ابوالقاسم رئوفیان فعال سیاسی اصولگرا
به اعتقاد من با هر پدیده‌ای که سلامت و اقتصاد جامعه را به خطر می‌اندازد، باید مقابله کرد. این تخصیص ارز با یک نرخ و تامین آن برای اهداف یا منظور مشخصی که صورت گرفته، قاعدتا باید در ارتباط با همان موضوعی که این ارز درخواست‌شده، مصرف شود. در غیر این صورت خارج از قاعده محسوب می‌شود. پولی که از این ناحیه به این افراد سودجود تعلق می‌گیرد، یک نوع پولشویی بوده و به اعتقاد من نمی‌توان گفت که پول سالم و پاکی است. این رویه موجب می‌شود افرادی زمینه را برای گسترش فساد فراهم کنند و ادامه این رویه می‌تواند به نابسامانی اقتصادی منجر شود.
از طرفی نیز دود چنین وضعیتی به چشم مردم خواهد رفت. نکته دیگر این است که نباید در برابر انتشار این لیست‌ها مماشات به خرج داد. اصل شفاف‌سازی یعنی همین. تا کی باید در انتشار برهم‌زنندگان اقتصاد مماشات به خرج داد. هر گاه مماشات و مسامحه در چنین مواردی صورت می‌گیرد، زمینه برای غارتگری غارتگران و سودجویی سودجویان بیش از پیش فراهم شده است. مرحوم بهشتی در جایی عبارتی دارد که حکیمانه است و می‌گوید؛ کسانی که فقرا را به صبر توصیه می‌کنند و می‌گویند اگر تحمل کنید خدا در آن دنیا به شما عوض می‌دهد، این افراد همان کسانی هستند که زمینه غارتگری برای افراد دیگر را فراهم می‌کنند.
امروزه کشور ما گرفتار بیماری فساد شده است. در مقابل بخش عظیمی از جامعه ما با فقر دست‌وپنجه نرم می‌کنند و با سیلی صورت خود را سرخ نگه می‌دارند. از طرفی می‌بینیم که افرادی این‌گونه چوب حراج به ثروت و اقتصاد این مملکت می‌زنند. نظام باید وارد عمل شود و با رواج این پدیده‌ها به شکلی ریشه‌ای برخورد کند. انتشار این لیست‌ها البته مرحله اول و آخر نیست؛ این رویه برای مشخص شدن نتیجه یک فسادی است که صورت گرفته، مسأله این‌جاست که ما باید با فرآیند و اپیدمی فساد مبارزه کنیم.
اگرچه همین اقدام در جای خود ستودنی است و گامی مهم در همین راستاست. افرادی که مرتکب این اقدام شده‌اند، باید بدون هیچ توجیهی مشخص شوند. حتی دست‌های پشت پرده‌ای را که نمی‌خواهند این افراد معرفی شوند هم باید رو کرد. فرآیند انتشار برخورد با بیماری فساد آغاز، سیر و پایانی دارد.
اکنون در ادامه راه قرار داریم. امروزه امنیت اقتصادی کشور ترک برداشته و دیوار اعتماد آن آسیب‌دیده است. مسئولان باید اعتمادسازی کنند. چنان چه مسئولان و منسوبان مسئولان نیز در بروز چنین وضعیتی دست دارند، با آنها نیز برخورد شود. این مسأله آغاز اعتمادسازی است تا مردم باور کنند. امروزه چیزی مهمتر از تامین منافع ملی کشور نیست. کسانی که منافع ملی را قربانی همین منافع و امیال شخصی، جریانی و طایفه سیاسی خود می‌کنند، اینها همان افرادی هستند که به مردم ظلم می‌کنند.