گیاهخواری این روزها خیلی طرفدار دارد؛ برخی با تبعیت از مد روز و برخی برای حفظ سلامتی و برخی نیز به جهت حمایت از حیوانات و جانداران به این روش روی آورده‌اند. مطلبی که در ادامه خواهد آمد شاید آنچنان برای گیاهخواران لیبرال و متساهل مهم نباشد، اما قطعاً طیف ارتدکس و متعصب آنان که از أکل و شرب هر چیز غیر گیاهی اِبا دارند را تحت تاثیر قرار خواهد داد. حالا این شما و این تعدادی از غذاهای پرطرفدار گیاهی که از قضا آنقدرها هم گیاهی نیستند!
موزهای غیر ارگانیک
یکی از میوه‌های پرطرفدار در نزد گیاهخواران موز است که می‌تواند جانشین غذاهای دریایی شود. این میان موز ارگانیک بیش از بقیه هواخواه دارد اما نکته اینجاست موزهای غیر ارگانیک با سم‌هایی آفت‌زدایی می‌شوند که از موجودات دریایی تهیه شده‌اند. آفت‌کش در پوست میوه نفوذ کرده و سپس به خود میوه نیز راه می‌یابد.
آب‌پرتقال غنی شده
نوع غنی شده این آبمیوه به حفظ سلامت قلب کمک می‌کند چون سرشار از امگا 3 است اما می‌دانید امگا 3 مورد استفاده در آب پرتقال از کجا تامین می‌شود؟ از ماهی‌هایی مانند تیلاپیا، ساردین و کولی! حتی در برخی موارد ویتامین D افزوده شده به آب پرتقال از لانولین گرفته می‌شود که از پشم گوسفند به‌دست می‌آید.
قند و شکر سفید
قند اصولا ماده غذایی سالمی نیست اما بعضی به مصرف آن معتادند و این بعضی ممکن است از قضا گیاهخوار باشند. قند سفید از نیشکر یا چغندر قند به‌دست می‌آید اما برای تصفیه آن از زغال استخوان استفاده می‌شود. در واقع بعد از جوشاند مایع به دست آمده از نیشکر و چغندر قند این آبمیوه توسط زغال استخوان تصفیه می‌شود.
خوردنی‌های قرمز رنگ
بحث استفاده از رنگ‌های طبیعی در مواد غذایی بسیار گسترده است. در بعضی از آب میوه‌ها، ماست‌ها و بستنی‌ها از این رنگ‌ها استفاده می‌شود که اصطلاحا به آن‌ها کارمین می‌گویند. اینطور شایع است که کارمین کاملا بی‌ضرر است اما رنگ قرمز این ماده از جوشاندن یک نوع سوسک خاص در سدیم کربنات به‌دست می‌آید.
آبنبات‌های لعاب دار
بعضی شکلات‌ها و آبنبات‌ها دارای رویه و لایه سفتی هستند که اصطلاحاً به آن شلاک می‌گویند. شلاک صمغی است که از پشت نوعی حشره گرفته می‌شود و در فهرست مواد تشکیل دهنده آبنبات، به‌عنوان لعاب شیرینی‌پزی شناخته می‌شود.
پسته شامی نمکی
بادام زمینی طرفدار بسیاری بین گیاهخواران دارد. اما شاید ندانید که برخی از شرکت‌های تولیدکننده بادام زمینی به محصولات خود ژلاتین اضافه می‌کنند تا نمک و مواد طعم دهنده‌ای که به آن اضافه می‌کنند بهتر به بادام‌زمینی‌ها بچسبد. ژلاتین از کلاژن به‌دست می‌آید که این ماده هم از استخوان و بافت‌های گاو تولید می‌شود.