دوازده تیرماه  سال 1367،  درست 30 سال پیش،  ناو آمریکایی وینسنس یک فروند هواپیمای مسافربری ‏ایران را در خلیج فارس هدف قرار داد و همه 290 سرنشین آن را به شهادت رساند. ساعت 10 صبح هواپیمای جمهوری اسلامی ایران پرواز 655 با 15دقیقه تأخیر در ساعت 10:05 از برج مراقبت فرودگاه بندرعباس تقاضای پرواز کرد. مدت پرواز تا دوبی 30 دقیقه و حداکثر ۱۴ هزار پا تعیین شد. ساعت 10:17، هواپیمای ایرباس 300 به پرواز درآمد. دقایق نخستین پرواز و مراحل اوج‌‌گیری تا ارتفاع 12 هزار پایی مطابق طرح پرواز انجام شد و خلبان به طور پیوسته با برج مراقبت فرودگاه بندرعباس و مرکز کنترل راه‌های هوایی ایران و امارات تماس داشت. در خلیج فارس ناو جنگی آمریکایی وینسنس که در تاریخ هفتم خرداد از بندر سان‌دیه‌گو وارد خلیج‌ فارس شده بود، به قصد ماجراجویی هوایی به آب‌های مرزی ایران نزدیک شد. ایچنرمارک قلب  این رزم‌ناو به‌شمار می‌رفت. وظیفه اصلی آن، کشف هدف‌های پرنده، اعم از موشک، هواپیما و پردازش اطلاعات، تعقیب صدها هدف به‌طور همزمان و کنترل آتش آنها بود. همچنین این رزم‌ناو به موشک‌های‌ زمین به هوا با برد 408 کیلومتر مجهز بود. چند لحظه پیش از ورود هواپیمای ایرباس 300 به منطقه کنترل هوایی امارات، در محلی به نام مولبیت، خلبان به مرکز کنترل هوایی کشور اطلاع داد که قصد دارد تا ارتفاع 14هزار پایی بالا برود.
ساعت 10:22 ناو وینسنس که خود را به بهترین و نزدیکترین موقعیت رسانده بود، به دستور ناخدا ویلیام راجرز، فرمانده ناو، موشک استاندارد 2 به سوی پرواز 655 شلیک کرد. ناگهان هواپیما از صفحه رادارهای زمینی محو شد و در طوفانی از دود و آتش به پهنه آب‌های نیلگون خلیج‌ فارس فرو رفت.
به دلیل اطلاع نداشتن از سرنوشت هواپیما، برج مراقبت فرودگاه بندرعباس در تماس با دوبی پیگیر سرنوشت پرواز 655 شد ولی آنها اظهار بی‌اطلاعی کردند. بلافاصله ستاد تأمین استان هرمزگان وضعیت اضطراری اعلام و فعالیت خود را آغاز کرد. پس از این جنایت هولناک، مقامات آمریکایی اعلام کردند که یک فروند هواپیمای اف-14 ایران را مورد هدف قرار داده‌‌اند. پس از روشن شدن نوع هواپیما، آمریکایی‌ها سعی کردند به‌نحوی وانمود کنند که در این مورد مرتکب اشتباه شده‌‌اند، اما شواهد بعدی این نظر آنان را کاملا مردود جلوه داد.