شماره ۱۴۹۵ | ۱۳۹۷ دوشنبه ۱۹ شهريور
صفحه را ببند
امیر علی‌اکبری در گفت‌وگو با «شهروند» از مبارزه‌ای می‌گوید که به دل مردم نشست
«خرس لهستان» را از پای درآوردم!

شهروند|  حالا دیگر مثل ورزشکاران بزرگ و مشهور ایران، امیر علی‌اکبری در دل مردم جا باز کرده است. این رزمی‌کار که چند‌ سال قبل پای به یک رشته ناشناخته در ایران گذاشت، این روزها مزد زحماتش را می‌گیرد و یکی پس از دیگری حریفان قدرتمندش را در قفس از پای درمی‌آورد. بعد از پیروزی امیر علی‌اکبری مقابل «دانیل اومیلانژوک» ملقب به خرس لهستان که در چارچوب مسابقات سازمان ACB روسیه برگزار می‌شد، با این فایتر ایرانی رشته MMA (هنرهای رزمی ترکیبی)  همکلام شدیم. در ادامه مشروح گفت‌وگوی «شهروند» با امیر علی‌اکبری را می‌خوانید: 

  با اینکه خیلی با اعتمادبه‌نفس مبارزه می‌کنی، این بار به‌خاطر سابقه رقیب لهستانی خیلی‌ها نگران بودند که شکست بخوری؟
من امسال به یک سطح بالاتر آمدم و رقبای قدرتمندی دارم. این ورزشکار لهستانی واقعا قدرتمند و باسابقه بود. او در UFC که بالاترین سطح رقابت‌های MMA است، چند پیروزی در کارنامه داشت و برای مبارزه با من هم برنامه چیده بود. من هم بی‌برنامه نبودم و خدا را شکر که بعد از 3 راند 5 دقیقه‌ای سنگین، پیروز شدم و دل مردم را شاد کردم.
  تا به حال 10 مبارزه داشتی که در 9 تای آنها پیروز شدی. می‌توانیم بگوییم این سخت‌ترین مسابقه‌ای بود که در آن حریفت را شکست دادی؟
تا به حال مبارزه به این سختی را تجربه نکرده بودم. البته سابقه این حریف لهستانی نشان می‌داد که او تا به حال ناک‌اوت نشده و باید 15 دقیقه مبارزه کامل را با او سپری کنم. واقعا لقب خرس لهستان را بی‌جهت به او ندادند، چون خیلی سرسخت بود و با وجود ضرباتی که من می‌زدم، به مبارزه ادامه می‌داد. 15 دقیقه با هم جنگیدیم و من هم مثل حریفم آسیب‌های زیادی دیدم. تا آخرین نفس تلاشم را کردم تا این رقیب سرسخت را از پای دربیاورم.
  گویا مبارزه آن‌قدر سنگین بوده که بعد از آن به بیمارستان رفتی؟
به خاطر فشار زیادی که تحمل کرده بودم، مجبور شدم به بیمارستان بروم و تا صبح هم زیر نظر پزشکان بودم. وقتی می‌بینم که مردم مسابقات مرا دنبال می‌کنند و دعایشان بدرقه راه من است، لذت می‌برم. از مردم ایران انرژی می‌گیرم و آن را در مسابقه‌ام به کار می‌برم.
  در اواخر زمان مسابقه بود که داوران مبارزه را قطع کردند و به حریف که به زمین افتاده بود و در اختیار تو قرار داشت، زمانی برای استراحت دادند. این کمی عجیب نبود؟
داوران فکر می‌کردند من ضربات خطا به حریف می‌زنم؛ درحالی‌که اینطور نبود. به‌هرحال با وجود اینکه حریف لهستانی بلند شد و نفسی تازه کرد، تا آخرین لحظه فشار آوردم و به هدفم رسیدم.
  قبل و حتی بعد از این مبارزه، با «واخایف چچنی» که اهل روسیه است، کری داشتی.
مدت‌هاست با این فایتر روس کری داریم. قرار بود زودتر با او مبارزه کنم، اما برنامه تغییر کرد و حالا باید برای کمربند قهرمانی با او مصاف دهم. امیدوارم مصدومیت‌هایم جدی نباشد تا بتوانم در این مسابقه شرکت کنم و کمربند قهرمانی ACB را کسب کنم.
  یعنی ممکن است در مسابقه‌ای که 2 ماه دیگر با این حریف روسی داری، شرکت نکنی؟
ان‌شاءالله که آسیب‌هایم جدی نباشد. این فایتر روسی کسی است که من کری‌خوانی را برایش شروع کردم و از خدایم است که بتوانم با او مبارزه کنم و شکستش دهم. فکر می‌کنم دیگر از من گذشته که بخواهم از کسی بترسم.
  تا چه زمانی در ACB هستی و آیا می‌توانیم روزی تو را در UFC که معتبرترین مسابقات MMA است، ببینیم؟
اصلا فکر نکنید که رفتن به UFC برای من رویاست. خیلی از فایترهایی که در ACB مبارزه می‌کنند، بهتر از کسانی هستند که در UFC حضور دارند. به‌هرحال بحث‌های قراردادی و مالی هم برای من اهمیت دارد. فعلا با ACB کار دارم و باید 2 مبارزه دیگر اینجا انجام بدهم. شاید خیلی زود و شاید دیرتر به UFC رفتم.


تعداد بازدید :  291