آیتالله احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان در آستانه سالروز تأسیس این شورا در برنامه بدون تعارف بخش خبری 30: 20 شرکت کرد و به سوالات مجریان این برنامه پاسخ داد؛ در زیر بخشی از سخنان وی را میآوریم:
متولد ۱۳۰۵ هستم. در خانه یک اتاق داشتیم و با پدر و مادر در آنجا زندگی میکردیم، به نان و پنیر عادت داشتیم و عید پلو با کوکو میخوردیم. پسرم نجاری دارد و نان حلال را او میخورد.
صمیمیترین دوستم آیتالله خزعلی بود. ما یک روح در دو بدن بودیم و یادم نمیآید مشکلی در کاری داشته باشیم. آیتالله مهدوی کنی را خیلی دوست داشتم و عاشق بهشتی بودم.
من طلبه متولد شدم، طلبه زندگی کردم و میکنم و طلبه هم از دنیا میروم. اینجا خودم هستم و کتابهایم؛ چرا موکت را عوض کنم، اسراف میدانم این را.
یک عدهای دین و اخلاق خود را فدای سیاست میکنند. در سفری به عراق در پاویون روی این صندلی نشستم. اگر جرم است، بله نشستهام.
از شوخی خوشم میآید. ناراحتم که جنبه سیاسی دارد. شوخیها دروغ یا تهمت باشد درست نیست و در نظام جمهوری اسلامی اینها محکوم است.
بعضی از مصوبات مجلس بوده است که به ضرر مملکت و مردم بود و خوشحال میشدم رد میشد. مسأله ما ولی فقیه است. امام (ره) باید زنده باشد و در همه عرصهها حاضر باشد. مقام معظم رهبری جلد دوم امام (ره) است.
تلخترین خاطره در شورای نگهبان فتنه بود. من خیلی غصه بیکاری و گرانی را میخورم. وضع خوب نیست اما با افراد کارشناس و انقلابی قابل اصلاح و ترمیم است.
کاسه و کوزهها را سر من میشکنند. در شورا دوازده نفر هستند و من یک دوازدهم هستم اما با من تسویهحساب میکنند. افکار من و کدخدایی به هم نزدیک است.
در جناح اصلاحطلب کم دوست دارم.
همه مدیون خون شهدا هستند. روز قیامت یقه ما را میگیرند. خط امام و راه رهبری را باید حفظ کرد.