پولاد امین| نمایش فیلم به وقت شام و بعد از آن سری پنجم سریال پایتخت؛ در تمام چند ماه اخیر بهانه‌ای بوده برای ایراد این پرسش که: نمی‌دانید اگر جلوی داعش در بیرون از مرزها گرفته نمی‌شد چه بلایی سر مردم و شهرهامان می‌آمد! آنهایی که شامگاه روز گذشته در مجتمع تجاری کورش حضور داشتند، این کابوس مجسم را که در ماه‌های اخیر به کرات گفته شده، پیش چشم خود به‌طور زنده تجربه کردند.
شامگاه دیروز انبوه مردمی که در طبقات تجاری، فودکورت و البته پردیس سینمایی این مجتمع درحال وقت‌گذرانی و خرید بودند با دیدن اتفاقی که در تمام چند وقت اخیر کابوس شبانه‌شان بوده، شوکه شدند. هجوم داعش به تهران؛ نخستین جمله‌ای بود که در پی این اتفاق در شبکه‌های مجازی درج شد. ظاهر ماجرا هم البته چیزی جز این نبود. عده‌ای بی‌توجه به اطراف‌شان در صف سینما یا خرید و غذاخوردن بودند که به ناگاه دیدند چند داعشی گردن کلفت با اسلحه و قطار فشنگ و اسب(!) به کورش هجوم آوردند. واکنش غریزی مردم در این حین تماشایی بود. جیغ و فریادهای زنان و کودکان و مردانی که فرار را بر قرار ترجیح داده بودند، فضایی آشوب‌زده در کورش ساخته بود. فریادهای داعشی‌ها مو بر تن سیخ می‌کرد. زنی که شوکه شده و فریادهای هیستریک می‌کشید در گوشه‌ای روی زمین افتاده بود. شاهدان عینی می‌گویند که داعشی‌ها بسیار باورپذیر بودند. یکی به شوخی می‌گفت حتی باورپذیرتر از داعشی‌های فیلم به وقت شام. داعشی‌هایی که به غذاهای سفارش داده شده هم رحم نکرده و سینی‌های غذا را از روی میزها زمین ریخته یا خود به بدن زدند!
به وقت کورش
تمام این اتفاقات سکانسی بود از تبلیغات فیلم به وقت شام. سکانسی حیرت‌انگیز که قرار بود مردم را در فضای فیلم قرار داده و آنها را به دیدن فیلم ترغیب کند. اتفاقی که اگرچه در کمپین‌های تبلیغاتی فیلم‌ها در خارج از کشور سابقه دیرینه‌ای دارد، اما از این رو که بدون اعلام قبلی و به شیوه‌ای بسیار واقع‌گرایانه انجام شد، شمار زیادی از مردم را شوک‌زده به خانه‌هاشان فرستاد.
اتفاقی که از همان لحظه اول بازتاب رسانه‌ای پررنگی یافته بود؛ وقتی روشن شد که تبلیغ فیلم به وقت شام ابراهیم حاتمی‌کیا بوده، واکنش‌های تندوتیزی را موجب شد و می‌شود گفت که رسانه‌های رسمی و غیررسمی جناح‌های مختلف به تقبیح آن مبادرت ورزیدند. حتی سایت محافظه‌کار سینما سینما که تاکنون حامی به وقت شام و لاتاری بوده با درج مطلبی با عنوان «فروش به چه قیمت؟» این اقدام را زیر سوال برد و در مطلبی دیگر به نقل از کامبیز نوروزی حقوقدان آورده: در این مثلاً تبلیغ وحشت‌آور و خطرناک که موجب ترسیدن مردم شده است، اگر بر اثر ترس به کسی کمترین آسیبی وارد می‌شد، عوامل اعم از طراحان و مجریان به موجب ماده ۴۹۹ قانون مجازات اسلامی ترساننده حسب تعاریف جنایات عمدی و غیرعمدی مسئول هستند.
واکنش حاتمی‌کیا
بازتاب منفی این اقدام تبلیغاتی چنان بود که ابراهیم حاتمی‌کیا ترجیح داد پای خود را از این جریان بیرون بکشد. به گزارش ایلنا ابراهیم حاتمی‌کیا در یادداشتی نوشت: بچه‌های گروه تبلیغاتی فیلم به وقت شام، من شاهد زحمات مومنانه و شبانه‌روزی شما در این چند ماه بودم؛ ولی این نمایش کورش در شأن به وقت شام نبود. خستگی دو ماه سفر به شهرهای ایران بر تنم ماند. من تصورم آن بود که قرار است کسی به شکل ریش قرمز در فضای بیرونی کورش بایستد و مردم با او عکس بیندازند. نه اسبی و نه جمعی و نه فریادی، آن هم داخل مجتمع در مخیله‌ام نبود و من بی‌خبر بودم. عزیزانِ آزرده‌خاطر در مجتمع کورش، اعم از مردم و کسبه محترم، اگر دلی لرزید، اگر وحشتی ایجاد شد، بر ما ببخشید و حلال‌مان کنید.
