امین فرجپور| روز گذشته چند خواننده سرشناس دیگر به کمپین درخواست مجوز کنسرت خیابانی پیوستند؛ تا فارغ از فرجام این درخواستها، نسیمی فرحبخش فضای فرهنگ و هنر این سرزمین را معطر کند و این در روز و روزگاری که مردم گرفتار سختیهای فراوانی هستند، رخدادی نویدبخش میتواند باشد. نکته مهمتر اینکه ظاهرا مسئولان نیز تن به همراهی با این موج دادهاند و این را از گفتههای حجت نظری، عضو کمیسیون فرهنگی- اجتماعی شورای شهر تهران و برزین ضرغامی، رئیس سازمان زیباسازی شهرداری میتوان دریافت که از استقبال شورای شهر و شهرداری و نیز وزارت ارشاد از این پیشنهاد میگویند.
آغاز ماجرا
وقتی لغو کنسرتهای سیروان و همایون شجریان در اعتراض به وضع مردم با واکنش مواجه شد، ابتدا همایون شجریان و سپس سیروان خسروی در واکنش به این کامنتها پیشنهاد برگزاری کنسرت رایگان خیابانی را مطرح کردند.
وقتی تصمیم شجریان با استقبال خانه موسیقی، شورای شهر و شهرداری روبهرو شد و دفتر موسیقی ارشاد نیز تأکید کرد که برای صدور سریع مجوز کنسرتهای رایگان همکاری میکند، اتفاقی که به نظر میرسید از حد حرف بالا نخواهد رفت، در دسترس جلوه کرد. موضوعی که با پیوستن خوانندگان به این کمپین یکی از دلپذیرترین همراهیهای اجتماعی هنرمندان را در دهههای اخیر به وجود آورد.
خیابانیها!
نخستین خوانندهای که با این موج همراهی کرد، حمید هیراد بود که در اوج حواشی پررنگی که گرفتارشان شده بود، با این کار یکبار دیگر خود را تیتر کرد. نفر بعدی فرزاد فرزین بود که با انتشار ویدیویی ضمن اعتراض به شرایط اقتصادی گفت: اگر مجوز بدهند که نمیدهند من حاضرم در هر نقطه کشور برای مردم کنسرت رایگان بگذارم. بعد از او هم نوبت به امیرعباس گلاب رسید تا بنویسد: این اتفاق خیلی قشنگه، ما هم آمادهایم برای اجرای کنسرتهای خیابانی ولی یه خرده شک دارم مجوز این اتفاق صادر بشه.
محمد معتمدی، رضا یزدانی، شهرام شکوهی، مهدی یراحی و امید نعمتی خوانندگانی هستند که برخی آشکارا و بعضی به تلویح از تمایلشان برای اجرای کنسرت خیابانی گفتهاند.
مشکوکها
تردید در برگزاری این سری کنسرتها البته منحصر به گلاب و. فرزاد فرزین نمیشود. دیگرانی هم هستند که نتوانستهاند یأس و ناامیدیشان را پنهان کنند؛ محمد معتمدی، رضا یزدانی، مهدی یراحی و امید نعمتی جزو این گروهند.
مهدی یراحی تردیدهایش را اینگونه علنی میکند: اجراییشدن چنین برنامهای برمیگردد به تعامل بین وزارت ارشاد و نهادهای انتظامی و امنیتی؛ چراکه در بحث کنسرت تا لحظه آخر هیچ قطعیتی وجود ندارد که به اجرا برسیم؛ حتی اگر مجوز رسمی داشته باشیم!
امید نعمتی نیز نمیتواند موانع آشکار و نهان را نادیده گذارد: سالهاست میخواهم یک کنسرت مجانی خیابانی بگذارم ولی نشده. میگفتند نمیتوانند تأمین امنیتش را تقبل کنند. امیدوارم همایون شجریان که زورش بیشتر است، بتواند این کار را بکند.
ناامیدی
جالب اینکه سیروان خسروی که جزو نخستین هنرمندانی بود که آمادگی خود را برای کنسرت خیابانی اعلام کرد، ظاهرا تصمیمش را تغییر داده است. او میگوید: دو ماه پیش تور کنسرتهای تابستانی خود را لغو کردم و برای اینکه پدری به دلیل نداشتن قدرت خرید بلیت شرمنده خانوادهاش نشود برای برگزاری کنسرت رایگان خیابانی اعلام آمادگی کردم . اما الان شرایط به شکلی است که کنسرت من و حتی کل خوانندههای جهان اختصاص درآمد کنسرتها به خیریه، خرید آب معدنی، فرستادن کانکس و پتو و دارو به کرمانشاه و غیره، حکم یک قرص مسکن را دارد برای کسی که با سرطان دستوپنجه نرم میکند. به همین دلیل برگزاری کنسرت حتی رایگان را در حال حاضر کاری عبث و بیهوده میبینم.
فرجام
فارغ از اینکه این اتفاق رخ خواهد داد یا نه؛ نمیشود کتمان کرد که صرف مطرحشدن چنین مطالباتی خود به نفع مردم است. سری کنسرتهایی که اگر برگزار شود، شاید بتواند تنها فرصتی برای طیفی باشد که با توجه به شرایط اقتصادی حتی نمیتواند تصور خرید بلیت کنسرت را نیز به ذهنش راه دهد و اگر هم نشود، باز از این رو که خواسته ممنوعه دیگری را از اعماق قلب مردم سر زبانها آورده و خط قرمز خودساخته دیگری را مورد خدشه قرار داده ارزشمند است.