در 3 دهه گذشته پروازهای ناتمامی در کشور داشتیم که 16مورد آن از مرگبارترین سانحه‌های هوایی بوده است.
۱۹ مرداد سال ۹۳ یک فروند هواپیمای آنتونوف-۱۴۰ که به ایران ۱۴۰ هم مشهور بود، با ۴۸ مسافر و خدمه از تهران به مقصد طبس از فرودگاه مهرآباد بلند شد و چند دقیقه پس از بلند‌شدن از باند در بلوار شیشه مینا واقع در غرب تهران سقوط کرد. در این حادثه ۳۸ نفر کشته و ۱۰ نفر زخمی شدند. این هواپیما متعلق به شرکت سپاهان ایر (هواپیمایی هسا) بود.
۷۸ نفر از ۱۰۵ مسافر بويینگ ۷۲۷ متعلق به شرکت ایران‌ایر هم که از تهران به سمت ارومیه در حرکت بود در تاریخ ۱۹ دی ماه سال ۸۹ سرنوشتشان با مرگ گره خورد و حدود ساعت 19:45 در نزدیکی ارومیه جان خود را از دست دادند.
توپولفی که دیگر از رده خارج شده کمتر از ۱۰سال قبل قربانیان زیادی را در میان مسافران هوایی کشور گرفت، یک فروند توپولف تی یو-۱۵۴ با ۱۵۷ مسافر در تاریخ چهارم بهمن‌ماه سال ۸۸ پس از فرود روی باند فرودگاه مشهد آتش گرفت. در این حادثه داخل هواپیما به‌کل سوخته و بال سمت راست و دم و چرخ هواپیما جدا شد و ۴۲ تن از مسافران به بیمارستان منتقل شدند.
۲۴ تیر ماه سال ۸۸ هم برای ایرانیان روز دردناکی بود؛ در این روز هواپیمای مسافربری توپولف تی‌یو-۱۵۴ متعلق به شرکت هواپیمایی کاسپین که عازم ارمنستان بود، دقایقی پس از بلند‌شدن از فرودگاه امام‌خمینی تهران در ۱۲کیلومتری جنوب قزوین بین منطقه فارسیان و جنت‌آباد در بخش مرکزی قزوین سقوط کرد و متاسفانه تمامی ۱۶۸ مسافر و خدمه این هواپیما کشته شدند.
سقوط هواپیمای بويینگ ۷۳۷ ایرانی در اجاره شرکت هواپیمایی آیتک‌ایر قرقیزستان هم در 3 شهریور ماه ۸۷ نیز منجر به مرگ ۷۰ نفر از ۹۰ مسافر این هواپیما شد.
10 شهریور ماه سال ۸۵ نیز تاریخ سقوط هواپیمای توپولف-۱۵۴ شرکت ایران‌ایرتور در فرودگاه مشهد است، هواپیمایی که در مسیر بندرعباس- مشهد در حال حرکت بود و با ۱۴۸ مسافر دچار حادثه شد که ۲۸نفر از آنان کشته شدند.
در 5 اسفند ماه سال ۸۵، سقوط بالگرد هوانیروز ارتش منجر به مرگ ۱۴تن شد. در ششم آذر ماه همین سال هم یک فروند هواپیمای آنتونوف ۷۴ متعلق به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فرودگاه مهرآباد سقوط کرد و در جریان آن ۳۶ نفر کشته و 2 نفر زخمی شدند.
۱۹ دی ماه سال ۸۴ یک هواپیمای فالکن-۲۰ متعلق به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در شمال غرب ایران سقوط کرد و منجر به مرگ دست کم 11 تن از سرنشینان هواپیما و مقامات ارشد سپاه ازجمله احمد کاظمی، فرمانده نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب شد.
تاریخ ۱۵ آذر ماه سال ۸۴ اما حادثه تلخ دیگری رخ داد که تلخی آن همچنان در کام خبرنگاران احساس می‌شود؛ در این روز یک فروند هواپیمای سی-۱۳۰ ارتش ایران که حاوی خبرنگاران و پرسنل ارتش بود، بر روی منطقه‌ای مسکونی در تهران سقوط کرد که با احتساب ساکنان شهرک توحید تهران بیش از ۱۱۰کشته بر جای گذاشت.
در 21 بهمن ماه سال ۱۳۸۲ هم یک فروند فوکر-۵۰ متعلق به هواپیمایی کیش‌ایر هنگام فرود در فرودگاه شارجه به زمین برخورد کرد و ۴۳ نفر از ۴۵ مسافر آن کشته شدند.
در ساعات پایانی روز 30 بهمن ماه سال ۸۱ هم یک ایلیوشین-۷۶ متعلق به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در ارتفاعات استان کرمان سقوط کرد و تمام سرنشینان آن‌که بیش از ۲۰۰ نفر بودند، جان خود را از دست دادند. در 2دی ماه همین سال هم یک فروند هواپیمای آنتونوف- ۱۴۰ اوکراینی به کوهی در مرکز ایران برخورد کرد و ۴۹ نفر از سرنشینان آن کشته شدند. این گروه که از مقامات اوکراینی و روسی بودند، برای افتتاح کارخانه هواپیما‌سازی در اصفهان عازم این شهر بودند؛ افتتاح خط تولید این کارخانه بعدها انجام شد و یکی از محصولاتش هم همان هواپیمایی بود که در شهرک آزادی تهران سقوط کرد.
در 23 بهمن ماه سال ۸۰ هم هواپیمای توپولف-۱۵۴ شرکت ایران ایرتور در نزدیکی خرم‌آباد با کوه برخورد کرد و بیش از ۱۱۰نفر از مسافرانش کشته شدند.
در تاریخ ۲۳ اسفند سال ۷۵ هم یک فروند هواپیمای سی-۱۳۰متعلق به نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران که از دزفول عازم مشهد بود در کوه شیرباد نیشابور سقوط کرد و بیش از ۸۰ سرنشین آن کشته شدند.
هواپیمای فوکر ۲۸ شرکت هواپیمایی آسمان به شماره ثبت EP-PAV در ساعت22:50 چهارشنبه، ۱۸مهرماه سال ۷۳ هم با شماره پرواز ۷۴۶ از اصفهان به مقصد مهرآباد پرواز کرد، اما دقایقی بعد ارتباط آن با برج مراقبت پرواز قطع شد و سازمان هواپیمایی کشوری روز بعد اعلام کرد که هواپیما برفراز ارتفاعات کرکس اصفهان سقوط کرده و ۶۶ سرنشین آن کشته شده‌اند. يكم بهمن سال ۷۱ هم هواپیمای توپولف-۱۵۴ شرکت ایران ایرتور با یک هواپیمای سوخو-۲۴ متعلق به نهاجا در نزدیکی تهران تصادف کرد و در جریان آن ۱۳۴ نفر کشته شدند.