علی اسدی خمامی| هرچند دولت بخش بزرگی از هزینههای درمان سرطان را متحمل میشود، اما باز هم درمان این بیماری هزینهای کمرشکن دارد و میتواند خانوادهها را به خصوص اگر از طبقات ضعیف باشند، ورشکسته کند. حال یک سازمان مردم نهاد پیشقدم شده تا هزینههای درمان سرطان پستان را به عنوان مهمترین سرطان در میان زنان به صفر برساند.
هزینهای که به صفر میرسد
ایران از امکانات مناسبی برای درمان سرطان برخوردار است، به طوری که در صورت تشخیص زودهنگام، سرطان پستان در کشور صددرصد قابل درمان خواهد بود. بخش زیادی از هزینههای درمان را نیز دولت متحمل میشود. تشخیص و درمان سرطان در قطبهای سرطان کشور تقریبا رایگان است و بخش بزرگی از هزینه داروهای مورد نیاز برای درمان نیز توسط دولت تامین میشود. با این حال، آن طور که آزاده جولایی، پزشک و موسس موسسه سرطان پستان تهران میگوید، هزینههای جانبی درمان سرطان برای بیماران بین 7 تا 17 میلیون تومان آب میخورد. این در حالی است که حداقل دستمزد سالانه یک کارگر در کشور 15 میلیون تومان است و این یعنی ابتلا به سرطان یک عضو خانواده در یک خانواده کارگری، به معنای ورشکستگی خانواده خواهد بود. وضعیت البته برای قشر متوسط نیز چندان بهتر نیست.
پویش «هما» یا «همت ملی ایرانیان» به همین علت تاسیس شده است. با مشارکت حداقل یک میلیون ایرانی در این کمپین با پرداخت ماهانه تنها 1000 تومان، میتوان در مراکز استانها مراکز تخصصی درمان سرطان را با امکانات به روز درمانی و امکانات رفاهی همچون بیمارسرا تجهیز کرد و حتی هزینه حملونقل بیماران از شهرها و روستاهای مجاور برای درمان و شیمیدرمانی را پرداخت. همچنین این پویش میتواند هزینههای مازاد خرید داروهای مورد نیاز برای درمان سرطان را نیز پوشش دهد. این یعنی پویش هما میتواند هزینه درمان سرطان در کشور را به صفر برساند.
پویش «هما» میتواند هزینههای درمان سرطان پستان در ایران را به صفر برساند. اما این تنها مانع بهبودی مبتلایان به این بیماری در کشور نیست. برای درمان بیماری، ابتدا باید آن را تشخیص داد.
تشخیص زودهنگام کلید نجات است
سرطان قابل درمان است، به شرط آنکه زود تشخیص داده شود. هرچه تشخیص سرطان به تاخیر بیفتد، بیماری در بدن بیمار پیشرفت کرده و درمان پیچیدهتر و پرهزینهتر خواهد بود. جولایی در این ارتباط میگوید: «ترس از سرطان یکی از مهمترین علل پیشرفت این بیماری است. بیمار پس از آنکه متوجه بیماری میشود، از مراجعه به پزشک امتناع میکند و این باعث میشود بیماری در بدن او پیشرفت کند.»
آزاده جولایی، مدیرعامل موسسه سرطان پستان تهران به مرگ مریم میرزاخانی اشاره میکند و میگوید: «اینکه یک دانشمند در کشوری مانند ایالات متحده آمریکا به علت ابتلا به سرطان فوت میکند، نشان دهنده اهمیت تشخیص زودهنگام سرطان پستان است. ترس از سرطان معمولا در قشر تحصیلکرده بیشتر است و از طرف دیگر جوانان به علت آنکه فکر نمیکنند ممکن است در معرض این سرطان باشند، کمتر اقدامات پیشگیرانه و تشخیص زودهنگام را جدی میگیرند.»
جولایی با انتقاد از کسانی که با تعابیری چون «سونامی سرطان» جامعه را میترسانند میگوید: «با توجه به رشد جمعیت در دهه 60 و افزایش تعداد میانسالان در سالهای آتی، طبیعی است که تعداد مبتلایان به سرطان در کشور در حال افزایش باشد. برای مقابله با این موضوع باید امکانات تشخیص زودهنگام را در کشور فراهم کرد و با فرهنگ سازی به جامعه آموخت که علایم سرطان را جدی بگیرند.»
او ادامه میدهد: «عبور متولدين دهه شصت از مرز 30 سالگي و ورود آنان به ميانسال موارد سرطان را در كشور به صورت غيرعادي افزايش ميدهد. در اين ميان سرطان پستان با بالاترين ميزان شيوع در كشور و ابتلاي 16.5 مورد در هر 000 100 هزار نفر جمعيت زن و مرد ايراني، بيشترين افزايش را خواهد داشت و از آنجا كه حتي در سن جوان هم ديده ميشود، بيشتر از ساير سرطانها از اين تغيير جمعيتي متاثر خواهدشد. مطابق آمار سال 1393، هر روز 38 نفر به سرطان پستان مبتلا ميشوند كه در سال 1403 اين تعداد به 60 مورد در روز افزايش پيدا خواهد كرد.»