شهروند| همهچیز از خط آخر یک «نامه» شروع شد: «دست شما را برای ایراد این سخنان بهموقع، حکیمانه و صحیح میبوسم و برای هر سیاستی که مصلحت نظام اسلامی باشد، در خدمت هستیم.» نامهای که سردار قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس به حسن روحانی نوشت و از مواضع رئیسجمهوری در قبال آمریکاییها و صهیونیستها قدردانی کرد.
ماجرا اما همینجا تمام نشد. این نامه موافقان و مخالفانی هم داشت. حسامالدین آشنا، مشاور رئیسجمهوری در حساب کاربری خود در توییتر نوشت: «نامه سردار به رئیسجمهوری مهمترین سند هماهنگی مطلق نیروی نظامی و مدیریت سیاسی کشور تحت زعامت ولایت امر برای هر سیاستی است که مصلحت نظام اسلامی باشد.» از طرف دیگر، حمید رسایی نیز در توییتر خود نوشت: «به تاریخ که نگاه میکنم، امثال اشعث کندی و ابوموسی اشعری یک عمر به امام علی (ع) خون دل دادند، یکی دوبار هم در حرف و نه در عمل، مواضع درست داشتند، اما مالک اشتر برای دستبوسی از آنها دستپاچه نشد.»
انتقادها به نامه و لحن آن (منظور دست بوسیدن) آنقدر ادامه پیدا کرد که صفحه سردار سلیمانی در اینستاگرام کلیپی با هشتگ #وحدت_حول_دشمن منتشر کرد. این پست یک کپشن هم داشت: «بخشی از توصیه رهبرمعظم انقلاب به سرلشکر سلیمانی درباره وحدت». کاربران باز هم بیکار ننشستند و به این پست واکنش نشان دادند. این بار هم ماجرا مخالف داشت و موافق. تکیه مخالفها روی جمله آخر نامه بود و آن را دور از انتظار میدانستند و موافقها هم از ضرورت اتحاد در شرایط فعلی کشور میگفتند.
یکی از دنبالکنندگان صفحه قاسم سلیمانی در کامنتی نوشت: «امثال رسایی باعث این وضع مملکت هستند. زنده باد سردار با بصیرت با سیاست و شجاع حاج قاسم.» این کامنت بیشترین لایک را بین پیامهای «کلیپ معنادار» دریافت کرده است. کاربر دیگری هم نوشته: «شما شرافت خودتون رو ثابت کردید. نام سردار واقعا برازنده شماست.» خیلیها با لایککردن این کامنت -به نوعی- خواهان پایان چندصدایی شدهاند. امیدی هست؟