اتفاقات مربوط به سوپرجام فوتبال ایران حیرتانگیز و ناراحتکننده است و در روزهای اخیر حرف و حدیثهای زیادی درباره آن وجود داشته است. بهدنبال هر اتفاق هم طرفداران استقلال و پرسپولیس با توجه به مثبت و منفی بودن رویداد برای تیم محبوب، واکنشهایی جنجالی نشان دادهاند. از دیروز به دلیل قهرمان اعلام شدن پرسپولیسیها، هواداران این تیم بشدت خوشحالند و طبیعتا استقلالیها به شدیدترین شکل ممکن از مدیریت انتقاد میکنند. منتهی مسألهای که همه روی آن اتفاق نظر دارند این است که مجموعه حوادث رخداده باعث شد قانون و اعتبار فوتبال ایران زیر سوال برود.
حاشیههای مربوط به خوش و بش علیرضا فغانی با فرناندا کلمبو، داور زن برزیلی تمامی ندارد و شوخیهای جالبی هم با این داور میشود. بعد از شوخی با فغانی با اشاره به تصویر در آغوش گرفتن افراد مختلف در مراسم اهدای جام در مسکو که همه نوشتند فغانی شانس آورد داور فینال نبود، حالا نحوه برخورد او با همسرش بعد از بازگشت به ایران هم باعث شده شوخیهای زیادی با این داور بینالمللی انجام شود و خیلیها نحوه برخورد او با داور زن برزیلی را با همسرش مقایسه میکنند. علیرضا فغانی البته در گفتوگویی کوتاه با «شهروند» درباره این شوخیها همان جمله خبرساز قبلی را تکرار کرد: «قبلا هم گفتهام چیزهایی که در اینباره نوشته میشود، برایم اهمیتی ندارد، اما خودم هم در جریان تمام شوخیها هستم.»
پوشش معاون حقوقی رئیسجمهوری در دیدار با رهبری هم روز گذشته سروصدای زیادی در محافل ورزشی ایجاد کرد و برخی جریانها به نوع لباسپوشیدن این مقام مسئول به شدیدترین شکل ممکن انتقاد کردند و خواهان شفافسازی شدند که چرا در این دیدار چادر نپوشیدهاند. در نهایت مشخص شد که لعیا جنیدی با لباس مخصوص زنان حقوقدان در این دیدار با رهبری حاضر شده و پوشش او مشکلی نداشته است.
هر چند وقت یکبار خاطرات و تصاویر قدیمی در فضای مجازی داغ میشود و مورد توجه کاربران قرار میگیرد. دیروز هم توییت یکی از کاربران با انتشار عکسی از اسکناس پنجاهتومانی با هشتگ یادش بخیر به شکلی ویژه در توییتر بازتاب داشت. این کاربر نوشته بود: «صبح به صبح یه دونه از این 50 تومنیها میگرفتیم میرفتیم مدرسه و فکر میکردیم که چرا پول بیشتری بهمون نمیدن.» البته سایر کاربران هم با بازنشر این عکس خاطرات دیگری از پنجاهتومانیهای معروف منتشر کردند. به عنوان مثال کاربر دیگری نوشته بود: «تو زمان خودش این 50 تومنی برای خودش خیلی ارزش داشت. حداقل از پنج هزار تومنی تو این دوره ارزشش بیشتر بود!»