وحید عبدی | «پس کی زن می‌گیری؟» یک جمله چهارکلمه‌ای ساده که بارها و بارها آن را شنید‌ه‌ایم. به قول معروف تا دُور لب‌مان سبز شد، با این پرسش ساده مواجه شدیم. اوایل با این سوال رنگ از صورتمان می‌پرید و آب از لب‌و‌لو‌چه‌مان آویزان می‌شد. اما بزرگتر که شدیم، دغدغه‌هایمان شده‌اند پاسخی برای این پرسش ساده: «قصد تحصیل دارم»، «سربازم»، «درگیر شغل مناسبم»، «خانه»، «ماشین» و... . آن‌قدر این دغدغه‌ها آوارشدند بر سرمان که اصلا فراموش کردیم چندی قبل‌تر پشت‌لبمان سبز شده بود!
نتیجه این فراموشی هم شد سقوط آمارهای ازدواج؛ طی سال‌های 89 تا به امروز. بله درحال حاضر نمودار ازدواج یک خط درحال سقوط است. این را آمارها می‌گویند؛ از سال 89 که بالاترین سال ثبت ازدواج در کشور بوده است، تاکنون روند ثبت ازدواج در کشور با کاهش هرساله همراه بوده است. گفتم سال 89، راستش را بخواهی این همان سالی است که پشت لب‌های من سبز شد. آن سال براساس پیش‌بینی‌های جمعیتی می‌بایست با توجه به ورود متولدین دهه60 به سن ازدواج، آمارهای ازدواج بالا و بالاتر می‌رفت. از این شاخص‌ها آمار تفاسیر متفاوتی شده است، تغییر سبک زندگی، افزایش‌آسیب‌های اجتماعی و اقتصادی از قبیل بیکاری و اعتیاد و... .
اصلا برای درک بهتر به نظر باید به جملات چندماه پیش آقای جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهوری توجه کنید: متولدین دهه60 در هر مقطعی وارد شدند، با مشکل مواجه شدیم. از زمان ورود به دبستان تا دبیرستان و دانشگاه و الان هم بحث اشتغال و در آینده موضوع سالمندی آنها باید مورد توجه جدی قرار گیرد.» البته آقای جهانگیری در توضیحاتی که بعد از مدتی مطرح کرد، عنوان داشت که جملات بالا مضمون اصلی صحبت‌هایش نبوده است.
اما آن‌چه از این چند جمله و آمار مشخص است، نسل دهه60 با چالش بسیاری روبه‌روست که یکی از آنها ازدواج است. دهه شصتی‌ها نه نگاه نسل قبل خود را به‌طور کامل قبول دارند که نوعی زندگی ایرانی اسلامی و سنتی بود و نه می‌توانند معیارهای نسل بعدی خود یعنی دهه70 را بپذیرند که همه چیز را آسان می‌گیرند. این دهه دچار معیارهای انتقالی است و برای همین نیز با مشکل روبه‌رو شده، البته افزایش جمعیتی این نسل هم عامل دیگری در این چالش‌هاست.
اما در پایان و جمع‌بندی این نکته را هم باید گفت که نمی‌توان در مورد ازدواج تنها مشکلات اقتصادی را مطرح کرد. نگارنده مسائل اقتصادی را نادیده نمی‌گیرد اما سهم تغییرات فرهنگی و عدم وجود آموزش‌های صحیح و پیشگیرانه را نیز می‌بایست لحاظ کرد. حل همه این چالش‌ها در کنار هم می‌تواند منجر به حل مشکلات و چه بسا چند مشکل اجتماعی دیگر شود.