حجتالاسلاموالمسلمین طه موسوی مسئول دفتر نمایندگی ولیفقیه در موسسه آموزش عالی هلال
وقتی امروز در فضای مجازی که البته در حال تبدیل شدن به واقعیت است، تصاویر جشن عروسی فرزند فلان مسئول دسته چندم کشور در سالنهای خاص و لوکس با غذاهای متنوع، گروه ارکست و طراح لباس و گلآراییها و .... دستبهدست میچرخد، همان سوالهایی برای نگارنده پیش میآید که برای اغلب مردم هم به وجود میآید. اگر این خرجها از مال خود شخص باشد که اسراف و حرام است و اگر در زمان تصدی یک پست دولتی این اموال را تصاحب کرده، باید رفت دنبال پرتقالفروش! بسیار ساده است که چه اتفاقی در جامعه میافتد؛ نخستین ثمره آن بیاعتمادی مردم به مسئولان کشور است.
همه ما کموبیش با سیره امام علی(ع) آشنا هستیم؛ از فریادهای آن حضرت به عثمان بن حنیف و عقیل زمانی که در راه زیادتخواهی از بیتالمال قدمی برداشتند، باخبریم. خاموشکردن شمع بیتالمال را میدانیم و بارها ما در منابر تکرار کردهایم.
حالا اگر همین مردم در این شرایط خاص ببینند فرزندان افراد به ظاهر دلسوز نظام با درآمدهای والدین خود به دنبال بهترینها یا عالیترین برندها هستند، آیا به دلبستگیشان به نظام خدشه وارد نمیشود؟ چرا مقام معظم رهبری در جلسه درس خارج فقه خود گفتند: مسئولین روحانی و خودروهای چندصد میلیونی یعنی چه؟ این نشان میدهد دغدغه رهبران ما بحق است که تجملگرایی مثل طاعون یک کشور را نابود میکند، تجملگرایی برای ما ارمغانی جز سرخوردگی و رکود نخواهد داشت. ملتی که روزی برای تثبیت نظام حاضر بود با یک پیت حلبی ساعتها در صف نفت منتظر بماند، امروز با دیدن لاکچریشدن قطعا دچار حیرانی خواهد شد. حرف آخر اینکه: لاکچری و خاص شدن یعنی نابودکردن سرمایه ملی، ناکارآمدکردن تولید و از همه مهمتر گسترش یأس و نا امیدی در جامعه.