اشعار اخوان ثالث زمینه اجتماعی دارند و گاه حوادث زندگی مردم را به تصویر می‌کشند؛ دارای لحنی حماسی، آمیخته با صلابت و سنگینی شعر خراسانی و نیز در بردارنده ترکیبات نو و تازه‌اند. اخوان ثالث در شعر کلاسیک فارسی توانا بود و در ادامه به شعر نو گرایید. از او اشعاری در هر دو سبک به جای مانده ‌است. هنر اخوان در آمیزش شعر کهن و سبک نیمایی و سوگ او بر گذشته، مجموعه‌ای به وجود آورد که خاص او بود و اثری عمیق در هم‌نسلان او و نسل‌های بعد گذاشت. اشعار اخوان در دهه‌های 30 و 40 خورشیدی روزنه هنریِ تحولات فکری و اجتماعی زمان بود و بسیاری از جوانان روشنفکر و هنرمند آن روزگار با شعرهای او به نگرش تازه‌ای از زندگی رسیدند. بر کسی پوشیده نیست که اخوان ثالث بر شاعران معاصر ایرانی تأثیری عمیق داشته ‌است. شاهکار اخوان شعر «زمستان» است. اخوان چهل روز پس از بازگشت از خانه فرهنگ آلمان در چهارم شهریور ماه سال ۱۳۶۹ در تهران از دنیا رفت. او را در توس در کنار آرامگاه فردوسی به خاک سپردند.