افراد غرقشده را میتوان به سه دسته تقسیم کرد و برای ارایه کمکهای اولیه باید تشخیص دهیم که غریق کدام دسته از علایم را دارد و اقدامات متناسب با آن را انجام دهیم. البته یادتان باشد که خواندن این نکات به تنهایی شما را برای نجات غریقی آماده نمیکند و در صورتی میتوانید بهعنوان امدادگر وارد عمل شوید که دورههای عملی را زیر نظر مربی گذرانده باشید. این نکات فقط میتواند برای افرادی که آموزشهای لازم را دیدهاند جنبه یادآوری داشته باشد.
غريق نوع نخست: هم ضربان دارد و هم تنفس.
غريق نوع دوم: داراي ضربان قلب است، ولي تنفس ندارد .
غريق نوع سوم: نه ضربان دارد و نه تنفس.
امدادرسانی به غريق نوع نخست
تنفس اين افراد منظم است و نبضشان به خوبي كار ميكند، اما بيهوش يا در حالت نزديك به بيهوشي هستند. در چنين وضعيتي بايد غريق را به پهلو بخوابانيد، طوري كه سر او كاملا به طرف عقب خم شده باشد (در وضعيت بهبودي). راحتي و آسايش او را فراهم كنيد و بدن او را برای جلوگيري از هیپوترمی (يا كاهش درجه حرارت بدن) گرم نگه دارید (این کار باید براساس کمکهای اولیه مربوط به سرمازدگی انجام شود). هر 2 دقيقه يكبار تنفس و نبض او را
كنترل كنيد.
کمکهای اولیه برای غريق نوع دوم
در اين افراد نبض شرياني قابل لمس است، اما غريق تنفس نميكند يا داراي تنفس ناقص و بيثمر است، بنابراين باید بهسرعت تنفس مصنوعي دهان به دهان يا دهان به بيني را شروع کنید. ابتدا دو تنفس بدهید و ببینید آيا غریق تنفس ميكند يا خير. اگر تنفس كرد به غريق نوع اول تبديل شده و باید او را به حالت بهبودي بخوابانید، با پتو گرم نگه دارید و اطرافش را خالي کنید.
در صورت هوشياري، دادن چاي و نوشيدنيهاي گرم، بيمار را به حالت عادي بازمیگرداند وگرنه بايد به عمليات تنفس مصنوعي ادامه دهيم و مرتبا نبض و تنفس را چك كنيم. ممكن است غريق نوع دوم ضربانش را هم از دست بدهد و به نوع سوم تبديل شود. البته در بسياري از غريقهاي نوع دوم با دادن دو تنفس نخست راه هوايي و تنفس باز میشود و فرد شروع به نفس كشيدن ميكند.
غريق نوع سوم
وقتی فرد غرقشده به تنفس و ماساژ قلبي نياز دارد، غريق نوع سوم است و باید این اقدامات را انجام دهید:
مجراي تنفسي را باز نگه داريد .
دو تنفس عميق و سريع به غريق بدهيد .
با گرفتن و احساس نبض شريان، ثبات ضربان قلب را كنترل كنيد .
تنفس مصنوعي و ماساژ قلبي را توأم انجام دهيد.
خیلی وقتها عوامل سادهای منجر به غرقشدن افراد میشوند که میتوان به راحتی از آنها جلوگیری کرد. چند دلیل کوچک برای حوادث تلخی که در دریا اتفاق میافتند عبارتند از:
توجه نکردن به حضور نیروهای امدادگر کنار دریا
شنا کردن در مناطق ممنوعه
آشنا نبودن با فنون شنا
استفاده نکردن از وسایل كمكي مثل جلیقه و غيره
شنا کردن در شبها و ساعات طوفانی دریا
بیتوجهی به هشدارهای ناجیان غریق
بیتوجهی به انيميشنهاي آموزشي تهيهشده در رسانهها
بیتوجهی به علایم و نشانههای هشداردهنده نصبشده
احساسی عمل کردن و کمک به فرد غرقشده بدون داشتن تبحر لازم