وقتی مردم از ضیاءالدین یوسف‌زی، پدر ملاله یوسف‌زی، می‌پرسند که چگونه دخترش این‌قدر شجاع، پرشور و موقر است، می‌گوید: «از من نپرسید چه کاری برایش انجام دادم. بپرسید چه کاری نکردم. من فقط محدودش نکردم. همین»
ضیا‌ء‌الدین یوسف‌زی از زمان تولد ملاله دوست داشت به او احساس امنیت، قدرت و عشق بدهد. او می‌گوید: «وقتی ملاله به دنیا آمد و برای اولین‌بار به چشمانش نگاه کردم، احساس غرور شدیدی داشتم.»
در پاکستان، تولد فرزند دختر برای خانواده‌ها خوشحال‌کننده نیست. ضیاء‌الدین در سخنرانی‌اش در کنفرانس TED Talk‌ سال 2014 می‌گوید: «وقتی دختری به دنیا می‌آید، نه پدر و نه مادرش از تولدش استقبال نمی‌کنند.»
ملاله در سن 5سالگی، سنی که باید به مدرسه برود، در خانه می‌ماند. وقتی 13ساله می‌شود، اجازه ندارد خانه‌اش را بدون یک همراه مرد ترک کند. در فرهنگ پاکستان ملاله ناموس پدر، برادرهایش و خانواده‌اش محسوب می‌شود. اگر تخطی کند، ممکن است کشته شود.
ضیاء‌الدین می‌گوید: «اگر مردها و زن‌ها طرز فکرشان را عوض کنند، اگر آنها بتوانند هنجارهای خانواده و جامعه را بشکنند، اگر بتوانند قوانین تبعیض‌آمیز سیستم‌های حاکم بر کشورشان را که برخلاف حقوق انسانی اولیه زنان است از بین ببرند، زندگی میلیون‌ها زن تغییر می‌کند.»
در کشورهایی که فرهنگ مردسالاری قالب است، بسیاری از مردها دخترانشان را عاشقانه دوست دارند و از آنها حمایت می‌کنند اما به ندرت درباره زندگی‌شان صحبت می‌کنند، اما همانند خیلی از پدرهای دنیا، آنها برای محافظت از دخترانشان هر کاری باشد، انجام می‌دهند.
در دنیایی که محیط امن و سالمی برای فرزند دختر نیست، پدر به قهرمان زندگی آن دختر تبدیل می‌شود. نتایج تحقیقاتی نشان می‌دهد که پدرها نقش بسیار زیادی در پیشرفت دخترانشان در زندگی دارند. تحقیقات نشان می‌دهند که روابط بسیار خوب پدر و دختر رابطه مستقیمی با دستاوردهای علمی مثبت فرزند دارد.