162 سال پیش، برابر با هفدهم فوریه 1856 میلادی، هاینریش هاینه، شاعر شهیر آلمانی در پاریس درگذشت. هاینه بیشتر به خاطر اشعار غنایی‌اش مشهور ‌است. او هم‌زمان، شاعر رمانتیسیسم نیز بود. آثار او یکی از پرترجمه‌ترین نوشتارها در ادبیات آلمانی به‌شمار می‌روند. هاینریش هاینه منظومه‌ای نیز با عنوان «فردوسی شاعر» در بزرگداشت شاهنامه و سراینده او دارد. او در این منظومه با اشاره به رنجی که فردوسی در سرودن شاهنامه کشید، بیش از همه به ستمی که در حق او روا داشتند پرداخته و از ناسپاسی سلطان محمود غزنوی بسیار گفته‌ است و از پشیمانی دیرهنگام او. هاینه در ابیات پایانی منظومه «فردوسیِ شاعر»، صحنه دردناکی را به‌ تصویر کشیده‌ است: در حالی که صدای جرس کاروان هدایای سلطان محمود غزنوی و بانگ لااله‌الاالله شتررانان از بیرون دروازه غربی شهر توس به‌گوش می‌رسد، کاروان تشییع جنازه فردوسی از دروازه شرقی شهر خارج می‌شود.