شهروند| دختر اسکی‌باز ایرانی توانست در نخستين تجربه المپیکی خود پرچمداری کاروان ایران را برعهده بگیرد تا به گفته خودش بهترین لحظات زندگی‌اش در جریان این رژه رقم بخورد. با این‌که این دختر 26ساله به‌عنوان آخرین نفر در رقابت اسکی صحرانوردی از خط پایان گذشت، برخی از رسانه‌های بین‌المللی به تمجید از او پرداختند و خودش هم می‌گوید از نتیجه‌ای که گرفته راضی است. در ادامه مشروح گفتوگوی «شهروند» را با سمانه بیرامی باهر که هنوز در پیونگ‌چانگ، محل برگزاری المپیک زمستانی 2018 حضور دارد، می‌خوانید.
بدون شک مهمترین اتفاق در جریان المپیک زمستانی 2018 برای شما پرچمداری کاروان ایران بود.
بله؛ دقیقا همین‌طور است. حس فوق‌العاده‌ای داشتم و می‌توانم بگویم بهترین لحظات زندگی‌ام بود که توانستم به نمایندگی از مردم ایران و تمامی ورزشکاران پرچم ایران را در دستم بگیرم و در افتتاحیه مسابقات المپیک زمستانی رژه بروم. در آن لحظات من اشک شوق ریختم و فقط خدا را شکر کردم که به چنین افتخاری دست پیدا کردم.
فکرش را می‌کردید که چنین اتفاقی برای شما در این برهه رقم بخورد؟
به هر حال لطف خدا شامل حال من شد و شگفت‌انگیزترین لحظات زندگی‌ام رقم خورد. در آن لحظات فقط در ذهن خودم به تمامی سختی‌هایی که در زندگی‌ام کشیدم تا به المپیک رسیدم، فکر می‌کردم. باور کنید تمام مسیری که در زندگی ورزشی‌ام طی کرده بودم، در چند ثانیه از ذهن من گذشت.
شایعه شده بود که 2 اسکی‌باز مرد ایران از این‌که پرچمدار نبودند و این وظیفه به عهده شما گذاشته شده، ابراز ناراحتی کردند؟
راجع به حس دیگران من نمی‌توانم نظری بدهم و بهتر است این موضوع را از خودشان بپرسید.
شما در مسابقه اسکی صحرانوردی شرکت کردید و در میان 67 نفر به‌عنوان آخرین نفر از خط پایان عبور کردید اما انگار خودتان از عملکردی که داشتید، راضی بودید؟
بله؛ من خودم از عملکردی که داشتم و نتیجه‌ای که گرفتم، راضی بودم. همین که توانستم در بین 67 نفر گلچین‌شده از تمام دنیا که در این رشته در المپیک هستند، حضور پیدا کنم، برای من اتفاق باارزشی بود. اولین تجربه من در المپیک زمستانی بود که باعث شد تجربه‌های بیشتری کسب کنم. قطعا با این تجربه‌های گرانبهایی که در این المپیک کسب کردم، در آینده در رقابت‌های بین‌المللی بهتر نتیجه می‌گیرم.
خیلی از رسانه‌های معتبر خارجی هم از شما به‌خاطر حضورتان با حجاب تمجید کرده بودند.
تمام رسانه‌های خارجی که در المپیک حضور داشتند، مرا مورد توجه قرار دادند. خبرنگاران و گزارشگران خارجی به من گفتند همین که توانستی امتیاز حضور در بزرگترین رویداد ورزشی دنیا را کسب کنی، واقعا عالی است. این‌جا المپیک یعنی بزرگترین میدان ورزشی دنیاست و بهترین‌ها در آن حضور دارند.
خاطره خاصی هم از این رقابت‌ها در ذهن شما مانده است؟
یک مربی خارجی هم از من پرسید در مسابقات شرکت کردی که گفتم بله. او هم وقتی مرا دید، گفت کار بزرگی کردی و از من تمجید کرد. از او پرسیدم که نمی‌خواهی بدانی من چندم شدم؟ گفت این‌جا المپیک است و همین که توانستی امتیاز حضور در المپیک را کسب کنی؛ یعنی رسیدن به موفقیت.
نام شما در برنامه مسابقات برای 2 رشته اعلام شده بود؛ بعد از این‌که شما فقط در یک ماده شرکت کردید، گفته می‌شد که چون پرچمدار هستید، نمی‌توانید در بیشتر از یک ماده حاضر باشید و این یک اشتباه بوده است؟
خیر؛ اصلا این خبر درست نیست. من امتیاز حضور در یکی از مسابقات 10کیلومتر و یا اسپرینت را داشتم. من هم با تصمیم کادر فنی در اسپرینت شرکت کردم و مشکلی از این نظر وجود نداشت.
حتما حالا که نخستين تجربه المپیکی‌تان را پشت سر گذاشتید، در آینده اهداف بزرگتری دارید؟
بزرگترین هدف هر ورزشکار می‌تواند رسیدن به المپیک باشد که به لطف خدا من به آن رسیدم و حتی پرچمداري را هم تجربه کردم. با این حال باز هم می‌خواهم تلاش کنم تا بتوانم در آینده جایگاه بهتری را کسب کنم. اگر همه چیز خوب پیش برود، من می‌توانم چند دوره دیگر در المپیک حضور و عملکرد بهتری داشته باشم.
قبل از آغاز المپیک زمستانی 2018، نرسیدن گوشی‌های اهدایی سامسونگ به ورزشکاران ایرانی باعث شد تا حاشیه‌های زیادی به وجود بیاید؛ درباره اتفاقاتی که رخ داد و حسی که داشتید، توضیح می‌دهید؟
از این اتفاق روزهای زیادی گذشته و من قصد ندارم به گذشته برگردم و درباره این مسأله صحبت کنم. تمرکز من روی مسابقات بود و در این رابطه دیگر حرفی نمی‌زنم.
در آخر اگر صحبتی دارید، بفرمایید.
جا دارد از فدراسیون اسکی بابت زحماتی که در این مدت کشیده، تشکر کنم. واقعا رئیس فدراسیون و دیگر عواملی که در این راه ما را همراهی و حمایت کردند، هر خواسته‌ای داشتیم را برای ما فراهم آوردند. با وجود این‌که امسال فصل برف در ایران دیر شروع شد، به اردوهای خارجی اعزام شدیم و توانستیم از این طریق خودمان را آماده کنیم. هر اتفاق خوبی که در مسابقات المپیک زمستانی رخ داد، قطعا بخشی از آن را باید به پای فدراسیون نوشت.