شهروند | «لری ناصر» پزشک سابق تیم‌ملی ژیمناستیک ایالات متحده آمریکا که به جرایم خود مبنی بر آزار جنسی کودکان و نوجوانانی که با او کار می‌کردند، اعتراف کرده، پس از 3 هفته حضور در دادگاه و شنیدن سخنان قربانیانش در مورد درد و رنجی که سال‌ها متحمل شده‌اند، به 40 تا 125‌سال زندان محکوم شد. به گزارش سی.ان.ان، ناصر در دادگاه محکومیت خود در «ایتون کانتی» میشیگان، بابت سال‌ها سوءاستفاده و آزار جنسی شاگردان خود عذرخواهی کرد و گفت که «سخنان قربانیان من، بشدت مرا تحت‌تأثیر قرار داده است».
او گفت: «من همه احساسات شما را درک می‌کنم و واقفم بر این‌که تا چه اندازه شما درد کشیدید و احساساتتان جریحه‌دار شد. برایم غیرممکن است که عمق و وسعت تأسفم را بیان کنم و بگویم که تا چه اندازه از تک‌تک شما عذر می‌خواهم. حرف‌هایی که شما در شهادت‌های خود گفتید، تا همیشه در ذهن من باقی خواهد ماند.»
با این حال، قاضی «جانیس کانینگهام» با اشاره به سخنان پیشین ناصر که گفته بود؛ هیچ کار اشتباهی انجام نداده، او را به حکم زندانی طولانی‌مدت محکوم کرد و گفت، او پیشتر اشتباهاتش را انکار کرده بود.
قاضی کانینگهام گفت: «من هنوز متقاعد نشده‌ام که تو واقعا درک کرده باشی کارهایی که کردی، اشتباه بوده و تاثیرات ویران‌کننده‌ای بر قربانیان، خانواده‌ها و دوستان آنها داشته است.» ناصر به 3 مورد از رفتار جنسی جنایی در ایتون کانتی متهم شده است. لری ناصر، یکی از معروف‌ترین دکترهای ژیمناستیک ایالات متحده آمریکا و دانشگاه ایالتی میشیگان بود.
او پذیرفت که از جایگاه خود به‌عنوان یک دکتر مورد اعتماد از دختران جوان تحت عنوان ارایه خدمات پزشکی سوءاستفاده کرده است.
این حکم استان ایتون، همزمان با حکم 40 تا 175‌سال در ایگام میشیگان به اجرا درخواهد آمد. او این احکام را پس از یک حکم 60ساله جداگانه از زندان فدرال بابت پورنوگرافی کودکان انجام خواهد داد. این بدان معناست که او دست‌کم باید 100‌سال را در زندان تحمل کند.
قاضی کانینگهام گفت: «شما در آن‌جا (زندان) تنها با خاطرات خانواده‌ات که با دست خود آن را نابود کردی، خواهی ماند. من باور ندارم که شما توانایی درک سخنان کودکان، زنان جوان و بزرگسالانی را داشته باشید که به شما اعتماد کردند و شما از آنها سوءاستفاده کردید. این زندان، پیامد
 زندگی شماست.»
بیانیه‌های تاثیرگذار قربانیان قدرتمند
زمان محاکمه ناصر در دادگاه به خاطر سخنان پرشور و درست قربانیان او، به‌طور قابل ملاحظه‌ای زیاد بود. حدود 200 دختر و زن- از «آلی ریسمن سرمربی تیم المپیک ژیمناستیک گرفته تا شاگرد 12ساله‌ای به نام آماندا- به‌طور شخصی یا به‌عنوان بیانیه در دادگاه‌های اینگهام و ایتون کانتی از این‌که چگونه سوءاستفاده ناصر از آنها زندگی‌شان را تغییر داد، سخن گفتند.
«راشل دنهولاندر»، نخستین زنی که در‌ سال 2016 سوءاستفاده ناصر را عمومی کرد، در دادگاه ایتون کانتی گفت: «ارزش یک دختربچه کوچک چقدر است؟ من از شما می‌خواهم به این دختران کوچک، به زنان جوان و به دنیایی که شما را می‌بینند، بگویید که آنها به اندازه همه دنیا می‌ارزند.»
فضای سنگین و پرشور چند هفته گذشته موجب شد که روز جمعه، «راندال مارگراوز»، پدر سه قربانی سعی کند در دادگاه بازجویی به ناصر حمله‌ور شود. درعین حال، ناصر روز دوشنبه نشسته بود و بی‌سروصدا با تکان‌دادن سرش، اشک می‌ریخت و واکنش خاصی نشان نمی‌داد. احتمالا این آخرین‌باری است که ناصر در انظار عمومی دیده می‌شود. بیانیه‌های پرشور قربانیان موسوم به «ارتش بازماندگان» به‌طور جدی به نقد سیستم قدرتی می‌پرداخت که مدت‌های طولانی از ناصر
 محافظت می‌کرد.
