مارمولک‌هایی که روی آب می‌دوند یا پشه‌هایی که بر روی مایعات شناور باقی می‌مانند همواره برای دوستداران محیط زیست جذاب بوده‌اند و شاید درست به همین دلیل دانشمندان بر آن شدند تحقیقاتی را به عمل آورند که دریابند آیا انسان نیز می‌تواند روی آب راه برود و بدود یا نه؟ بر اساس قوانین فیزیک برای اینکه بدن شما به جای ورود به آب، بر روی آن شناور بماند باید بتوانید نیرویی معادل وزن خود را بر روی سطح آب اعمال کنید. برای مثال اگر وزن شما 75 کیلوگرم باشد، باید نیرویی برابر با 75 کیلوگرم را به سطح آب وارد سازید. محاسبات متخصصان نشان می‌دهد کسی که سایز پای او 42 است و 75 کیلوگرم وزن دارد، باید با سرعتی معادل 80 کیلومتر در ساعت روی آب بدود تا در آن فرو نرود. امری که با توجه به شرایط فیزیکی انسان غیرممکن است. رکورد سریع‌ترین انسان‌ها در مسابقات دوی سرعت برابر نیمی از این رقم است و در بهترین حالت ممکن تنها برای مدت چند ثانیه‌‌ می‌‌توان این سرعت را حفظ کرد. حال اگر بتوان سطح اتکای انسان بر روی آب را افزایش داد آنگاه میزان سرعت مورد نیاز کاهش خواهد یافت که عملاً می‌توان مشابه این پدیده را در فناوری‌های قدیمی مورد استفاده اسکیموها بر روی  برف (استفاده از کفش‌های برفی به شکل راکت تنیس که سطح اتکای بدن بر روی برف را به میزان چند برابر سطح پا افزایش می‌دهد) مشاهده کرد ولی برای راه رفتن بر روی آب به نظر می‌رسد که بدن انسان و فناوری‌ها و ابزارهای او فاقد شرایط مطلوب هستند.