شهرام شهیدی طنزنویس

فقط منفی‌بافان می‌توانند ادعا کنند حجم خبرهای بد افزایش یافته و آدم یا باید بی‌سواد باشد یا مغرض که این حجم از اخبار  خوشایند را نبیند. کافی است آدم کمی مثبت‌اندیش باشد؛ مثلا ببینید بدون این که کسی در این مملکت کار کند، حجم پول در این کشور افزایش می‌یابد. حرف من نیست. آمار رسمی است. خودشان اعلام کرده‌اند: «هر ثانیه  6/8 میلیون تومان بر نقدینگی کشور اضافه می‎شود.» حتما الان می‌گویید: «بفرما! ما که از اولش می‌گفتیم «کار خودشان» است. حالا دیدی؟» شما تقصیری ندارید. همین خود ما روزنامه‌نگارها بدعادتان کرده‌ایم. به جای نوشتن و اشاعه اخبار خوب، هی گشته‌ایم لابه‌لای خبرها، هرچه خبر مأیوس‌کننده است را انتخاب کرده‌ایم؛ مثلا وقتی خبر به این خوبی در خبرگزاری‌هاست که «شهردار قزوین گفت به خبرنگاران گور رایگان اهدا می‌کنند» ما می‌آییم می‌چسبیم به خبر مأیوس‌کننده «قیمت قبر در بهشت زهرا سر به فلک گذاشت» که بعد یک مقام مسئول و البته محترمی بیاید تکذیبش کند و بگوید نهایت قیمت قبر  16 میلیون تومان است، البته تا الان و با قیمت دلار سابق.
الان شما هم متوجه شدید که چقدر انتخاب بین یک خبر خوب با خبر بد در ذهن شما تاثیر خوب و بد دارد؟ شاید آدم باید خبرنگار باشد که بفهمد طعم قبر رایگان چقدر شیرین و دلچسب است. اصلا همین که شهرداری تشخیص داده به خبرنگار نباید بلیت رایگان اتوبوس داد یا اهدای بلیت نیم‌بهای سینما و شهر بازی خیلی به کار خبرنگار و خانواده‌اش نمی‌آید، جای تشکر و قدردانی دارد. درست زده‌اند به هدف و دقیقا چیزی را به خبرنگاران اهدا کرده‌اند که به آن احتیاج دارند. این‌طور خبرنگار بخت‌برگشته می‌تواند با خیال راحت و قلبی سرشار از امید بزند به دل خبر و خیالش راحت باشد که بعد از او لااقل خانواده‌اش نگران تامین هزینه‌های کفن و دفن ... راستی این قبر رایگان شامل هزینه خدمات کفن و دفن هم می‌شود یا خیر؟
عجبا! باز این کرم خبرنگاری ما گل کرد و از دل یک خبر خوب هم اما و اگر و حرف و حدیث درآوردیم. جان به جانمان کنند نمی‌توانیم صددرصد از چیزی مطمئن شویم. یعنی خبرنگاری با مشاغل دیگر فرق دارد؛ مثلا دبیرِ خانه صنعت، معدن و تجارت سمتی است که هر کس در آن سمت منصوب می‌شود، می‌تواند در کلیه حوزه‌ها با قطعیت صحبت کند، بی‌هیچ ای کاش و اما و اگری. اصلا هم ربطی به این ندارد که در حوزه فعالیت ایشان هست یا خیر؛ مثلا سیدمحمد مرتضوی، دبیر فعلی خانه صنعت، معدن و تجارت هوس کرده بنشیند پشت میز و زنگ بزند به دو تا خبرنگار گرفتارتر از من و به آنها بگوید: «به مسئولان گفته‌ام طوری نشده که! چرا خودتان را باخته‌اید! چرا به جان هم افتاده‌اید! این ترامپ زنش را هم نمی‌تواند اداره کند!»
حالا شما بگویید اداره خانه ترامپ فارغ از این که این موضوع نگاه جنسیتی به قضیه دارد یا خیر، امری است مرتبط با صنعت؟ معدن؟ یا تجارت؟
نچ. قرار شد مثبت فکر کنید. اول عنوان سمت ایشان یک دبیر ِ خانه است. پس امور خانه ترامپ هم در حوزه فعالیت ایشان هست و لاغیر!