اگرچه که بچه بد وجود ندارد اما خیلی از بچه ها حقیقتا بد سفر هستند. آنها هیچ ذهنیتی از جاده و مسیر و سفر ندارند و ممکن است با بدقلقی هایشان سفر را به شما و اطرافیانتان هم تلخ کنند. پیشنهاد می کنیم اگر چنین فرزندی دارید، قبل از سفر این نکته ها را مرور کنید تا کمتر اذیت شوید.
مقررات را بگویید: بچه ها دوست ندارند مدت طولانی یک جا بنشینند. قبل از سفر با او از شرایط سفر بگویید، مدت زمانی که در راه خواهید بود و کارهایی که باید انجام دهد. به او بگویید: «تو كمربند ایمنی را نبسته‌ای؛ اگر این كار را انجام ندهی ماشین حركت نمی‌كند.» اگر كودك از صندلی‌اش بلند شد یا كمربند ایمنی‌اش را باز كرد، اتومبیل را متوقف كنید. مطمئن شوید با این كار كودك می‌فهمد كه قانون مربوط به صندلی اتومبیل حتما اجرا می‌شود و این كه نقض قانون، چه خطرات و عواقب جبران‌ناپذیری خواهد داشت.
پیش از ترك خانه، به كودك بگویید در سفر چه بازی‌ها و فعالیت‌هایی ممنوع است: برای مثال مواردی را كه در توقف‌های بین راه تا مقصد باید رعایت كرد، قانون سر و صدا، قانون بازی، قانون شنا و قانون رستوران را برای او توضیح دهید.
برنامه سفر را مرور کنید: عكس‌ها و نقشه محلی را كه به آنجا سفر می‌كنید به كودك نشان دهید. ماجرا و خاطرات سفرهای گذشته را تعریف كنید. محل موردنظر را با مكانی كه كودك با آن آشناست، مقایسه كنید تا اضطراب او از رفتن به مكانی ناشناخته كاهش یابد.
فضاي خالي را فراموش نكنيد: اگر با اتومبيل شخصي تان سفر مي کنيد، فضاي خالي را فراموش نكنيد. سعي كنيد تا آنجا كه ممكن است فضاي داخل خودرو خالي بماند. تا آنجا كه ممكن است همه اثاث را در صندوق‌عقب ماشين جاي دهيد. معمولا بيشتر از نياز خود اثاث بر نداريد. بچه‌هايي كه بين ساك‌ها و چمدان‌ها فشرده شده‌اند، حتما بدخلق مي‌شوند.
رفتار خوبش را تحسین کنید: از رفتار خوب كودكتان تعریف كنید. او را مرتب به خاطر رفتار خوبش تحسین كنید. مثلا برای ماندن روی صندلی اتومبیل به او جایزه دهید. به او بگویید: «لذت می‌برم از این كه به همه درخت‌ها و خانه‌ها نگاه می‌كنی.»
در فواصل متناسب توقف كنید: كودكان زیر 6 سال معمولا بی‌قرار هستند حتی اگر در اوایل سفر آرام باشند ولی پس از مدتی محصور ماندن در اتومبیل، هواپیما یا قطار كه با طبیعت ماجراجوی آنها سازگار نیست، بی‌قرار می‌شوند و تحرك خود را از سر می‌گیرند. سعی کنید او را سرگرم کنید و برای این کار تجهیزات لازم را از خانه همراه ببرید.
قول بیجا ندهید: در مورد چیزهایی كه طی سفر ممكن است ببینید، هیچ قولی به كودك ندهید، چون ممكن است همان زمان كه صحبتش را می‌كنید، انتظار دیدنش را داشته باشد. مثلا اگر بگویید در جنگل ممكن است اسب ببیند و بعد كودك آن را نبیند، زمان خروج از جنگل احتمالا گریه و زاری كودك بلند می‌شود كه شما قول داده بودید اسب می‌بینیم پس چی شد؟