گروه‌های نجات در تایلند پس از ۹روز کاوش موفق شدند 12 نوجوان فوتبالیست را که به همراه مربی‌شان در غاری ناپدید شده بودند، بیابند. به گزارش یورونیوز، نارگونساک اوسوتاناکورن، فرماندار ناحیه چیانگ ری، روز دوشنبه به خبرنگاران گفت: «تکاوران نیروی دریایی هر ۱۳نفر را با علایم حیاتی یافته‌اند.» این 12پسر ۱۱ تا ۱۶ساله عضو تیم فوتبال «مو پا» بودند. آنها به همراه مربی ۲۵ساله خود برای سفر تفریحی یک‌روزه به داخل غار رفته بودند که با بارش باران و ورود سیلاب در آن
گرفتار شدند.
از زمان ناپدیدشدن آنان، یک عملیات گسترده بین‌المللی متشکل از کشورهای تایلند، استرالیا، آمریکا، بریتانیا و چین برای نجات آنها آغاز شد. پمپ‌های آب هرساعت حدود ۱۰هزار لیتر آب را از داخل غار تخلیه کردند و غواصان نیروی دریایی در چند نوبت وارد غار «تام‌لوانگ» شدند تا ردی از گمشدگان بیابند. به دلیل فضای قدرت دید صفر در درون غار و منطقه کاملا تاریک و مملو از سیلاب، عملیات امدادونجات به کندی پیش رفته بود. در نهایت، یک تیم دونفره از غواصان انگلیسی، موفق به پیداکردن این بچه‌ها در این غار سیل‌گرفته شدند.
حالا با وجود فصل بارانی، احتمال می‌رود که بیرون آوردن این پسربچه‌ها و مربی 25ساله آنها، ماه‌ها طول بکشد. ارتش تایلند می‌گوید که غذا آنها را برای مدت طولانی تأمین خواهد کرد تا فصل بارانی تمام شود و همچنین به آنها آموزش غواصی
زیر آب می‌دهند.
به گزارش گاردین، بیرون آوردن این بچه‌ها و مربی‌شان عملیات پیچیده‌ای است. بیش از یک هفته است که مهندسان، آب داخل غار را به بیرون پمپاژ می‌کنند و کاهش بارندگی باعث پایین‌ترآمدن سطح آب شده است. تا دیروز، سه‌شنبه، آنها موفق شدند که مقدار زیادی آب را از غار خارج کنند و در واقع، در هرساعت، یک‌سانتی‌متر سطح آب را پایین‌تر بیاورند.
اما با بارش‌های سنگینی که احتمال می‌رود در روزهای آتی اتفاق بیفتد، احتمالا تلاش‌ها برای نجات متوقف خواهند شد و بچه‌ها احتمالا باید چندین‌ماه را منتظر بمانند تا سطح آب، به میزان ایمنی برسد. کاپیتان آناند سوراوان، فرمانده ارتش تایلند، می‌گوید: «ما آماده ارسال مواد غذایی اضافی برای هر 13نفر به مدت دست‌کم 4ماه هستیم تا در این مدت، آب غار را تخلیه کنیم.» پیتر ولف، مدیر ملی انجمن غواصان استرالیا گفته است: «بهترین گزینه این است که آنها درهمان جایی که هستند، بمانند تا شرایط محیطی به وضع ایمن و باثباتی برسد. از آنجایی که محیط آن‌جا کاملا مرطوب است، این امری حیاتی و ضروری است که این بچه‌ها را گرم و خشک نگه داریم و برایشان آب پاک و هوایی تمیز و غذای مناسب تهیه کنیم.»
پیتر ولف گفته است؛ با توجه به اندازه محوطه‌ای که آنها در آن قرار دارند، وجود هوای پاک نیز نگرانی‌هایی را ایجاد کرده است.
اد سورنسون، از انجمن بین‌المللی نجات و بازیابی غار گفته است که هیچ‌یک از بچه‌ها نمی‌توانند شنا کنند یا به زیر آب شیرجه بروند. آقای سورنسون هشدار داده، برای کسانی که هیچ تجربه‌ای از شنا یا حرکت در غار ندارند، بیرون آمدن در شرایطی که غار کاملا تاریک و غیرقابل دیدن است و آب هم هجوم می‌آورد، می‌تواند به طرز غیرقابل باوری خطرناک باشد.
اد سورنسون می‌گوید: «تا زمانی که بچه‌ها می‌دانند که ما از وضع آنها خبر داریم و به آنها غذا می‌رسانیم و راهی را برای گرم‌کردن آنها پیدا می‌کنیم و برایشان سیستم تصفیه آب و نور فراهم می‌کنیم، بهترین و ایمن‌ترین راه این است همانجایی که هستند، بمانند. اما بیرون آوردن آنها از میان آب و تاریکی، بسیار خطرناک است، هم برای بچه‌ها، هم مربی آنها و هم
برای امدادگران.»