مهرنوش گرکانی| فینال فرانسه و کرواسی یک فینال عجیب است اما این بازی بازتابهای خوبی در جهان داشته است. جهان پر از شگفتی است و حالا دیگر زمان آن رسیده که انگار برای فوتبال باید نوع دیگری رفتار کرد تا موفق شد. موفقیت در فوتبال دیگر بر پایه کار تیمی، یکپارچگی، اصول اولیه کار بازیکنان و در لحظاتی کار فردی است. فرانسه و کرواسی تغییر دادهاند، فوتبال آنها زرقوبرق ندارد. آنها سازگار شدهاند و سخت کار میکنند. آنها امروز برای جایزه نهایی به میدان میروند و باید دید کدامیک کاپ قهرمانی را روی سر میبرند؟
فرانسویها تیم کاملی هستند و شانس زیادی برای کسب دومین مقام قهرمانی در جامجهانی دارند. آنها میتوانند برای دومینبار جام را با خود به خانه ببرند.
فرانسویها در میان میدان متعادل هستند و در دفاع فوقالعاده کار میکنند و میتوانند یک حمله حیلهگرایانه را ترتیب بدهند. آنها سعی میکنند بازی را طوری مدیریت کنند که کمترین خطر احتمالی را داشته باشند.
از همان زمان که دیدیه دشام در تیم فرانسه بازی میکرد تا همین حالا که تیم را هدایت میکند، هر زمان که در زمین است، دل آدم میلرزد و حتی نمیتوان چندثانیه تلویزیون را خاموش کرد، چون ممکن است هر لحظه اتفاقی هیجانانگیز در بازی بیفتد.
بنابراین کرواسی باید صبور باشد و در دفاع نشیند، همانطور که در نیمه دوم در بازی با انگلیس بازی کرد. آنها در طول این مسابقات فوقالعاده بودند و اما در حقیقت خوششانس هم نبودند. با این حال کرواسی در نیمه دوم نشان داد که آنها یک تیم جذاب، سختکوش و انعطافپذیر هستند. فرانسه نباید خیلی خوشحال باشد، چون کرواسی میتواند مردان دشامز را تحت فشار قرار دهد. هدف کرواسی این است که فینال جامجهانی 2018 روسیه را به یک نبرد فیزیکی تبدیل کند، آنها بازیکنانی برای این کار دارند، مانند ماریو ماندوزیک. او مداوم درحال حرکت است و انگار خستگیناپذیر است. او زندگی را برای مدافعانی که در برابرش زندگی میکنند، دشوار میکند و علاوه بر آن، آمادگی این را دارد که وارد یک چالش بزرگ شود.
آنته ربیک هم میتواند مانند ماندوزیک باشد. او هم یک مهاجم قوی است که نبرد فیزیکی را بشدت دوست دارد. همانطور که در برابر انگلستان هم نشان دادند، این دونفر میتوانند جلو و جلوتر بروند و کل تیم را تنظیم کنند تا در لحظات کلیدی موثر باشند.
با این حال شکی نیست که لوکا مودریچ بهترین بازیکن کرواسی است. مودریچ در طول مسابقات و مخصوصا در نیمه دوم بازی با انگلستان عالی بوده و در کنار ایوان راکیتیچ فوقالعاده عمل کردند. مودریچ گرچه از نظر قد و اندازه کوچک است اما او بسیار شبیه به آندرس اینیستا و ژاوی است و میتواند بدن خود را بهطور صحیح میان توپ و حریف قرار دهد.
اما در مقابل کس دیگری که بسیار قوی است، کانته است. او مانند مودریچ یک هافبک قوی است و شاید بتوان گفت او بهترین بازیکن فرانسه در جامجهانی 2018 است. حس موقعیتیابی و پیشبینی او در بازی بسیار عالی است و میتواند برای بازی امباپه و گریزمن پلتفرمی برای حمله طراحی کند و این دو میدانند میتوانند به جلو بروند، چون بازیکنان فوقالعادهای پشتسر آنها هستند. با توجه به اینکه کانته یک بازیکن فوقالعاده است، به نظر میرسد دشام از او قدردانی کند، چون او در مسابقات روسیه بسیار حیاتی بوده است.
این دو تیم هر دو قدرت خاص خود را دارند و حتما آن تیمی که برنده شود، نسبت به تیم بازنده برتری خاصی نخواهد داشت. این جامجهانی برای بسیاری از مردم در سراسر جهان بزرگ و مهم است اما باید این را گفت که این جامجهانی غیرقابل پیشبینی، جالب و سرگرمکننده بود اما کیفیت بازیها در آن به سطح لیگ قهرمانان هم نرسیده است. این مسابقات بیشتر کار تیمی را به ما نشان داد و از اینرو میتوان گفت دو تیمی که به فینال رسیدهاند و همچنین انگلیس رو به پیشرفت بودهاند. البته که گرت ساوتگیت و تیم او شایستگی رسیدن به فینال را داشتند. باید نشست و از فینال جامجهانی شگفتآور نهایت لذت را برد.