؛ امروز شاید واژه اصولگرایی کم‌کم منتفی شود؛ مثلا بگویند تفکر انقلابی، غیرانقلابی و ضد انقلابی. حالا اگر کسی بخواهد غیرانقلابی و ضد انقلابی را با هم مخلوط کند، برای خودش انحراف است.
به گفته باهنر اگر منظور آقای قالیباف این است که اصولگرایان دور هم جمع شوند و روی مانیفستی تفاهم کنند و مجموعا به یک حزب برسند و روابط داخلی حزب را تعریف کنند، این یک چیز بسیار خوب است و ما هم قبول داریم؛ حالا اسمش می‌تواند نواصولگرایی یا انقلابی‌گری یا مثلا حزب الف شود؛ حالا ما با اسم کاری نداریم؛ مسما برای ما مهم است.
این فعال سیاسی اصولگرا همچنین درباره وضع کاندیداهای رقیب روحانی در انتخابات و پس از آن نیز گفته است: پیشرفتی که در انتخابات امسال داشتیم این بود که رقیب آقای روحانی این مرتبه ۴۰‌درصد رأی آورد و من فکر می‌کنم موفقیت بسیار خوبی بود. اگر خودم می‌خواستم کاندیدای نهایی را تعیین کنم، ممکن بود کاندیدای ششمی را تعیین کنم. همه ظرفیت‌های جبهه مردمی در یک نفر تجمیع شد و توانست ۴۰‌درصد رأی بیاورد. این ۴۰ عدد و ظرفیت بسیار خوب و بالایی است.
باهنر تأکید کرده که «نمی خواهم بگویم که این ۴۰‌درصد می‌تواند چوب لای چرخ دولت بگذارد؛ بارها گفتم که رقابت‌ها در انتخابات، باشگاهی بود اما الان که دولت انتخاب شده و ان‌شاءالله اعضایش هم رأی می‌آورند، دیگر تیم، تیم‌ملی است و همه باید کمکش کنند تا موفق شود.»
محمدرضا باهنر درباره کابینه دوازدهم گفته است: احساس می‌کنم روحانی تلاش کرده کابینه نسبتاً معتدلی را معرفی کند. این آقایانی که معرفی شده‌اند، بیش از آن‌که جریانات سیاسی برایشان مهم باشد، وظیفه‌های بوروکراتیک و اجرایی برایشان مهم و دغدغه است. یک زمانی مرحوم‌هاشمی می‌گفت «همه از من انتظار دارند وزرایم سیاسی باشند؛ من در پاسخ شان می‌گفتم من به اندازه کافی سیاسی هستم، اجازه بدهید وزرایم تکنوکرات باشند.» به خاطر همین هم می‌گویم روحانی تلاش کرده وزرایش بوروکرات و تکنوکرات باشند تا از جریانات سیاسی. گاهی اوقات زیادی سیاسی فکر کردن در اجرا، مشکل و نقیصه ایجاد می‌کند. از این جهت احساس می‌کنم که دغدغه وزرای معرفی شده، بیشتر انجام وظایف بخشی‌ خود باشد تا این‌که بخواهند کار سیاسی بکنند.
نایب‌رئیس سابق مجلس درباره میزان نفوذ علی لاریجانی بر آرای نمایندگان و لزوم هماهنگی رئیس‌جمهوری با رئیس مجلس درباره کابینه گفته است: درست است که نمایندگان مجلس هر کدامشان فقط یک رأی دارند اما هرکدام از حوزه نفوذ رأی برخوردار هستند. بسیار طبیعی است که اگر رئیس مجلس تعدادی از وزرایی که آقای رئیس‌جمهوری تأثیر لاریجانی روی آرای مجلس بالاست به مجلس معرفی می‌کند را نپسندد، احتمال رأی‌آوری‌ آن وزیر کاهش پیدا می‌کند. البته نمی‌گویم که رأی نمی‌آورد اما می‌خواهم بگویم که تأثیر مواضع آقای لاریجانی به‌عنوان رئیس مجلس روی آرای مجلس بالاست. بنابراین بسیار عقلایی است که رئیس‌جمهوری با رئیس مجلس مشورت کند اما این‌که آقای لاریجانی بگوید این 5 تا وزیر را در دولت بگذار، این‌طور نیست.