هجوم خارجی‌ها
تهیه‌کننده به وقت شام در پاسخ به حواشی این اقدام نوشت که این نوع تبلیغات در تمام دنیا عرف است و کسانی که سینما را به‌طور حرفه‌ای دنبال می‌کنند کاملا با این گونه نمایش‌های تبلیغاتی یا تئاترهای خیابانی آشنایی دارند. تهیه‌کننده، تبلیغات سریال walking dead را مثال آورد؛ که حق با او بود و در آن سریال نیز از تبلیغات محیطی مشابه استفاده شده بود. هواداران به وقت شام نیز در ادامه تصاویری از حضور بازیگران «گیم آو ترونز» در میان مردم شهر را منتشر کردند. سینمادوستان هم خود به نمونه‌هایی مشابه که بیشترشان در فیلم‌های به اصطلاح زامبی رخ داده آشنایی دارند. اما این‌جا نباید به این موضوع اشاره کرد که این موارد با هم تفاوت ماهوی دارند و در نمونه‌های خارجی، هیچ‌کدام از کابوس مشترک یک ملت برای ترساندن آنها استفاده نشده؛ اتفاقی که به وقت شام مرتکب آن شد و پای داعش را به زندگی روزمره مردم باز کرد.
هاشم تفکری بافقی در گفت‌وگو با «شهروند»: باید انفجار انجام می‌دادیم اما ما را لو دادند
رضا جمالی| هاشم تفکری بافقی، مردی که با هیبتی آشنا وارد پردیس کورش شد و خیلی‌ها گفته‌اند که از حرکت او برخی ترسیده‌اند با «شهروند» گفت‌وگو و این موضوع را رد کرده است. او با هیبتی آشنا، همان مردی که در فضای مجازی با دیالوگ مکتوب «چطوری ایرانی» معروف شده که حتی اگر کسی فیلم به وقت شام را ندیده باشد او را می‌شناسد. ازبس چهره و دیالوگ او را در گرانی دلار یا هر جای دیگر دیده‌اند. درباره او حرف و حدیث زیاد است. یکی می‌گوید رانت دارد و دیگری می‌گوید جذب فلان‌جا شده است. او در 26سالگی تهیه‌کننده یک برنامه در شبکه دو بود. برخی مانند «خبرآنلاین» او را نخستین رپ حزب‌اللهی نامیده‌اند. آن هم در‌سال 88؛ پدر معنوی‌اش را «وحید یامین‌پور» دانسته‌اند که توانسته او را وارد تلویزیون کند.
ترانه «زندانی عدالت برو به سمت سلول» از او درست در زمان بازداشت بقایی معاون محمود احمدی‌نژاد منتشر شد اما خودش تأکید دارد که این ترانه را چهار‌سال قبل خوانده و به هیچ عنوان ربطی به بقایی ندارد. هاشم تفکری درباره ایجاد وحشت در پردیس کورش گفت: اگر برنامه دست من بود این طور اجرا نمی‌شد. با یک انفجار و با تیراندازی و کلی ایجاد وحشت.
او درباره دلیل این کار هم گفت: من معتقدم این کار باید کاملا واقعی به نظر می‌رسید تا مردم خطر داعش را از نزدیک لمس کنند. اما متاسفانه برنامه به هم ریخت. مسئولان پردیس اجازه ندادند ما برنامه را این طور اجرا کنیم. نیم ساعت قبل از اجرا هم، هر چند دقیقه یک بار اعلام می‌کردند که قرار است اتفاقی بیفتد و مردم نترسند همین شد که وقتی برنامه را اجرا کردیم مردم جمع شدند دورمان و کلی سلفی گرفتند. البته آن آغاز برنامه که با اسب وارد شدیم شوک کوچکی ایجاد شد اما مسئولان طوری اعلام می‌کردند که اگر گریم نداشتم می‌رفتم و میگفتم تو را خدا این‌قدر ما را لو ندهید!
تفکری این را هم گفت: من این حجم از هجمه را نمی‌فهمم. به این دلیل که کسی نترسید. مدیر پردیس هم مصاحبه کرد و گفت که کسی نترسیده و ماجرای آن فیلم‌های منتشر شده هم به نظر من برنامه‌ای خاص داشت البته من نمی‌خواهم قضاوت کنم.