مهرنوش گرکانی | جام جهانی 2018 روسیه پر از شگفتی بود. ستاره‌ها یکی یکی از این جام حذف شدند و به خانه برگشتند. کریستیانو رونالدو، لیونل مسی، اینیستا و ... فوق ستاره‌هایی بودند که ازروسیه و جام خداحافظی کردند. اگر بخواهیم منصفانه نگاه کنیم هنوز هم ستاره‌ها و فوق‌ستاره‌هایی در جام مانده‌اند. اما انگار تمام نگاه‌ها به نیمار است. نیماری که هم بازی مسی بوده و در برزیل او را می‌پرستند. نیمار مانده که جام را با خود به خانه ببرد. نیمار این بار دیگر می‌خواهد فاتح جام جهانی باشد.
«من برای اینکه از اقتدار خودم لذت ببرم، نیمار را تنبیه نمی‌کنم. او را تنبیه می‌کنم چون این کار لازم است.» این جمله را دوریوال جونیور، مربی سانتوس در سال 2010 بعد از اخراج نیمار از باشگاه به خبرنگاران گفت. نیمار 18 ساله، در بازی برابر اتلتیکو جیوننس، بعد از این‌که داور بازی نظرش به نظر او نزدیک نبود، به داور پرخاش کرد و او از زمین اخراج شد و محرومیتی هم برای او در نظر گرفته شد. نیمار یک سوم دستمزد فصلش را جریمه شد و مورد غضب سرمربی باشگاه قرار گرفت.
اما 24 ساعت بعد ماجرا جور دیگری رقم خورد. باشگاه، دوریوال جونیور را با همه نتایج خوبش و 65 درصد برد از کار برکنار کرد و یک پیغام مهم را به همه رساند: نیمار مهمتر است.  این مهم بودن تا همین امروز هم ادامه پیدا کرده. از رقابت بین بارسلونا و رئال مادرید برای امضای قرارداد با او تا ماجراهای اخیر پاری سن ژرمن و ماجرای کاوانی. نیمار، همیشه تحسین شده است. اما حالا وقت تجدید نظر نیست؟
روزنامه گلوبو برزیل، بعد از بازی برابر مکزیک 10تصویر از رونالدو را در حال به خود پیچیدن بر روی زمین بعد از برخورد با حریفان منتشر کرد. بعد از یک ابراز همدردی کوتاه با نیمار، ادامه مطلب به انتقاد از او اختصاص داشت. گلوبو: او به عنوان یک ستاره، اگر به این روند ادامه دهد بهتر است که به خانه برود و روی تختخواب راحتش بخوابد، نه روی زمین چمن استادیوم‌های جام جهانی.
مارادونا در این مورد گفته:«یک ستاره در جام جهانی و در بازی‌های بزرگ همیشه تحت فشار است. این را باید بدانیم. نیمار، یک ستاره است اما هنوز چیزهایی کم دارد. نیمار باید چیپ‌ داخل مغزش را عوض کند.»
گلوبو درباره او نوشته که نیمار، تکرار شخصیت خودش در زمین است. همین روی زمین خوابیدن‌ها و ایجاد وقفه در بازی را در شخصیت بیرون زمینش هم دارد و این خوشایند نیست. این حرف، فقط از سوی تماشاگران و طرفداران تیم‌های حریف درباره نیمار مطرح نشده است. حتی در میان افکار عمومی برزیل، او بچه‌ای است که می‌خواهد با رفتارهای بچه‌گانه به خواسته‌هایش برسد.
جوسا فری، مفسر و روزنامه‌نگار مطرح برزیلی نیمار را متهم کرده که دارای بیماری «سندرم پیترپان» است. سندرمی غیر علمی که به انسان‌هایی اطلاق می‌شود که سنشان زیاد شده اما مسئولیت‌های اجتماعی خود را نمی‌پذیرند و براساس سنشان رشد نکرده‌اند و رفتار نمی‌کنند. اگر او می‌خواهد بازیکن اول جهان باشد، باید نگاه خود را تغییر دهد. عدم مسئولیت‌پذیری او و رقابت نکردنش در کورس با کریستیانو رونالدو و مسی و هجرتش به پاری‌سن‌ژرمن به خاطر همین نوع نگاه اوست.
این مسائل، مشکلات واقعی برای نیمار به وجود آورده. پدر او، افسار زندگی او را در دست گرفته و هدفش این است که نیمار را تبدیل به بازیکن اول جهان کند، حتی به قیمت فنا کردن تیم‌های ملی و باشگاهی‌اش. رابطه او بعد از قرارداد 222 میلیون دلاری‌اش با رسانه‌ها هم به مشکل برخورد و حالا نیمار بر روی شبکه‌های اجتماعی سوییچ کرده است. او به جای گفت‌وگو با رسانه‌ها در اینستاگرام پست می‌گذارد و بابت هر پست 400 هزار یورو درآمد دارد.  این حرف‌ها اما یک سوی ماجراست. در سوی دیگر، نیمار در بازی برابر مکزیک با یک گل و یک پاس گل بازی خوبی را از خود به نمایش گذاشت و تعداد گل‌هایش از 9 بازی در جام جهانی را به 6 رساند. نیمار هنوز هم می‌تواند زخم عدم حضورش در بازی برابر آلمان در جام پیش را جبران کند. می‌تواند یکه‌تاز برزیلی باشد که قهرمان 2018 لقب بگیرد و کمی از زخم هفت گل آلمان بر پیکر تاریخ فوتبالش را ترمیم کند. کلید در دستان نیمار است، به شرط این‌که به جای صحبت کردن در شبکه‌های اجتماعی، با پاهایش و بر روی زمین صحبت کند. او تنها ستاره‌ زنده حذف نشده‌ اسم و رسم‌دار در میان هشت تیم باقیمانده در جام است. کوتینیو، ام باپه، گریزمان، ادن هازارد، لوکاکو، سوارز، کاوانی، هری کین، مودریچ و مانژوکیچ شاید در لحظاتی بازیکنان بهتری از نیمار باشند، اما هیچ کدام فوق‌ستاره نیستند. آن‌که می‌تواند در روسیه بدرخشد، کودکی است به نام نیمار داسیلوا سانتوس جونیور، پیترپانی از آمریکای جنوبی.