شماره ۱۴۴۵ | ۱۳۹۷ سه شنبه ۱۹ تير
صفحه را ببند
امدادگری‌ در پشت جبهه‌بحران‌ها
گفت‌وگو با مدال‌آور پارالمپیک ریو و داوطلب جمعیت‌هلال‌احمر

فاطمه عسکری نیا - خبرنگار | همیشه قهرمان است. اصلا جامه قهرمانی را به تن او دوخته‌اند. چه آن سال‌ها که لباس رزم به تن داشت و در جبهه‌های حق علیه باطل می جنگید و چه امروز که در عرصه‌های بین‌المللی، مدال‌های خوش رنگ قهرمانی در رشته پرتاب دیسک و وزنه را یکی پس از دیگری درو می‌کند. اسدالله عظیمی در آستانه 58 سالگی هم به عنوان نماینده‌ای سرافراز از جمعیت هلال‌احمر ایران در عرصه‌های بین‌المللی خوش می‌درخشد. با رویی خوش و لبخند همیشگی میزبانمان می شود تا در‌گپی صمیمی‌ از یک عمر فداکاری و افتخارآفرینی برایمان بگوید. امدادگر داوطلب اهل شهرستان میانه، نه تنها در ورزش لایق گردآویز طلاست بلکه در دستگیری از نیازمندان هم روی سکوی قهرمانی
 ایستاده است.

 شما از همان آغاز جنگ تحمیلی، داوطلبانه راهی جبهه شدید. چه سالی  و در چه عملیاتی مجروح شدید؟
سال 1359 بود. آن سال‌ها من 21 سال بیشتر نداشتم . وقتی جنگ شد دلم طاقت نیاورد بنشینم و نظاره‌گر حمله دشمن باشم. از همان روزهای نخست راهی جبهه شدم . همان سال در یکی از عملیات‌های جنوب دچار مجروحیت و قطع نخاع شدم.
 در دوران جبهه هم کار امدادی می‌کردید؟
نه. آن‌ روزها با وظایف و تخصص‌های امدادگران آشنا نبودم اما وقتی امدادگران را می دیدم که چگونه در هر شرایطی به رزمندگان و حتی نیروهای دشمن رسیدگی می‌کنند، دلم می خواست یک امدادگر باشم. همین ذهنیتی که داشتم باعث شد بعدها عضو جمعیت هلال‌احمر شوم.
 با وجود مجروحیت در جبهه، فعالیت های ورزشی را از چه سالی شروع کردید؟
 بعد از مجروحیت، ورزش جزء لاینفک زندگی‌ام شد. چرا که باید با انجام حرکات ورزشی مانع از خشک شدن اندام‌های حرکتی مانند دست‌هایم
می شدم. اما ورزش حرفه ای را از سال 67 در رشته وزنه برداری شروع کردم و خوشبختانه توانستم در طول سالیان گذشته همواره برای کشورم
 افتخار آفرین باشم.
  قبل از مجروحیت هم ورزش می‌کردید؟
بله. من هم والیبال و هم فوتبال بازی می‌کردم. اما مجروحیت در جبهه بدل به نقطه عطفی برای شکوفایی دیگر استعدادهای ورزشی ام شد.
 در مجموع چند مدال قهرمانی دارید؟
بیشتر از 50 مدال طلا و نقره کشوری دارم.
 اشاره کردید که اولین آشنایی شما با امدادگران هلال‌احمر به دوران جنگ تحمیلی برمی‌گردد. چه شد که پس از مجروحیت در جبهه به عضویت جمعیت هلال‌احمر درآمدید؟
در واقع ورود به عرصه ورزش به نوعی زمینه ساز ورود به جمعیت هلال‌احمر شد. در طول تمرینات ورزشی بود که به واسطه یکی از دوستانم به نام سیامک فرج، با کار داوطلبان جمعیت هلال‌احمر بیشتر آشنا شدم. همان توضیحات و آشنایی بیشتر با فعالیت‌های هلال‌احمر کافی بود که بدون درنگ عضو این جمعیت شوم.
 دوست دارید در عملیات امدادی هم مشارکت کنید؟
یکی از آرزوهای همیشگی‌ام حضور در این بخش است. اما نشستن روی ویلچر این امکان را از من گرفته است. با این وجود آنقدر عاشق این کار هستم که همیشه به دوستانم می گویم هروقت به عملیات امداد و نجات می روند عکس و فیلم امدادرسانی‌شان را برایم بفرستند. با دیدن این فیلم‌ها از این که من هم یکی از این داوطلبان هستم و افتخار پوشیدن کاور جمعیت را دارم به خود می‌بالم.
 کدام عملیات امدادی بود که دلتان
می‌خواست به عنوان امدادگر در آن حضور داشتید؟
زلزله کرمانشاه. می‌خواستم مثل همه دوستان به مناطق زلزله زده بروم و به هموطنانم کمک کنم. اما امکان این کار برای من وجود نداشت. با این وجود اما نشستن روی ویلچر باعث نشد که کوتاه بیایم و دست از کمک و تلاش برای کمک رسانی به زلزله زده‌ها بردارم. از همه بستگان، دوستان و آشنایان برای جمع آوری کمک و اقلام مورد نیاز مدد گرفتم.
 پس حضور فعالی در کمک به زلزله زدگان دارید؟
من داوطلب جمعیت هلال احمرم. این عنوان یعنی این که باید در هر شرایطی به کسانی که نیازمند کمک هستند امدادرسانی کنم. عده‌ای که توانش را دارند وارد میدان می‌شوند و داوطلبانی مثل من در خارج از گود و به اصطلاح پشت جبهه
خدمات رسانی می کنند.
  معمولا هنگام بروز سوانح و
بحران‌ها، به عنوان یک داوطلب چه فعالیت هایی انجام می دهید؟
همواره درهنگام وقوع بحران‌ها بخشی از
کمک های مردمی از طریق پایگاه‌های جمع آوری امداد از مردم دریافت می‌شود در این هنگام من با استقرار در یکی از چادرها کمک‌های مردمی را جمع‌آوری می‌کنم. ضمن این که در صورت نیاز حتی به صورت حضوری هم برای جمع آوری کمک‌های مردمی مراجعه می‌کنم. با توجه به معلولیتی که دارم امکان حضور در مناطق آسیب‌دیده را ندارم. اما با توجه به حضور فعال در بخش جمع آوری کمک‌های مردمی، خوشحالم که می توانم در کنار دیگر داوطلبان جمعیت هلال‌احمر به مردم آسیب‌دیده کمک کنم.
 چقدر خود را نماینده جمعیت هلال‌احمر در عرصه‌های ورزشی می‌دانید؟
من فرزند هلال احمرم. هر افتخاری را که کسب می‌کنم، متعلق به این جمعیت می دانم. همیشه یک پرچم از پرچم‌های جمعیت را با خودم به مسابقات می‌برم و به نشانه نماد صلح و دوستی در مسابقات بین المللی از طرف تمام ایرانی‌ها به همگان نشان می دهم.


تعداد بازدید :  416