شهروند| یخ‌نوردی در ایران رشته چندان شناخته‌شده‌ای نیست. کمتر کسی را پیدا می‌کنید که از نزدیک با این رشته آشنایی داشته باشد، به همین دلیل وقتی خبر رسید یک ایرانی توانسته مدال طلای این رشته را در مسابقات جهانی کسب کند، خیلی‌ها متعجب شدند. محمدرضا صفدریان 24ساله تنها یخ‌نورد ایرانی است که توانسته در مسابقات بین‌المللی مدال‌های برنز و طلا را از آن خود کند. این ورزشکار جوان می‌گوید با توجه به کمبود امکانات و تجهیزات برای تمرین، کسب مدال توسط او حتی برای فدراسیون هم تعجب‌آور بوده و کسی از او انتظار قرار گرفتن روی سکوی اول دنیا را نداشته است. صفدریان در رنکینگ جهانی هم نفر سوم دنیاست و امید دارد با کسب امتیازات بیشتر در مسابقات پیش رو بتواند نفر اول یخ‌نوردی جهان شود. صحبت‌های این یخ‌نورد ملی‌پوش با خبرنگار «شهروند» را در ادامه می‌خوانید.
از مسابقات جام‌جهانی سوییس و نخستین مدالی که در این رقابت‌ها به دست آوردی، شروع کنیم. چطور این موفقیت حاصل شد؟
در رشته یخ‌نوردی، هر‌سال 5 دوره مسابقه جهانی برگزار می‌شود که امسال 4 تای این مسابقات برگزار شده و یکی از آنها باقی مانده که حدود 10 روز آینده در روسیه برگزار می‌شود و تیم‌ملی ایران هم در آن حضور پیدا می‌کند و پرونده مسابقات این رشته در سال جاری بسته می‌شود. امسال تیم‌ملی یخ‌نوردی ایران در جام‌جهانی سوییس شرکت کرد و نخستین مدال انفرادی این رشته در مسابقات بین‌المللی توسط من به دست آمد. امسال سطح جهانی این مسابقات از همیشه بالاتر بود و افزایش نفرات شرکت‌کننده به حساسیت و جذابیت جام‌جهانی افزود.
بعد از این مدال ارزشمند هم که موفق به کسب سکوی اول دنیا شدی.
اول باید تأکید کنم که در مسابقات جام‌جهانی رتبه تیمی نداریم و مدال‌ها انفرادی است. فقط در مسابقات آسیایی و جهانی است که یخ‌نوردان در قالب تیم مسابقه می‌دهند که سال گذشته هم تیم‌ملی ایران توانست مقام سوم دنیا را از آن خود کند. در رقابت‌های یخ‌نوردی که در ایتالیا برگزار شد هم همین‌طور بود و با توجه به انفرادی بودن رتبه‌ها، من با قدرت و انگیزه بیشتری در این مسابقات شرکت کردم و خوشبختانه توانستم نخستین مدال طلای انفرادی جهانی را برای کشورم به‌دست بیاورم. اگرچه کشورهای کره‌جنوبی و روسیه قدرت‌های اصلی یخ‌نوردی در دنیا هستند و قهرمانی‌های این رشته اغلب به این دو کشور اختصاص پیدا می‌کند، اما من در ایتالیا توانستم بالاتر از نمایندگان کره و روسیه قرار بگیرم که این اتفاق دستاورد مهمی برای خودم و یخ‌نوردی ایران بود. کسب مدال طلای دنیا توسط یک ایرانی حتی تعجب و حیرت فدراسیون جهانی را هم به دنبال داشت. ضمن این‌که فدراسیون ایران هم با توجه به امکاناتی که در اختیار دارد، انتظار مدال‌های نقره و برنز داشت و کسی فکرش را نمی‌کرد من روی سکوی اول دنیا بایستم، اما خوشبختانه با وجود این‌که حریفانم از بهترین و بالاترین سطح امکانات برخوردار بودند، توانستم مدال طلا را برای کشورم بگیرم و به آرزوی چندین ساله یخ‌نوردان ایرانی جامه عمل بپوشانم.
با قهرمانی تیم‌ملی در مسابقات آسیایی بود که خیلی‌ها فهمیدند باید یخ‌نوردی را به‌عنوان یک رشته موفق بپذیرند، درست است؟
دقیقا همین‌طور است. با این‌که امسال مسابقات آسیایی در کره‌جنوبی که به نوعی از صاحبان اصلی یخ‌نوردی در دنیاست، برگزار شد اما تیم‌ملی ایران توانست برای نخستین‌بار کاپ طلای آسیا را به دست بیاورد. ما در سال‌های اخیر در یخ‌نوردی پیشرفت چشمگیری داشته‌ایم و حتی دنیا هم از این پیشرفت ما متعجب شد. نتایج خوب خودم در بخش انفرادی هم باعث شد در رنکینگ جهانی رتبه بالایی کسب کنم. در مسابقاتی که سکوهای انفرادی وجود دارد، فدراسیون یخ‌نوردی براساس مدال‌ها و رتبه‌ها به ورزشکاران امتیاز می‌دهد و رنکینگ جهانی هم براساس همین امتیازات شکل می‌گیرد. من در سال‌های گذشته رتبه‌های نهم و دهم را در اختیار داشتم، اما امسال با کسب دو مدال طلا و برنز توانستم جایگاهم را ارتقا دهم و بعد از ورزشکاران روسی در رتبه سوم دنیا قرار بگیرم. در مسابقات روسیه هم امتیازات رتبه‌های انفرادی محاسبه می‌شود که امیدوارم بتوانم بیشترین امتیاز را به دست بیاورم و در رده اول رنکینگ دنیا قرار بگیرم.
قبول داری شرایط ایران از نظر امکانات برای یخ‌نوردی چندان ایده‌آل نیست؟
بله، ما از نظر امکانات زیر خط فقر هستیم. خود من در اصفهان که یک شهر کویری است تمرین یخ‌نوردی می‌کنم و هیچ دیوار یخی برای تمرین کردن ندارم. اگر رقبای من در شرایطی که من تمرین می‌کنم، خودشان را برای مسابقات آماده می‌کردند جزو 20نفر برتر دنیا هم نمی‌شدند. حقیقت این است که ما برای پیشرفت بیشتر در این رشته به اسپانسر نیاز داریم. تفاوت زیادی هم بین امکاناتی که در تهران و شهرستان‌ها وجود دارد، نیست و امیدوارم با ارتقای امکانات بتوانیم نتایج تیمی و انفرادی بهتری در دنیا کسب کنیم.