شهروند| بلافاصله بعد از پایان قرعهکشی جامجهانی 2018 که در روزهای پایانی سال 2017 برگزار شد، همه کارشناسان متفقالقول از گروه B با حضور اسپانیا، پرتغال، ایران و مراکش بهعنوان گروه مرگ نام بردند. با همین طرز فکر وارد جامجهانی شدیم و همه هواداران و علاقهمندان به فوتبال در ایران از نمایش تیم کارلوس کیروش برابر تیمهای قدرتمندی چون اسپانیا و پرتغال لذت بردند و آن را ستایش کردند. شاید تصور این بود پرتغال و اسپانیا بعد از اینکه از گروه مرگ جان سالم به در بردند و به سختی بالاتر از ایران و مراکش قرار گرفتند، بتوانند تا مراحل پایانی پیش بروند، اما تیمهای صعودکننده گروه مرگ در کمال تعجب در همان مرحله یکهشتم نهایی با شکست برابر اروگوئه و روسیه از دور رقابتها کنار رفتند تا گروه B به نخستین گروهی در جامجهانی تبدیل شود که تمام تیمهایش به خانه بازگشتند. این اتفاقات باعث شد تا نگرشها در طول یک روز گذشته به کارلوس کیروش و عملکرد تیمملی تغییر کند. برخی گفتند این گروه مرگ نبوده و حذف اسپانیا و پرتغال نشان میدهد که آنها در شرایط خوبی به جامجهانی نیامدند. این دسته اعتقادشان این است که ایران هم آنقدر که در روزهای اخیر گفته شده، دست به کار بزرگی نزده و مشکل بیشتر از ضعف تیمهای حریف بوده است. احساسی بودن هواداران ایرانی باعث میشود تا چند روز بعد از استقبال پرشوری که نهتنها در فرودگاه بلکه تمامی شهرها از بازیکنان و کیروش داشتند، حالا عملکرد آنها را زیر سوال ببرند. بههرحال شاید اگر ایران به دور دوم به جای اسپانیا یا پرتغال میرسید، میتوانست در جام شگفتیها به جمع 8 تیم پایانی هم برسد، اما این 2 تیم بزرگ که عملکرد درخشانی از خود نشان ندادند، حذف زودهنگامی را سپری کردند.