پولاد امین| روز گذشته اعلام میزان فروش تک‌سانس نمایش بازی تیم‌ملی ایران در سالن‌های سینما موجی از شگفتی را در تحلیلگران اوضاع اقتصادی سینما به وجود آورد. درواقع در شرایطی که سینمای ایران روزهای بحران و بازاری کساد را پشت سر می‌گذارد، اعلام فروش 400‌میلیون تومانی بازی ایران در جام‌جهانی نشان می‌دهد که موضوع کسادی بازار سینمای ایران همه‌اش هم مربوط به شرایط دشوار فیلم‌دیدن در ماه رمضان نیست و اگر چیزی پیدا شود که واجد حداقل جذابیت‌ها برای مردم باشد، بی‌شک می‌تواند آنها را به سالن‌های سینما بکشاند. عصر روز گذشته مهر گزارش داد که بازی ایران-مراکش بیش از ۴۰۰‌میلیون تومان فروش کرده است. این بازی با فروش حدود ۲۵‌هزار بلیت در ۱۱۰سالن سینما در کشور نمایش داده شد و فروش 400 میلیونی آن به معنای این است که در قیاس با فروش فیلم‌های سینمایی این سانس را می‌توان جزو پرفروش‌ترین سانس‌های تمام تاریخ سینمای ایران دانست.
در حقیقت می‌توان گفت در حالی این بازی در یک سانس فروشی 400‌میلیون تومانی به دست آورده است که پرفروش‌ترین روز اکران سینماها با حدود ۲‌میلیارد تومان فروش، تفاوت چندانی با این ارقام رویایی ندارد و با احتساب نمایش روزانه 5 یا 6 سانس می‌توان گفت که بازی ایران-مراکش در حد و حدود بهترین و پرفروش‌ترین روز تاریخ سینمای ایران عایدی داشته است.
در حالی که سینمای ایران از جام‌جهانی به ‌هر حال لطمه خواهد خورد و یک ماه سایه‌نشین جام‌جهانی و رقابت‌های فوتبال خواهد بود، نکته جالب این است که مدیران و تصمیم‌سازان نخستین بازی فوتبال جام‌جهانی را در حالی بلیت‌فروشی کرده‌اند که مشخص نیست چه میزان از این درآمد به فیلمسازان فیلم‌های در حال اکران تعلق خواهد گرفت. فروش 400میلیونی و تماشاگران 25‌هزار نفری برای بازی مراکش- ایران در شرایطی حاصل می‌آید که در سینمای ایران این آمار و ارقام، آماری رویایی به شمار می‌آید و به ‌عنوان مثال نهنگ عنبر سامان مقدم در سه روز نخست نمایش 112‌هزار نفر مخاطب و یک میلیارد و 220‌میلیون تومان فروش داشته. این میزان فروش البته در 15 الی 18 سانس به دست آمده که در تناسبی منطقی می‌توان گفت معادل فروشی 6 میلیاردی برای بازی ایران-مراکش است. سلام بمبئی قربان محمدپور موفق به فروش یک میلیارد و 160‌میلیون تومان و فروشنده اصغر فرهادی نیز در سه روز اول و در 15سانس موفق به فروش یک میلیارد و 150‌میلیون تومان شده‌ است.