دیدار ذوب‌آهن و استقلال برای دو تیم بسیار حساس بود. هر دو تیم به دنبال جایگاه بهتری در جدول بودند و این مسأله حساسیت را بیشتر کرده بود. استقلال در نیمه اول عالی بازی کرد، حریف را پرس و به گل هم دست پیدا کرد و اجازه نداد ذوب‌آهن به دروازه آنها نزدیک شود اما در نیمه‌دوم قلعه‌نوعی سریع دست به تغییراتی زد و این تغییرات برای او مثبت بود. ذوب‌آهن سوار بازی شد و توانست دو گل به ثمر برساند و حالا شفر باید پاسخگو باشد که چرا نتوانست در مسائل فنی این دیدار موفق باشد. استقلال در نیمه دوم تنها به دنبال حفظ نتیجه بود و شفر فقط به دنبال کسب یک امتیاز از این دیدار بود. البته او تعویض‌هایی هم انجام داد که مشخص نبود به چه دلیل این کار را انجام داده است. به‌عنوان نمونه، پادوانی وارد زمین شد اما تا پایان بازی، جایگاه او در زمین مشخص نبود و کسی نفهمید که او به چه دلیل وارد زمین شده و هیچ اثری از او در داخل زمین دیده نشد. چرا باید اجازه داده شود‌ هافبک حریف به راحتی سانتر کند و مهاجم بدون هیچ مزاحمی توپ را وارد دروازه کند. وقتی یک تیم گل می‌خورد، همه مقصر هستند؛ بنابراین نمی‌توانیم تقصیرها را به گردن خسرو حیدری بیندازیم و بگوییم او عامل گل‌خوردن استقلال شده است. نبود جپاروف هم در شکست استقلال کاملا مشهود بود. در بازی‌هایی که این بازیکن حضور ندارد، استقلال نتوانسته پیروز شود. او یک ‌هافبک خوشفکر، جنگنده و بازی‌ساز است و یکی از بهترین زننده‌های ضربات ایستگاهی است و امیدوارم در بازی مقابل سپیدرود بتواند به میدان برود. سپیدرود یک تیم ریشه‌دار و قدیمی است. از بازیکنان جوانی سود می‌برد و مربی خوبی به نام علی کریمی دارد و مطمئنا در تهران با تمام توانش مقابل استقلال قرار خواهد گرفت تا به امتیاز لازم دست پیدا کند اما آبی‌پوشان که نتوانستند مقابل ذوب‌آهن نتیجه قابل ‌قبولی کسب کنند، به دنبال پیروزی برابر این تیم هستند تا بتوانند موقعیت خود را در جدول بهبود ببخشند. حالا باید ببینیم شفر برای 8 بازی باقیمانده چه برنامه‌ای دارد تا بتواند استقلال را به جایگاه واقعی‌اش برساند. هواداران استقلال در این شرایط بیشتر به فکر فینال جام حذفی هستند اما این تیم باید لیگ برتر را هم با نتایج آبرومندانه به پایان برساند. 8 دیدار باقیمانده از لیگ برتر برای شفر و شاگردان بی‌اهمیت نیست.