بدرالسادات طباطبایی یکی از دختران علامه طباطبایی می‌گوید، علامه در دوران کودکی وی، یک شعر درباره بهار و گل بنفشه برایش سروده که البته آن را کامل در خاطر ندارد.
شعری که علامه برای دختر خود سرود، به این مضمون است:
من بنفشه بهارم/ زینت جویبارم/ نازنینم نگارم/ من نگارین بنفشم/ در چمن می‌درخشم/ هر نگاری که بیند/ در کنارم نشیند/ زودم از شاخه چینم/ چینه از شاخسارم