نخستین‌بار در ‌سال ۱۹۱۱ بود که ماجرای آبشارهای خون در قطب جنوب توجه بسیاری را به خود جلب کرد و موجب چاپ مقالات متعدد علمی در نشریات شد. داستان از جایی شروع شد که گروهی از دانشمندان برای انجام تحقیقات علمی به این نقطه از زمین رفته بودند و آنجا متوجه وجود آب ارغوانی‌رنگی شدند که از روی صخره‌ها به پایین می‌ریخت. آنها ابتدا تصور کردند که دلیل رنگ عجیب این آب باید وجود یک نوع جلبک خاص در آب باشد اما این فرضیه هرگز به صورت یک نظریه معتبر تأیید نشد. مدت‌ها بعد یعنی حوالی ‌سال 2003 میلادی بالاخره قفل این قضیه باز شد و محققان بعد از انجام آزمایش‌های مختلف به این نتیجه رسیدند که قرمزی آب مورد نظر حاصل اکسیداسیون آهن است که باعث شده است که آب حالت زنگ‌زدگی پیدا کند. دانشمندان بر این باورند که آب‌های این آبشار قطرات آخر از آب‌های دریاچه نمکی هستند که حدود ۵ میلیون‌ سال پیش شکل گرفته است. مطالعات تکمیلی دانشگاه آلاسکا هم ثابت کرد که آبشارهای خون از یک دریاچه بزرگ روان شده‌ است که حدود یک میلیون ‌سال است در زیر لایه‌ای از یخ محبوس شده است. درواقع توده آب نمک محبوس‌شده در این دریاچه با نفوذ به صخره‌ای زیرین، آهن را در خود حل کرده و همراه آن به بیرون از دریاچه درز کرده است. نتایج این تحقیقات نهایتا در یکی از مجله‌های مشهور زمین‌شناسی منتشر شد و به محققان کمک کرد تا بتوانند درک درست‌تری از طبیعت یخچال‌های طبیعی و دنیای زیر آنها داشته باشند. امروزه افراد بسیاری به قصد گردشگری و دیدن این آبشارهای خونی به این منطقه از قطب جنوب می‌روند.