شهرام شهیدی طنزنویس

به لطف مسئولان، ما به دستاوردهای بسیار بزرگی در جهان رسیده‌ایم. یکی از این دستاوردهای ناب این است که ما به توانایی خاصی دست پیدا کرده‌ایم که هر موضوع و مسأله‌ای را با فرمولی که خاص خودمان است حل می‌کنیم نه با فرمول‌هایی که پیش از ما جهان به آنها دست یافته. مثلا در حوزه علم شلم شوربا و بی‌مصرف اقتصاد، ما از کپی‌کاری اجتناب کرده و با اصرار و ابرام خاص سعی کرده‌ایم همه مسائل اقتصادی را با فرمول‌های خاص خودمان رفع کنیم. برای مثال عرض کنم همان‌طور که می‌دانید اگر ما بزرگترین مصرف‌کننده لوازم آرایشی در جهان نباشیم جزو ده کشور نخست دنیا هستیم. در همه جای دنیا می‎آیند چه می‌کنند؟ با فرهنگ‌سازی در مدارس و شبکه‌های تلویزیونی کاری می‌کنند نوجوانان و جوانان بفهمند استفاده زیاد از لوازم و محصولات آرایشی خیلی هم خوب نیست و مُشک آن است که خود ببوید نه آن‌که به زور رژ و پن کیک ببوید. اما در ایران می‌گویند این کار باعث می‌شود چشم و گوش بچه باز ‌شود و چه معنی دارد به بچه توضیح بدهیم که این کار بد است؟ بنابراین برای آن فرمول دیگری تعریف می‌کنند. لوازم آرایشی و بهداشتی را از فهرست اقلامی که مشمول اخذ دلار جهانگیری می‌شوند خارج می‌کنند. بدین‌ترتیب قیمت محصولات وارداتی آرایشی سر به فلک می‌گذارد و دیگر مردم به جای این‌که بگویند «بکش و خوشگلم کن» باید بگویند «کشتی بابا ما را. نخواستیم خوشگل بشیم. مرسی. اَه» به همین شیکی و‌ تر و تمیزی بدون این‌که ذره‌ای در بخش فرهنگ هزینه کنند همه مجاب می‌شوند آرایش خوب نیست. فرمول‌های خاص ایرانی به همین ختم نمی‌شود. برای کاهش ترافیک چه فرمولی خواب می‌بینند؟ خیلی ساده. اصلا نیاز نیست کلی هزینه کنند و اتوبوسرانی و مترو را گسترش دهند. کافی است کاری کنند که قیمت خودرو ظرف یک شب از 60‌میلیون تومان بشود 90‌میلیون. لوازم یدکی هم گیر نیاید و هر خودرویی که خراب شد به علت کمبود لوازم یدکی زمینگیر شود. می‌بینید دیگر کسی نمی‌تواند راحت خودرو بخرد و یا خودروی خرابش را تعمیر کند و به همین راحتی مشکل ترافیک هم حل شد. برای لاغری هم برخلاف جهان که ورزش و تغذیه مناسب را راه اصولی می‌داند ما نوع دیگر  آن را مدیریت می‌کنیم. تبلیغ ورزش و تغذیه مناسب می‌بایست با ساخت ورزشگاه و باشگاه و محصولات باکیفیت غذایی همراه باشد که هزینه‌بر است. اما در فرمول ایرانی شما این‌قدر مواد غذایی را گران می‌کنید که کسی نتواند غذا بخورد و ظرف چندماه وزنش از 130 کیلوگرم به 70کیلوگرم برسد. درمورد اشاعه فرهنگ گردشگری داخلی و وطن‌گردی هم در جهان دست به کارهای خاصی می‌زنند. مثلا ساخت هتل‌های 2 تا 5ستاره و رستوران‌ها و اماکن تفریحی شیک و احداث دستشویی‌های تمیز و... اما خودتان حساب کنید اینها چقدر خرج دارد؟ خب به جای آن با افزایش نرخ برابری دلار و یورو برابر ریال و زیاد کردن عوارض خروج از کشور عملا کاری می‌کنند که گردشگر ایرانی عطای سفر خارجی را به لقای سفر داخلی ببخشد.
می‌بینید چقدر خوبیم ما؟ و چقدر کم هزینه و با سودآوری همه مشکلات را حل می‌کنیم؟