خداوند به وسيله تقوا بنده را حفظ مىكند و از آنچه كه عقلش به آن نمىرسد، كور دلى و نادانى او را برطرف مىسازد.امام باقر(ع)
سودای خام
تو آن شاهی که سلطانت غلامست
ز شاهان جز تو را خدمت حرامست
تو داری ملک و بر سلطان خراجست
تو داری حسن وز خورشید نامست
به پیش آفتاب روی تو ماه
اگر چه بدر باشد ناتمامست
به شب استاره اندر شبهه افتد
که روی تو کدام و مه کدامست
ملاحت را بسی اسرار مضمر
در آن صورت چو معنی در کلامست
حلاوت در لب لعل تو دایم
چو شین در شهد و سین اندر سلامست
گرم در حلقه خاصان در آری
عجب نبود که الطاف تو عامست
اگر ناسوخته در هجر وصلت
طمع دارم مرا سودای خامست
چو بیگانه ننالم گرچه بر من
برای دوست از دشمن ملامست
به مروارید چون قطره است خوش دل
صدف کز آب دریا تلخ کامست
به شعر اندر میان دوستانش
چو سعدی سیف فرغانی همامست
سیف فرغانی