مصطفی هاشمی‌طبا رئیس اسبق سازمان تربیت بدنی
تفاوت ماجرای علیرضا کریمی و حاضرنشدن او مقابل نماینده رژیم صهیونیستی با سایر اتفاق‌های مشابهی که در سال‌های اخیر برای ورزشکاران ایرانی رخ داده، در این بود که معمولا می‌توانستیم با دلیلی که خارج از زمین مسابقه می‌آوردیم، خودمان را توجیه کنیم. برای مثال بارها رخ داده که با گواهی پزشکی، ورزشکاران ایرانی مقابل نمایندگان اسراییل حاضر نشدند و هیچ مشکلی هم به وجود نیامده است. این‌بار اما علیرضا کریمی با شرایط متفاوتی روی تشک مبارزه نرفت و قبل از این‌که با نماینده اسراییل روبه‌رو شود، شکست عمدی را پذیرفت.
در ورزش جهان و در هر رشته‌ای اگر ورزشکاری به صورت عمدی شکست بخورد، محرومیتی برایش به دنبال خواهد داشت. این اتفاق می‌تواند نمونه بارز تبانی یا مسائل دیگر باشد که از نظر فدراسیون‌های جهانی و نهادهای بین‌المللی تخلف است. مربیان کشتی ایران هم باید هوشیارتر عمل می‌کردند؛ آنها وقتی از کنار تشک به کشتی‌گیر خود می‌گویند باید ببازی، این اظهاراتشان ضبط می‌شود و بعدا دردسرساز خواهد شد. اتفاق دیگری که بعد از شکست عمدی باعث شد بیشتر این موضوع بازتاب داشته باشد، مراسمی بود که بعد از بازگشت برای تقدیر از علیرضا کریمی برپا شد. این مسائل بهانه دست نهادهای بین‌المللی داد تا بیش از قبل روی این پرونده ریزبین شوند. در دنیای امروز، همه اتفاقات توسط نهادهای بین‌المللی رصد می‌شود و هیچ مسأله‌ای از چشم مسئولان ارگان‌های جهانی دور نمی‌ماند. متاسفانه انصراف از مسابقه‌دادن با نمایندگان رژیم صهیونیستی باعث می‌شود ورزشکاران ایرانی هم دستشان از مدال کوتاه بماند و هم این‌که بعدا برایشان دردسرهای این‌چنینی ایجاد می‌کند. حتی مسئولان ورزشی و سیاسی ایران به صورت رسمی اعلام نمی‌کنند که چرا ورزشکاران‌مان مقابل نمایندگان اسراییل مسابقه نمی‌دهند و همین مسأله برای نهادهای بین‌المللی به مدرک تبدیل می‌شود. به گفته مسئولان فدراسیون کشتی، کمیته بین‌المللی المپیک به این پرونده ورود کرده است. در IOC هم افراد صهیونیست نفوذ دارند و می‌توانند تصمیم‌ساز باشند. مثلا در المپیک آتن که شخصا عضو IOC بودم و میراسماعیلی در رشته جودو مقابل ورزشکار اسراییلی حاضر نشد، موضوع از سوی رئیس کمیته بین‌المللی المپیک به من ارجاع شد و از آن طریق توانستیم مسأله را حل‌وفصل کنیم. جودوکار ما بعد از این‌که فهمید باید با ورزشکار اسراییلی مبارزه کند، با وزن اضافه روی باسکول رفت و بدین شکل حذف شد اما گزارش‌هایی به دست IOC رسید که درنهایت با حضور بنده آن مسأله حل‌وفصل شد. کمیته بین‌المللی المپیک با توجه به سابقه چند سال اخیر خوب می‌داند که چرا ایرانی‌ها برابر نمایندگان اسراییل حاضر به مسابقه نمی‌شوند اما گاهی اوقات که این موضوع بازتاب‌های گسترده‌ای دارد، به آن ورود می‌کند. آنها سیاست را جدا از ورزش می‌دانند و می‌گویند این کار خلاف منشور المپیک است. درچنین شرایطی با این‌که می‌دانیم این اقدامات برای ورزش ایران دردسرساز می‌شود اما راهکاری هم برای فرار از آن نداریم. یا باید مثل قبل نامه پزشکی بگیریم یا این‌که محکم بایستیم و بگوییم ما به یک دلیل مشخص نمی‌توانیم در این رقابت حاضر شویم که دراین صورت مجازات‌هایی برای ما درنظر می‌گیرند. به غیر از این، 2 راه که در اختیار مسئولان ورزشی است، تنها راه‌حل تصمیم‌گیری‌های سیاسی خواهد بود. در پایان این‌که ما باید یاد بگیریم پای تصمیمات خود بایستیم و حالا که تصمیم‌مان باخت عمدی برای عدم رویارویی با نماینده اسراییل بوده، باید پای آن بایستیم و هزینه‌اش را هم بپردازیم.