شهروند| ماجراهای جنبش‌ها و گروه‌های برابری‌طلبانه جنسیتی در تمام سال‌های اخیر همچون شمشیر داموکلس بالای سر دنیای سینما آویزان بوده؛ و سینما به این بهانه مورد انتقادات و اعتراضات زیادی قرار گرفته است که یکی از مهمترین نمونه‌هایش ماجراهای افشاشده‌ هاروی واینستاین است و البته سهم‌خواهی چنین گروه‌هایی از فستیوال‌ها و مجامع سینمایی.
در شرایطی که همین چندوقت پیش مدیر فستیوال سینمایی لوکارنو در پاسخ به انتقادات موجود درباره سهم اندک فیلمسازان زن از بخش مسابقه لوکارنو، در انتقاداتی بحث‌انگیز عنوان کرد که اولویت اصلی او کیفیت آثار است و نه زن یا مردبودن کارگردانان؛ گروه‌های حامی جنبش زنان یک‌بار دیگر فستیوالی دیگر را آماج قرار داده‌اند و آن فستیوالی نیست جز جشنواره فیلم ونیز که امسال در بخش مسابقه‌اش فقط یک کارگردان زن فیلم دارد. وقتی اسامی فیلم‌های بخش مسابقه فستیوال ونیز اعلام شد، در بخش مسابقه جشنواره فیلم ونیز امسال، فیلم بلبل ساخته جنیفر کنت تنها فیلمی بود که یک فیلمساز زن کارگردانی کرده بود. این امر انتقاد تند و تیز چندین گروه مدافع حقوق زنان ازجمله شبکه سمعی و بصری زنان را به دنبال داشت. این گروه حامی جنبش زنان با انتشار نامه‌ای سرگشاده خواستار پیوستن ونیز به جشنواره‌های کن و لوکارنو در مسیر مبارزه با تبعیض جنسیتی شده است. به نوشته نشریه سینمایی ددلاین، این گروه حامی جنبش زنان مشکل حضور کمرنگ فیلمسازان زن در بخش مسابقه را به گردن آلبرتو باربرا دبیر هنری ونیز انداخته است. باربرا چندی پیش در واکنش به انتقادهای فراوانی که بلافاصله بعد از اعلام اسامی فیلم‌های بخش مسابقه مطرح شد، به تهدید متوسل شد و اعلام کرد اگر قرار باشد رعایت برابری حقوق زنان و مردان یا اقلیت‌ها به زور تحمیل شود، او از سمت دبیر هنری جشنواره ونیز استعفا خواهد کرد.