جشن دلتنگی جدیدترین فیلم پوریا آذربایجانی است که در جشنواره فیلم فجر امسال حضور دارد. فیلمی که قرار است روی تأثیر فضای مجازی بر روابط انسان‌ها با یکدیگر متمرکز شود، با حضور بازیگران مطرحی چون بابک حمیدیان، محسن کیایی و مینا ساداتی داستانش را روایت می‌کند. این چهارمین تجربه کارگردانی آذربایجانی محسوب می‌شود که بسان دیگر فیلم‌های این کارگردان و اغلب دیگر جوانان سینماگر این سال‌ها حس ‌و‌ حال اجتماعی دارد.
درباره کارگردان فیلم جشن دلتنگی باید گفت که او در مدت حدود 10 سالی که از شروع فیلمسازی‌اش می‌گذرد، در این مدت چهار فیلم ساخته. روایت‌های ناتمام که در جشنواره بیست‌و‌پنجم برنده جایزه بهترین فیلم اول شد، تجریش ناتمام که دستاورد قابل توجهی برایش کسب نکرد و اروند که جایزه بهترین دستاورد فنی و هنری جشنواره جهانی فجر را برنده شد. حالا در چهارمین فیلمش، جشن دلتنگی که چهارمین فیلم آذربایجانی است، به‌ نظر می‌رسد این کارگردان تلاش کرده نسبت به فیلم‌های قبلی‌اش ارتباط بیشتری با مخاطب عام برقرار کند.
فیلم جشن دلتنگی به آسیب‌های فضای مجازی می‌پردازد. فیلم درباره رابطه واقعی آدم‌ها و گره‌خوردن آن با فضای مجازی است. یک فیلم کلاسیک درباره اقتضائات زندگی امروزی که ما با آنها دست‌به‌گریبان هستیم؛ برای مثال در این فیلم به اینستاگرام و تلگرام و صفحات مجازی پرداخته شده است. درباره روایت جشن دلتنگی گفته شده که این فیلم چهار روایت دارد که از طریق اینستاگرام به هم متصل می‌شوند و به قصه فیلم سر و شکل می‌دهند. البته پوریا آذربایجانی تأکید کرده که جشن دلتنگی اصلا یک فیلم اپیزودیک نیست؛ اما حداقل در این‌که فیلم ساختاری شبیه به اپیزودیک دارد و با این ساختار روایی داستان اجتماعی‌اش را تعریف می‌کند، چیزی نیست که فهمیدنش پیش از تماشای فیلم هم اگر باشد، نیاز به هوش چندانی داشته باشد. درباره حس و حال اجتماعی و البته انتقادی این فیلم همین بس که تعدادی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی که به تماشای فیلم جشن دلتنگی به کارگردانی پوریا آذربایجانی نشسته بودند، از این فیلم تعریف کرده و با گفتن این‌که «جشن دلتنگی دغدغه همه ما است» رویکرد کارگردان را نیز به تلویح بیان کردند.
در واقع وقتی نمایندگانی چون طیبه سیاوشی، حجت‌الاسلام احمد مازنی و مصطفی کواکبیان که سلیقه سینمایی‌شان را می‌شناسیم و می‌شناسید از فیلمی تعریف می‌کنند، می‌تواند به این معنا باشد که این فیلم موضوع اجتماعی‌اش را با محافظه‌کارانه‌ترین شکل ممکن روایت کرده که در غیر این صورت بعید نبود که انگ سیاه‌نمایی به فیلم بچسبد. به ‌هر حال طیبه سیاوشی، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی با اشاره به محتوای مثبت فیلم جشن دلتنگی می‌گوید: این فیلم یک موضوع و سوژه روز را مطرح می‌کند و داستان جذابی را روایت می‌کرد که مخاطب را تا انتهای فیلم با خود همراه می‌کند. در حقیقت آنچه در این فیلم مطرح می‌شود دغدغه ما، هنرمندان و همه مسئولان و کسانی است که دلسوز جامعه هستند در این فیلم به خوبی بر تفاوت حریم خصوصی و حریم عمومی خانواده تأکید شده است. یکی از جذابیت‌های فیلم برای من توجه به فناوری‌های روز بود و اهمیت خانواده و لزوم حفظ حریم خانواده در برابر آسیب‌هایی است که بعضا این فناوری‌ها می‌توانند وارد کنند و انسانی که در این شهر مدرن زندگی می‌کند، چگونه می‌تواند در استفاده از این تکنولوژی بین مدرنیته و سنت‌های خانوادگی ایجاد کند.
درباره جشن دلتنگی این نکته را نیز باید افزود که یکی از مهمترین ویژگی‌های جشن دلتنگی سوژه جذاب آن است. همچنین یکی از کنجکاو‌برانگیزترین کستینگ‌ها در میان آثار جشنواره فیلم فجر در فیلم جشن دلتنگی دیده می‌شود. در این فیلم بابک حمیدیان، محسن کیایی، بهنام تشکر، مینا ساداتی، پانته‌آ پناهی‌‌ها، ساغر قناعت، پریوش نظریه، روزبه فدوی، عرفان ناصری، علی دهبان، ندا عقیقی به ایفای نقش پرداختند. مینا ساداتی و بابک حمیدیان در این فیلم نقش یک زوج جوان را بازی می‌کنند. بد نیست در آخر این مطلب صحبت‌های پوریا آذربایجانی را درباره جشن دلتنگی بخوانیم: هنگامی که می‌خواهم قصه‌ای را تبدیل به یک فیلم کنم باید به آن اعتماد كنم و آن را دوست داشته باشم. زمانی که اروند را ساختم فکر می‌کردم باید به افرادی که در جنگ تحمیلی جان خود را فدا کرده‌اند، ادای دین کنم. در حال حاضر نیز فکر می‌کنم روابط آدم‌ها از عمق به سطح رسیده و این موضوع خطرناک است. به نظر می‌رسد جشن دلتنگی قرار است با تمرکز بر همین ایده قصه‌اش را تعریف کند.