هلیامنشاری- تاریخ‌پژوه| تاریخ‌نگاری قیام امام‌حسین(ع) با توجه به ابعاد اجتماعی- سیاسی این رخداد دارای اهمیت بسیاری است. به همین دلیل و همچنین با توجه به فرارسیدن ایام سوگواری امام‌حسین(ع) روزنامه شهروند به بررسی زوایای تاریخی قیام امام به طور روزانه پرداخته است. سرآغاز حرکت را باید ۸ ذی‌الحجه عنوان کرد زمانی که ابی‌عبدالله از مکه به سمت کوفه حرکت کردند، قافله کم‌شمار امام در روز اول محرم به یکی از منازل بین راه رسیدند؛ محلی در نزدیکی کربلا. نقل شده است که یکی از اصحاب صدایش را بلند کرد،امام گفتند چه دیده‌ای که تکبیر گفتی؟ گفت نخلستانی دیدم که پیش از این در راه نبود، امام گفتند خوب نگاه کنید، ناگهان همان‌ها دسته‌جمعی گفتند این سیاهی نخلستان نیست بلکه سوارانی هستند که نیزه‌هایی به دست دارند، امام دستور دادند هرچه آب در کاروان دارند به آنها بدهند حتی اسب‌هایشان. سپس به سرکرده آنها گفت کیستی؟ فرمانده گفت: حربن یزید ریاح؛ از طرف عبیدالله بن زیاد برای بستن راه شما آمده‌ایم. در این روز پیکی از کوفه برای حر آمد و در نامه آمده بود که کاروان امام‌حسین(ع) که به سوی نینوا در حرکت بودند را وادار به بیعت با عبیدالله کند یا در سرزمینی بی‌قلعه و پناهگاه فرود آورد. اما یکی دیگر از مهمترین موضوعات در بررسی تاریخی واقعه کربلا، موقعیت‌جغرافیایی کربلاست. در منابع آمده که صبح روز دوم محرم سال ٦١ کاروان امام حسين (ع) به محلي رسيدند كه قضا و قدر برايشان مقدر كرده بود. شیخ عباس قمی از کتاب ملهوف ذکر کرد كه اسب زيباي امام حسين (ع) همين كه به سرزمين كربلا رسيد و نخلستان انبوه آنجارا ديد از حركت ايستاد و از جاي خود حركت نكرد. امام از همراهان پرسيدند: نام اين مكان چيست؟ عده‌اي گفتند غاضريه، گروهي گفتند: نينوا و زهير گفت: كربلا. امام فرمودند:«اللهُمَّ إنّی أعوذُبِک مِن الکَربِ وَالبَلاء»،پروردگارا همانا من پناه می‌برم به تو از اندوه و بلا. همين جاست سرزمين اندوه و بلا و دستور دادند خيمه‌ها را به پا كردند.