دانشگاه ایالتی میشیگان و کمیته المپیک ایالات متحده آمریکا این موضوع را انکار کرده‌اند که آنها برای لاپوشانی سوءاستفاده‌های ناصر تلاش کرده‌اند. با این‌حال، این سازمان‌ها شاهد تغییرات عمده‌ای در پست‌های خود بوده‌اند و تحقیقات گسترده قانونی را انجام می‌دهند تا ببینند که چه کسانی چه‌ چیزهایی را می‌دانستند و چه کارهایی را انجام داده‌اند.
روز چهارشنبه، «آنی لابری» یکی از قربانیان سوءاستفاده گفت: «همان‌طور که بازرسان، بازماندگان و وکلا بیان کردند، یک فرد پدوفیل (فردی که تمایل به سوءاستفاده از کودکان دارد) نمی‌تواند آن‌طور که لری ناصر رشد کرد، در محیطی که برای رفتارهای او مساعد نیست، رشد و پیشرفت داشته باشد. او رشد کرد، چراکه مقامات اطراف او، این اجازه را دادند، چراکه جهان ژیمناستیک اجازه رشد کردن به او را داد.»
در چند‌سال اخیر، ناصر در جامعه ژیمناستیک و فراتر از آن، به دلیل درمان ورزشکاران مصدوم، مورد احترام گسترده قرار گرفته بود. او سال‌هاست که ادعا می‌کند «درمان لگن» او که درواقع نوعی سوءاستفاده جنسی بوده، می‌تواند هر نوع آسیب فیزیکی را
 درمان کند.
تعدادی از قربانیان او گفته‌اند که آنها طی این روند، احساس کرده‌اند که به آنها تجاوز شده و به مربیان، آموزگاران و حتی پلیس نیز شکایت کرده‌اند. اما او به دلیل آن‌که بهترین ژیمناستیک‌کاران جهان را مداوا کرده، بسیار مورد احترام بوده است. به این‌ترتیب، نگرانی‌های قربانیان کنار گذاشته یا رد شد و ناصر نیز به سوءاستفاده از بیماران خود ادامه داد؛ به‌عنوان مثال در‌ سال 2014، «آماندا توماشو» به محققان موسسه «تایتل ایکس» ایالت میشیگان و پلیس «ام.اس.یو» گفت که روند درمانی او درواقع تجاوز جنسی بوده است. ناصر نیز به پلیس گفته بود که او به دلیل ارتباط نزدیکش با بیماران، به‌عنوان «نجواگر بدن» شناخته می‌شود و خانم توماشو این روش درمانی را
درک نمی‌کند.
 توماشو می‌گوید: «گمان می‌کنم شیوه تحقیقاتی که برای من صورت گرفت، به‌نحوی نبود که حقیقت را نشان دهد، بلکه در عوض، به نحوی صورت گرفت که از یک پدوفیل محافظت کند.»
به‌طور جداگانه، سازمان ژیمناستیک ایالات ‌متحده آمریکا گفته که آنها در تابستان ‌سال 2015 پس از آن‌که 3 ژیمناست شکایت کردند که مورد تعرض جنسی قرار گرفته‌اند، از سوءاستفاده جنسی ناصر آگاه شده‌اند. این سازمان پس از چند هفته تحقیقات، در اواخر ماه جولای، ادعاهای خود را به اف.بی.آی گزارش داد. پس از آن ناصر دیگر حق مداوای بیماران را در سازمان ژیمناستیک ایالات متحده آمریکا نداشت، اما او با وجود تحقیقات آرام اف.بی.آی، به سوءاستفاده و آزار دختران جوان در ایالت میشیگان ادامه داد.
این سوءاستفاده‌ها تا سپتامبر 2016 ادامه یافت؛ زمانی که «ایندیاناپولیس استار»، از قول دنهولاندر و یکی دیگر از ورزشکاران ژیمناستیک که نام خود را بیان نکرده، اتهاماتی را نسبت به ناصر منتشر کرد. پس از انتشار این داستان، 50 زن دیگر نیز در مورد سوءاستفاده جنسی مشابه گزارش دادند و ناصر نیز در ماه نوامبر 2016 بازداشت شد.
ناصر 54 ساله، در ماه دسامبر به اتهام پورنوگرافی کودکان، در دادگاه فدرال متهم شناخته و به 60‌سال زندان محکوم شد. او همچنین به دلیل 7 مورد رفتار جنسی جنایی در شهر اینگهام در میشیگان متهم و به 40 تا 175‌سال زندان محکوم شد.
 «رزماری آکیلینا»، قاضی شهر اینگهام زمانی که حکم را تحویل داد، گفت: «من درواقع حکم مرگ تو را امضا کردم.»